•Tehlike çanları•Oy sınırı; 20
"Teşekkürler."
Bavulumu görevlilere verdikten sonra açık büfeden kendime sandviç aldım ve geniş koltuğa oturdum. Dün gece gördüğüm rüyadan sonra asla uyuyamamıştım. Taehyung neden ağladığımı ne gördüğümü sorup dursada bir şeyler geveleyip geçiştirmiştim. İlk defa hayatımda böyle bir şey yaşamıştım, gördüğüm rüya gerçek gibiydi bana dokunuşu bakışı hala zihnim de kazılıyken uyandığımda yaşadığım hayal kırıklığı tahmin edilemez derecede büyüktü.Gerçek olmasını istemiştim bir kere bile olsa bana öyle dokunsun o şekil de baksın ve dudaklarıyla beni mühürlesin istemiştim.
Karşı koltukta kulaklıkla müzik dinleyip uyuklayan Yoongi hyunga baktığımda gülümsedim ve ayağa kalkıp diğerlerinin yanına gittim.
Namjoona göz gezdirdiğim de hala aşağıya inmediğini görmüştüm.
"Namjoon hyung neden inmedi?"
Gözlerim Seokjin hyungda durduğunda saçını düzeltmiş ve elin de ki son pirinç kekini ağzına atmıştı."O iki saat önce uçakla Koreye döndü bizim uçağı bekleyemedi, albümle ilgili bir sorun olmuş."
Taehyung yanıma geldiğin de gözlerini bile zar zor açtığını gördüm, ben uyuyamadığım için o da uyuyamamıştı. Çenesini omzuma koyduğunda belinden sarıldım ve saçlarını okşadım. Gerçekten de işi çıktığı için mi gitmişti hemen? Dün geceyi yemekten sonrasını pek hatırlamazken odama nasıl geldiğimi bile bilmiyordum."Herkes hazırsa havaalanına gidiyoruz beyler."
Menajerimiz yanımıza gelip hepimizi bir araya topladığında arabalara binmiş ve kısa bir yolculuktan sonra uçağımıza binip Koreye dönmüştük. Uçakta bir kaç saat uyumuştum ama başım o kadar ağrıyordu ki bir an önce bir duş alıp uyumak istiyordum."Evet beyler üç saatiniz var iyice dinlenin daha sonra şirkete gelin. Şu yeni koreografiyi çalışmanız lazım. Sadece bir hafta kaldı şarkının çıkmasına!"
Menajer Sejin gür sesiyle bizi ayılttığında hepimiz onaylanış ve arabalardan inip yurda girmiştik.Ev sessizdi kapının önünde Namjoonun ayakkabıları yoktu sanırım daha gelmemişti. Yukarıya odama çıktığımda Hoseok hyungtan önce banyoya girdim ve kısa bir duşun ardından ilaç içmek için mutfağa indim. Evde ses çıkmıyordu herkes odasına çekilmiş olmalıydı.
"Jimin-ah başın mı ağrıyor?"
Hapı tamamen yutup üzerine suyumu içtim ve sesin sahibi Yoongi hyunga döndüm."Evet hyung şimdi biraz uyuyacağım."
"Dün gece benden anahtarı aldıktan sonra geri kendi odana gidip uyumuşsun, Taehyung dedi bir sorun mu oldu?"
Yoongi hyungun dediği şeyle gözlerim büyürken söylediği şeyi algılamaya çalışıyordum.
Ben ondan anahtarı almış mıydım gerçekten de? Bir dakika ama ben rüya gördüğümü sanıyordum hayır hayır bu mümkün olamazdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Perestiş 𖥸 NamMin✔️
FanfictionPerestiş: Tapınma, Delicesine sevme, Tutkunluk. Park Jimin kendi için de, hayallerin de yaşadığı aşkı herkesten saklayıp belli etmek istemezken oynadıkları bir oyunda kendini ele verdiğini düşünür ve olaylar gelişir. (Bu hikaye de +18 sahneler, kirl...