Yavaş adımlarla odama doğru döndüm ayaklarımda sadece ince bir hastane terliği vardı ,aslında kendimi iyi hissediyordum, odada Jack in olması dileğiyle kapının kolunu yavaşca çevirdim, Jack elini başına koymuş koltukta dinleniyordu, aman Tanrım çok şirin gözüküyordu, ama yanına gitmek yerine yatağıma doğruldum tek yapmak istediğim yorganı başıma çekip karanlıkta hayal kurmaktı ki bunu her gece yapıyordum. yatağıma kıvrılıp şu tarifi incelemeye koyuldum... yaklaşık iki dakikadır elimde tuttuğum ablamın deyişiyle 'tarif' i çözmeye çalışıyordum fakat kağıt sadece gelişigüzel çizilmiş çizgilerden ibaretti. Sanırım Jack sağlık durumumdan şüphelenmiş olmalı ki :
- 'Katherine istersen hemşireyi çağırabilirim' , diyerek bana bir bardak su uzattı.
- 'Saol ama cidden istemiyorum ' diyerek geri çevirdim.
O anda aklıma ablamın acile kaldırdığı gün hastaneye arabayla geliğimi hatırladım, hastane terliklerini çıkarıp topuklu ayakkabılarımı ayağıma geçirdim ve Jack'e dönüp:
- 'Jack sanırım benim şu tarifi çözmem gerek kıyafetlerimin nerede olduğunu biliyor musun ?' diye seslendim.
Eliyle arkadaki giysi dolabını gösterdi.
Yavaşça yürüdüm ve elbiselerimi aldım fakat nerede giyineceğimi bilemiyordum bu yüzden hafifçe gülümseyip Jack 'e :
- 'Arkanı dön' diye fısıldadım.
Kıkırdadı ve :
-'Öyle olsun Kath' dedi ve arkasını döndü.
Hızlıca giyinip hastane elbiselerimi yatağa fırlattım ve Jack'e dönüp :
-' Eğer hemşireler sorarsa kendimi iyi hissettiğimi söyler misin' dedim.
-' Eğer sen gideceksen benim burada kalmamın ne anlamı var ki' dedi ve ilk kez derin gamzelerini gördüm.
Hastaneden çıktım ve arabayı Jack'in sürmesini önerdim, iyi hissetmiyordum.
Arabaya bindi ve anahtarı döndürdü...
