•When we were young•

Yanına bak

Arkamdan kapıyı kapattım ve ayakkabılarımı çıkartıp yorgun adımlarla salona ilerledim.

Hastalığım geçmişti fakat hala çabuk yoruluyordum.

Dünden beri de Yeonjun'u görememiştim, numarasını alma şansım da olmamıştı. Bu kadar uzun mu sürüyordu işi? Yemek yemiş miydi? Uyumuş muydu?

Kendimi koltuğuma attım ve öylece etrafa bakınmaya başladım.

Dün olanlar hatta bu son üç gündür olanlar aklımdan çıkmıyordu...

İki günüm bu kadar kötü geçmişken şimdi bir anda her şey düzelmiş gibi hissediyordum.

Belkide kaçmak ve bağırmak yerine Yeonjun'u dinlemeliydim. İkimizde boşuna acı çekmiştik.

Bu konuda ondan özür dilesem iyi olurdu.

Gözlerim yavaş yavaş kapanırken kapımın çalmasıyla oturur pozisyona geçtim. Tekrardan çaldığında ayağı kalktım ve kapıya ilerledim. Yine çaldığında ise kaşlarımı çattım.

"Geliyorum ya." Sonunda geldiğimde kapıyı açtım ve karşımdaki bedene baktım.

"Yeonjun?" Az önceki uykum uçup gittiğinde karşımdaki kocaman gülümseyen surata merakla bakıyordum.

"Beomgyu."

"Ne oldu?" Yeonjun nefes nefese gülümsemeye devam ettiğinde gittikçe meraklanıyordum.

Söylesene çocuk.

"Ben."

"Evet sen?"

"Yura'dan boşandım." Yeonjun'un cümlesiyle olduğum yerde öylece kala kaldım.

Yura'dan boşanmış mıydı yoksa ben rüyada mıydım?

Lütfen rüya olmasın lütfen.

"Eeee? Bir şey demeyecek misin?" Bu sefer Yeonjun merakla bakmaya başladığında derin bir nefes aldım.

Bu rüya ise bile güzel olmasını istiyordum.

Hızlıca ayak uçlarıma çıktım ve Yeonjun'un dudağına bir öpücük kondurdum.

Daha sonra geriye çekildim ve dudaklarının yumuşaklığını hissettiğimi fark ettiğimde, rüyada olmadığımızı da fark etmiştim. Yeonjun şaşkınca bana bakıyordu.

Yaptığım şeyi fark ettiğimde şaşkınca elimle dudaklarımı kapattım.

"B-ben özür dilerim." Yeonjun sesimle kendine gelmiş olacakki sırıttı.

Yapma.

Bana doğru eğildi ve ağzımı kapattığım elimi çekti. Daha sonra ayağıyla kapıyı kapattı ve beni yan taraftaki duvara yasladı.

"Özür dileyeceğin bir şeyi yapmamalıydın Choi Beomgyu." Cevap vermeme izin vermeden dudaklarıma dudaklarını bastırdığında gözlerimi kapattım.

O artık bekardı, ikimizin önünde engel kalmamıştı. Rahat olabilirdim.

Yeonjun vücudunu vücuduma yapıştırmış bir eliyle belimi, bir eliyle de yanağımı tutuyordu. Gittikçe hareketlenen öpüşmemize araya dilini de soktuğunda gözlerimi sıktım. Biz öylece devam ederken Yeonjun aniden geriye çekildiğinde gözlerimi araladım.

"Seni seviyorum bg." Yüzümde oluşan gülümsemeyle beraber kafamı duvara yasladım.

"Seni seviyorum....Yj." Uzun zaman sonra ilk defa Yj dediğimi duyuyordu ve ben uzun zaman sonra ilk defa ona rahatça Yj diyebiliyordum.