Begin tot eind -boek 2- On Hold

6♡

Na dat het eten op tafel staat gaat de bel en doet mam de deur open. Als ik haar zie is er een vrouw en een man met twee jongmensen ik probeer een beetje te glimlachen wat niet echt lukt. "Dag meneer en mevrouw Smith" zeg ik en schud ze de hand en en komen de jongens waardoor ik me meteen minder veilig voel. "Dilan" zegt de rechtse "Dilano" zegt de linkse en ze steken hun handen uit waardoor ik schrik. Ik kijk mam aan en ze knikt zacht dus schud ik hun handen "Merel". Iedereen gaat zitten en ik zet me het verst mogelijk van de jongens.

~Dilan~

Als ik en mijn broer onze handen schrikt ze en kijkt ze naar haar moeder. Zacht knikt ze en schud onze handen vlug met een angstige blik. Iedereen gaat aan tafel en Merel zet zich zo ver mogelijk van ons en kijkt alert naar ons. Ik kijk naar mijn broer door mijn gezicht weet hij wat ik wil zeggen en hij knikt. Ze heeft veel meegemaakt volgens ons. Onze ouders praten met elkaar en voor de rest eten we in stilte voort. Als iedereen klaar is ruimen ik en Dilano mee de tafel af. "Merel laat jij je kamer zien?" Vraagt mevrouw van dijk aan haar dochter. Merel kijkt met een blik vol angst. "Kan ik je even spreken mam" vraagt ze en ze gaan alle twee buiten de deur staan. Ik en mijn broer gaan dicht bij de deur staan om te luisteren ook al is het onbeleefd.

~POV Merel~

Ik vraag mama of ze even mee kan komen en we gaan de deur uit. "Wat als ze mij iets doen boven" zeg ik meteen met een trillende stem van angst. "Ik weet het meid maar gil meteen als ze iets doen oké?" Vraagt ze ik knik. Ze laat de jongens komen en we gaan in stilte naar boven. "Wow mooie kamer" zegt een van de twee ik glimlach geforceerd hopend dat ze het niet opmerken. De jongens gaan op mijn bed zitten en ikzelf ga op mijn bureaustoel zitten. "Gaan we een spel spelen ofzo" vraagt Dilano denk ik. We knikken "Truth or dare" zegt Dilano tegen zijn broer. "Dare" zegt hij zelfverzekerd "ga naar beneden en zeg dat we morgen samen met Merel afspreken morgen ochtend om naar school te gaan" zegt Dilano na een tijdje denken. Ik vind dit eng maar ik moet het proberen zeg ik tegen mezelf. Even later komt hij terug naar boven en zegt blij dat we zelfs elke dag kunnen afspreken om naar school te gaan. ik glimlach even zodat ze niks verdenken zo erg zijn ze tot nu toe nog niet. "truth or dare Merel" zegt Dilan die nu aan de beurt is. "Waarheid zeg ik zacht maar toch luid genoeg " heb je iets erg gebeurt de afgelopen 5 jaar" vraagt hij zonder besef. Ik neem een hap lucht en knik "ja" zeg ik zacht. Ze kijken elkaar aan en ze schudden even hun hoofd alsof ze met elkaar kunnen communiceren via gedachten. "Dilan en Dilano komen jullie we gaan naar huis het wordt tijd om naar bed te gaan" roept hun vader van beneden wat mij zacht laat krimpen van angst. "Oké we komen" roept Dilan terug. "we spreken om 7u40 af buiten om naar school te gaan is dat goed" vraagt/zegt Dilano ik knik en zeg zacht gedag. Als ik ze de deur van beneden hoor uitgaan ga ik naar beneden de keuken in. ik pak een glas en drink melk. Ik kijk op de klok en zie dat het best laat is het is al 21u30. "Mam ik ga me klaar maken om naar bed te gaan" zegt ik tegen mams die nu in de zetel licht. Ze knikt en ik geef haar een kus we zeggen gedag en ik ga terug naar boven. Ik poets mijn tanden doe mijn haar en kleed me om en ga in bed.

hey iedereen,

ik weet dat het lang geleden is maar nu school terug begonnen is ga ik minder tijd hebben doordat ik een richting heb gekozen die veel tijd in beslag neemt . ik stop zeker NIET met schrijven maar het kan zijn dat ik in het weekend ook niks post. in de vrije tijd dat ik heb zal ik zeker wel verder schrijven het is daarom ook dat dit hoofdstuk korter is dan anders