Why him?

Het toilet

Heyy iedereen! Sorry dat ik heel lang niks nieuws heb gepost! Ik had het nogal druk met school:(. Ik heb nu vakantie dus daarom nu en nieuw deel! Ik ga het verhaal vanaf nu ook wat spannender en enger maken (dat probeer ik tenminste)!
Veel plezier met lezen!❤️
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Pov Mia
Ik schrik wakker.
Ik ga gelijk recht op in mij bed zitten en ik kijk angstig om me heen.
Niemand.
Ik ben heel erg bang en ik weet niet wat ik moet doen.
Moet ik iemand wakker maken en vertellen wat er is gebeurd? Wat ik heb gedroomd?
Wat moet ik dan zeggen? 'Ja ik droomde net dat ik hij die niet genoemd mag worden zag.' Weet je wel niet hoe dom dat dat klinkt?
Nee! Het was toch maar een droom!
Het is pikkedonker.
Ik kijk op mijn wekker om te kijken hoe laat het is.
02:57. Bijna 3 uur dus.
Ik adem diep in en uit en ik probeer mijzelf te kalmeren.
Ik word alweer wat rustiger.
Wat een rare droom. Was dat echt.. Voldemort?
Ik ga mijn droom even bij langs.

Alles was erg wazig en ik kon niet veel zien.
Ik denk wel dat ik in een kamer zat. In een erg grote kamer.
En toen zag ik iets.
Nou ja, iemand.
En dat was Voldemort.

Ik ben nog steeds versteld van wat ik gedroomd heb.
Eigenlijk voelde het heel echt en leek het helemaal niet op een droom. Ik zou eerder zeggen dat het een visioen zou zijn. Maar dat is wel heel vreemd.

Ik blijf nog even 5 minuten op mijn bed zitten voordat ik snel wat kleren aantrek, mijn schoenen aan doe en mijn toverstok pak.
Ik moet even wat water drinken bij de wc.

'Schoenenpastei' fluister ik tegen de dikke dame in het schilderij.
'Wat moet jij hier nou zo laat 's nachts?' Zegt ze op een geïrriteerde toon tegen mij.
Zo te zien heb ik haar wakker gemaakt.
'Ssst!' Zeg ik. 'Ik moet naar het toilet.'
'Mhm.' Zegt ze.
'Ja ik moet echt naar de wc!' Zeg ik fluisterend tegen haar.
'Prima, wat jij wil!' En ze slaat open.
Ik stap naar buiten vanuit de leerlingenkamer.
'Lumos.' Zeg ik en het puntje van mijn toverstok begint licht te geven.
Ik sluip zachtjes over de gang naar de wc toe.

Het is best wel cool eigenlijk om zo 's nachts door het kasteel te lopen!
Ik kijk telkens goed om mij heen om te zien als er niet iemand de wacht houdt en mij ziet.
Daar is een wc.
Ik loop er naar toe, doe zachtjes de deur open en ga naar binnen toe.
Ik kijk hier ook even om me heen om te zien als er niemand is.
Niemand.
Ik loop naar de achterste wasbak toe en ik leg mijn toverstok neer. Ik kijk ik de spiegel en ik buig over de wasbak heen.
Op de een of andere manier heeft mijn droom (of wat het dan ook maar mag zijn) mij echt geraakt. Ik ben nog steeds een beetje bang.
Ik draai de kraan open en ik gooi met mijn handen een beetje water in mijn gezicht. Ik drink ook een beetje water.
Ik draai de kraan weer dicht en ik kijk weer in de spiegel.
Ik spring van de schrik in de lucht, laat een kreetje los en draai me supersnel om.
Daar staat hij dan met zijn blonde haar en grijze ogen.
DRACO.
'Wat de f*ck doe jij hier??!' Schreeuw ik zachtjes. 'Je gaf me een hartaanval!'
Hij zegt niks en kijkt me met een kleine grijns aan.
Ik voel mijn hart heel hard bonken in mijn borstkas. Mijn hartslag is nog nooit zo hoog geweest.
'Dat kan ik ook aan jou vragen.' Zegt hij op een flirterige toon.
Ik kijk hem aan. Hij ziet dat ik bang ben.
Logisch!
'Je hoeft niet bang te zijn! Ik doe je niks!' Zegt hij op een normale toon tegen mij.
'Oh nee? Weet je nog toevallig dat je mij laatst een leeg lokaal in trok en je mij bedreigde? Of dat je vader een-' ik stop met praten.
Is het slim als ik dat ga zeggen? Het is wel de waarheid. Maar ik wil hem eigenlijk niet kwetsen..
'Wat zou je zeggen Mia?' Vraagt hij en hij komt een stap dichterbij.
Ik stap een stap achteruit.
Ik sta nu tegen de muur aan.
Ik kijk hem aan.
Zal ik het zeggen?
Hij komt nog een stap dichterbij. Hij staat nu 30cm van mij vandaan.
Ik druk mijzelf tegen de muur aan.
'Kom op. Zeg het maar.'
'Je vader is een... uhmm..'
'Een dooddoener wou je zeggen of niet soms?'
Ik merk dat hij boos begint te worden.
'Dat was het woord wat je zocht, of niet soms?' Vraagt hij.
Ik kijk hem weer aan.
Deze keer verbreekt er geen oogcontact.
Ik kijk weg naar de grond.
Hij komt nog dichterbij en hij pakt met zijn vinger mijn kin vast en trekt mijn kin een beetje omhoog zodat ik nu recht in zijn ogen kijk.
Hij verbreekt het oogcontact niet.
Mijn hartslag slaat op hol en ik krijg een vreemd gevoel in mijn buik.
Wat doet hij??
'Ik vroeg of dat het woord was dat je zocht.' Zegt hij.
'J-ja.' Zeg ik bang tegen hem.
'Je hoeft niet bang te zijn Mia. Ik zou je nooit pijn doen.' Zegt hij kalm.
Het oogcontact is nog steeds niet verbroken en hij houdt nog steeds mijn kin vast met zijn vinger.
Ik kijk hem met een vragend gezicht aan.
Hij kijkt naar mijn lippen en daarna naar mij.
En hij kijkt weer naar mijn lippen.
En hij kijkt mij weer aan in mijn ogen.
Hij komt dichterbij met zijn hoofd en hij trekt mijn hoofd naar zich toe.
Gaat hij- gaat hij mij zoenen?!
Hij komt bijna met zijn lippen op die van mij.
Ik trek mijn gezicht een beetje naar achteren toe.
Hij komt niet dichterbij en hij kijkt mij aan in mijn ogen.
Ik kijk hem ook aan.
Onze gezichten raken elkaar bijna.
Wil ik dit wel? Wil ik hem wel?
Ik hoef hier niet lang over na te denken.
Ja!
Ik ga met mijn hoofd naar die van hem en onze lippen raken elkaar.
Het vreemde gevoel in mijn maag is nu nog erger.
Het gevoel is niet pijnlijk of stom. Nee. Het is een fijn gevoel.
Ik trek mijn hoofd weer terug.
De kus duurde heel lang maar toch ook weer heel kort.
Ik kijk hem weer aan in zijn ogen en hij kijkt mij weer aan in mijn ogen.
Hij heeft nog steeds niet mijn kin losgelaten.
Ik krijg een kleine glimlach op mijn gezicht. Ik kan het niet helpen. Het gebeurt gewoon.
'Vind je het leuk?' Vraagt hij flirterig met een glimlachje op zijn gezicht.
Ik geef hem weer een glimlach.
Hij komt weer dichterbij met zijn hoofd en hij geeft mij weer een zoen.
Ik ben op dit moment zo blij!
*boem*
Draco en ik schrikken op en we kijken allebei naar de deur.
Daar staat iemand.
Een jongen.
Een jongen die net iets ouder dan ons is.
Hij heeft bruin, krullend haar.
Ik heb hem nog nooit eerder gezien.
Wat vreemd..
Alle blijdschap verdwijnt gelijk en ik wordt super bang.
Ik draai me om naar de wasbak en ik probeer mijn toverstok te pakken.
Maar hij is-
Weg.
Ik draai me weer om.
De jongen staat nu nog maar 2 meter voor mij.
Ik weet niet wat ik moet doen en ik krijg een paniek aanval.
Ik kijk naar Draco.
Maar die is weg.
Huh. Hoe dan?
Ik kijk weer naar de jongen.
Hij staat nu vlak voor mij.
Hij pakt nu mijn keel beet en tilt mij op.
Ik krijg geen lucht.
'Zo zo.' Zegt de jongen met een grijns op zijn gezicht.
'Jij vindt Draco zo te zien wel heel leuk.'
Ik probeer los te komen, maar het lukt niet.
Hij knijpt mijn keel steeds dichter en de grijns op zijn gezicht wordt steeds groter.
Ik stik nu bijna.

Ik doe mijn ogen open en ik herken de plek waar ik ben.
'Wat doe ik in de ziekenzaal?' mompel ik stilletjes en half wakker tegen mijzelf.