Skreeften|deel 3

10 1 0
                                    

Hey iedereen! Leuk dat jullie weer een nieuw deel lezen!❤️ Sorry voor dit korte (en slechte) verhaal, maar ik had niet zo heel veel inspiratie. Ik hoop alsnog wel dat jullie het leuk en goed genoeg vinden! Ook sorry dat ik zo lang geen nieuw deel heb gepost! Ik had het nogal druk met school! Ik hoop dat je dat begrijpt!❤️ Ook vergeet ik soms wel eens om dingen in delen te zetten die niet overeenkomen met iets wat ik heb gezecht in de vorige delen. Als je zo iets tegenkomt of als ik gewoon iets compleet ben vergeten te zeggen, zeg dat dan a.u.b. even onder in de comments! Dankjewel!❤️
Ik wens je nu heel veel succes met lezen en ik hoop dat het leuk vind!❤️
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Pov Mia
Charlie en ik beginnen met lopen. We lopen richting het bos.
'Ja, ik denk wel dat ik weet wat ze eten. Ze eten namelijk alles.' Zeg ik tegen Charlie.
Hij geeft me een kleine lach.
'Inderdaad! 10 punten voor gryffindor!' Zegt hij.
Ik kijk hem verbaast aan.
'Oh uh heel erg dankuwel!' Zeg ik.
'Zeg maar je.' Zegt hij. 'Anders voel ik me zo oud.' Zegt hij en hij geeft mij weer een lach.
'Oké!' Zeg ik 'dankJEwel!' Zeg ik met een lach terug tegen hem.
Charlie en ik lopen nog een stukje door het bos, langs het meer en dan weer terug naar Hagrids huisje.
We praten over fabeldieren, draken en we praten ook over waarom Charlie zijn haar heeft af geknipt.
'Wat zijn die afdrukken in je nek?' Vraagt hij kijkend naar mijn nek.
Ik raak met mijn hand mijn nek aan en probeer het te verbergen met mijn gewaad.
Het lukt mij de hele dag om die afdrukken te verbergen waarom nu dan niet?! Denk ik boos in mijzelf.
Ik kijk hem aan.
'Uhmm niks.' Zeg ik nerveus tegen hem en ik probeer zo snel mogelijk door te lopen.
'Mia,' begint hij en hij stopt met lopen. 'wie heeft dat gedaan?' Vraagt hij op een erg serieuze, maar aardige en bezorgde toon.
Ik stop ook met lopen en ik kijk hem aan.
Ik probeer zo niet nerveus mogelijk te lijken.
'Niemand. Het is niks.' Zeg ik tegen hem, proberend niet nerveus te kijken.
Hij kijkt mij aan alsof hij weet wat er is gebeurd.
'Het is niks. Echt waar!' Zeg ik nog een keer tegen hem, proberend om niet nerveus over te komen.
'Mia, als er iets is, kun je daar altijd met mij over praten. Oké?' Zegt hij.
'Oké.' Zeg ik tegen hem. 'Maar het is echt niks!' Zeg ik met een kleine lach er achter aan om te laten zien dat er echt niks aan de hand is.
Hij kijkt mij nog een keer aan en begint dan te lopen.
We zijn al bijna bij Hagrid zijn huisje.
Eenmaal aangekomen bij Hagrids huisje pak ik mijn tas, zeg doei tegen Charlie en loop naar het kasteel toe.

De rest van de dag kreeg ik veel opmerkingen naar mijn hoofd toegesmeten:
- 'Waarom Draco, Mia?'
- 'Serieus Mia? Draco? Van Slytherin?!'
- 'Wat hebben jullie gisteren in dat lokaal gedaan?'
- 'Je bent niet stoer hoor nu je iets met Draco hebt gedaan!'
- 'Dat ze jou niet van school hebben afgestuurd!'
Het was heel irritant maar gelukkig heb ik 3 hele goede vrienden die mij helpen en steunen; Harry, Ron en Hermione!

Ik had Harry, Ron en Hermione na veel moeite en tranen verteld wat er werkelijk was gebeurd.
'Wat een stom kind die Malfidus!' Zegt Ron.
'Dat hij daar überhaupt mee weg komt!' Zegt Hermione.
'Hij is nog lang niet jarig!' Zegt Harry.

Vandaag had ik geprobeerd om iedereen zoveel mogelijk te negeren. Het is ook best wel goed gelukt! Meestal reageer ik namelijk overal op.

Ik had Draco vandaag alleen nog maar 2 keer even snel gezien, dus dat viel wel mee.
Nu ik trouwens zo terug denk, hadden niet heel veel mensen opmerkingen over mij en Draco gemaakt bij verzorging van fabeldieren.
Waarom?
Geen idee.
Misschien omdat Charlie les gaf en ze geen problemen wouden met Charlie of zo. Maar waarom zou niemand problemen willen met Charlie? Ik bedoel maar, hij is toch hartstikke lief?

Ik kleed me uit en ga op bed liggen. Ik ben best wel moe.
Ik val snel in slaap.
Die nacht droom ik heel raar. In mijn droom gebeuren allemaal vreemde dingen. Het zijn niet echt 'dingen' die gebeuren. Het zijn meer vlekken en wazen van iets. Maar van wat weet ik niet precies.
Ik begin iets te zien. Het wordt helderder. Het is niet iets, maar iemand.
Is dat- is dat Voldemort?

Why him?Where stories live. Discover now