~pov Merel~
Ik word wakker van de vrouw dat weer binnen komt. "Goedemorgen" zegt ze, ik knik. "Mag ik iets vagen" vraag ik aan d'r "deed je net maar ja doe maar" zegt ze met een kleine lach. "Hoe heet je" vraag ik "Chelsey" antwoordt ze kort en vertrekt weer. Na een tijdje komt híj binnen. "Hoi babe" zegt hij met zijn gewoonlijke grijns.
~pov Dilan~
Mijnwekker gaat om 6u30 af en zet hem met veel tegen zin af. Ik zie Dilano ookopstaan en we gaan met z'n tweeën naar de badkamer om ons aan te kleden. Wehebben een losse joggingbroek aan en een gewone T-shirt aan maar danverschillende kleuren. Ik ga naar beneden en zie mama aan tafel zitten metDilano's brooddoos en met die van mij. "Dank je mam" zegt Dilano ze knikt blij-voor zover het kan- en we gaan dan samen eten. Het is ondertussen 7u40 als wegaan vertrekken naar school. Zoals altijd staat iedereen aan de poort tewachten. De meeste hebben niet z'n grote wallen onder hun ogen als gisterenbehalve Blaze. Bij hem is het zelfs nog erger je kunt zien dat hij zelfs geenoog dicht gedaan heeft. De bel gaat en we gaan met z'n alle naar de danszaal. Alswe zijn omgekleed gaan we uit de kleedkamers en gaan we richting de zaal waarwe ons afsluiten van de anderen. Mevrouw Elvira legt van alles uit maar ikluister niet net als de anderen. "Dus Blaze doe je eens voor wat ik gevraagdheb" hoor ik haar ineens zeggen. Ik kijk naar Blaze en zie hem verward naar demevrouw kijken. "Sorry mevrouw, maar wie volgde niet" zegt hij eerlijk "Ja datzie ik. Ik wil jullie, daarmee bedoel ik Finn, Brett, Mason, Tyler, Dilan,Dilano, Noor, Jade Kate, Lotte en jij mee in mijn kantoor zien na de les" zegtze streng iedereen knikt en volgt deze keer wel mee. Na de les gaan we zoalsafgesproken met z'n alle naar het kantoor van Mevrouw Elvira. We kloppen aan "binnen"word er gezegd en we gaan een per een binnen en we blijven staan als ze niks zegt. "Wat staan jullie daar nu te staan" zegt ze "ga zitten he" zegt ze, nu gaan we wel allemaal zitten zover het kan. "Ik heb door dat jullie allemaal na de verdwijning van Merel steeds minder opletten in alle lessen en jullie punten verminderen" begint mevrouw Elvira "Ik weet best dat het moeilijk is maar ze zou zeker niet willen dat jullie je punten verwaarlozen door haar omdat ze weg is" vervolgt ze "ze zou willen dat jullie je uiterste best zouden doen en laten zien dat jullie haar niet vergeten door haar te zoeken maar ook door haar passie mee te nemen zodat ze geen jaar zou over moeten doen als ze zo lang weg zou zijn." Eindigt ze haar soort speech. Iedereen heeft tranen in zijn ogen, ookal zouden ze het niet toegeven, iedereen knikt inclusief ik. We gaan weer weg naar het teken lokaal waar we verder aan het doen zijn met onze tekening op het spandoek. Tot nu toe is er niemand aan de tekening van Merel gekomen omdat ze het niet willen of durven omdat ze weten dat het nooit zo goed zal zijn als Merel dat zou doen. Ik zie Blaze ook tekenen met een droevige blik omdat hij altijd aan haar moet denken. Na twee uur is iedereen bijna klaar met zijn/ haar tekening en we gaan allemaal naar de kantine voor de lunchpauze. "Blaze kunt ge effe meekomen" vraag ik hij knikt en we gaan in de gang staan. "Heb je een crush op haar" vraag ik zonder schaamte "op wie bedoel je" vraagt hij "op Merel natuurlijk wie anders" zeg ik lachend omdat hij rood word "Euh misschien een beetje" zegt 'em we gaan lachend terug zitten. Na school gaan we zoals altijd onze eigen weg naar huis.
~Merel~
Ik zit hier weer eens met Emma, die stil is, en wacht tot Chelsey ons eten komt geven. Na een tijdje gaat de deur zacht open en komt ze met een dienblad naar ons toe en geeft ons onze borden. Zoals altijd geef ik Emma eerst alles van het eten en als ze gedaan heeft eet ik de restjes op en drink ik een beetje water. Ik hoop dat ze ons zoeken en ze ons snel vinden want ik denk niet dat ik het nog lang ga volhouden hier en Emma ook niet.
734 woorden
JE LEEST
Begin tot eind -boek 2- On Hold
FanfictionDit is het vervolg op {begin tot het einde} de vijf vrienden leven nu hun eigen leven. Ze hebben natuurlijk nog contact met elkaar en gaan samen vaak iets doen. Maar op een dag als ze samen op stap zijn dan gebeurt er iets dat niemand had verwacht...