▪︎Gökyüzünden Düşen Gülümsemeler▪︎

0.1

Bir seni sevdim - 1. bölüm

Multi-medya : Defne ÇAKIR :")

!klasik bir ergen kurgusudur!

•

•

•

•

•

•

•

•

•

•

•

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Merhaba. Ben Defne ÇAKIR. Daha 15 yaşında başladığım bu savaşta hala yaşamaya devam ediyorum.

Evet şu an 19 yaşındayım ve 12. sınıfım. Neden hala lise mezunu değilsin diye sorarsanız; geçen sene okulumu dondurup, tüm yıl deli gibi çalışıp, borçlarımızı ve sözde 'Babam' olan adamın bizim üzerimize bıraktığı pisliklerini temizledim.

Şimdi ise daha iyi bir iş imkânı için en azından lise mezunu olabilmek için okula geri döndüm.

Okulun daha ilk haftası bitti sayılır. Burada birkaç kişiyle arkadaşlık başladım. Ama tabii ki de her ne kadar konuşsam da onlara tam anlamıyla güvenmiyorum. Şu anlık sadece zaman geçirmeye çabalıyorum. En azından kafam dağılıyor.

Her neyse. Bugün nerdeyse tüm okul yeni gelecek kişileri konuşuyor. Benim bildiğim kadarıyla iki sene boyunca okulunu dondurmuşlar ve bugün tekrar başlıyorlarmış Bende kızlardan duydum.

Kızlar o kadar heyecanlı anlatıyorlardı ki;

Sanki birileri onları dürtüklüyor bir türlü yerinde duramıyorlardı. Orda daha fazla durmadım ve sınıfa çıktım.

İlk üç edebiyat dersi ve sonra yorulmuş ve acıkmış bir şekilde kantine indim. Biraz bir şeyler atıştırıp tekrar sınıfa girdim. Sınıfta sadece benim sıramın yani boş olduğundan rahatça yayılıp kestirebiliyordum. Ders arasının bitmesine daha 5 dakika vardı. Biraz gözlerimi dinlendirmek için uzanmışken biri koluma dokundu.

Kafamı hafifçe kaldırıp baktığımda daha önce bizim sınıfta görmediğim bir çocuk olduğunu fark ettim. Sınıftakilere göre biraz daha olgun görünüyordu ama hemen hemen bir iki yaş büyüktü. Kendimi toparladım ve çantamı yan sıradan çektim. Gelip yanıma oturdu. Ben ona ne yaptığını anlamaz gözlerle bakarken kafasını çevirdi ve benim gözlerinim içine baktı. Ela gözlerinde öyle derin bir bakış vardı ki insanı içine çekiyordu. Umursamamaya çalıştım, Daha fazla bakmadım. Kollarımı sıraya, kafamı da kollarımın üstüne koydum gözlerimi kapadım.

•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

Hocanın sesini duymamla kafamı sıradan kaldırdım. Galiba kollarım uyuşmuştu. Hoca derse geç gelmişti. Kafamı yan sıraya çevirdiğimde hâlâ yanımda olduğunu; hatta benim gibi uzandığını görmüştüm.

Hoca yoklamaya başlarken onu kaldırmam gerektiğine karar verdim. Koluna çok hafif bir şekilde dokundum. Ama hiçbir tepki vermemişti. Çok az yaklaşıp tekrar dokundum. Hâlâ bir tepki vermeyince kulağına doğru yaklaştım ama nasıl seslenmem gerektiğini bilmiyordum o yüzden sarsıp uyanması gerektiğini söyledim. Kafasını bana doğru çevirdiğinde bende geriye doğru gittim. Ne olduğunu sorar gözlerle bana bakınca; hocayı gösterdim. Sonra dan anladığı için sadece kafasını sallamakla yetindi. Ve o sırada benim adım okundu. Elimi kaldırdım.