Seninle Özüme Gelmek

7. Bölüm

Seninle Özüme Gelmek / 1 Nisan 2021

✨

"Bir uçak, evet evet! Bir uçak! Beni alıp çok uzaklara götürecek hatta hiç kimsenin gözüne batmayacağım bir yere. Sessiz, sakin; ne elektronik eşyalar var ne de gürültü. Bomboş."

Ardımızda bıraktığımız bir haftanın ardından sonra, yeni bir seans günümüzde oturmuş benim nasıl bir hayat istediğimi hayal ederek öğreniyorduk.

Dilimin ucuna gelse de akşam yemeklerinde; Rehda'yla olan ilişkimiz bir türlü babama söylemeye cesaret edememiştim. Bunun için kendime kızsam da Rehda hiç üzerime gelmeyip istediğim zaman dile getirebileceğimi söyledi.

"Pekâlâ, gittiğin yerde hava nasıl?"

"Kara bulutlarla çevrili hava. Yağmur yağacak gibi." Sözlerimden sonra gözlerimi açıp önümdeki masanın uzaklığından Rehda'ya baktım. Kaşları çatılmış bir şekilde not defterine bir şeyler yazıp bana doğru döndü.

Ona baktığımı görünce gülümsedi. İşaret parmağımı havaya kaldırıp, "Bir şey yapmak istiyorum, yapabilir miyim?"

Güldü, "Neden olmasın?" Yavaşça yerimden kalkıp ona doğru masanın kenarından geçip yanına ulaştım. Ona doğru eğilip çenesinden tuttum ve sağ yanağını öptüm. "Bu şimdiye kadar yaptığım en güzel şeydi!"

Belime kolunu sarıp beni bacaklarının arasına aldı ve sol bacağına oturmamı sağladı. Başını koluma koyunca direkt kolumu kaldırıp boynuna sardım böylece başını göğsüme yaslamış oldu.

"Bu iki oluyor, sürekli böyle yapıp mola mı vereceksin?"

Güldüm. Evet, aynen öyle yapacağım. Sadece bir kaç hafta da kendimi ona o kadar bağlanmış hissediyordum ki, kendime bile şaşırıyordum.

"Hımm, bilmem belki." Gözlerim gülümseyen dudaklarında ulaştığında bakışlarımı kaçırıp masaya diktim.

Boşta olan sağ elini kaldırıp yanağımı okşayarak yüzümü kendine çevirdiğinde onun da gözleri dudaklarımdaydı. Bana yaklaşmasıyla kalbim merdivenden yuvarlanırcasına sert atmaya başlamıştı.

Dudakları dudaklarıma değdiğinde uçtuğumu hissettim. Tüm duygularım çekilmiş ve bomboş bir zihne sahip olmuştum.

Dudakları sıcacıktı. İçimi ısıtacak kadar sıcak. Dudakları yavaş yavaş hareket ediyor, üst dudağımı kavrayıp serbest bırakıyordu. Dudaklarımı ondan çekip hemen kollarımı boynuna dolayıp başımı omzuna yasladım.

Güldü. "Sakin ol. Kalbinin sesini beynime kadar hissediyorum." Kollarımı daha da sıkılaştırıp başımı boynuna gömdüm.

"Şş, Gia?" Başımı yavaşça kaldırıp dudaklarına yöneldim ve az önce beni öptüğü gibi bende onu öptüm.

Dudaklarım sıcacık dudakları arasında dans ediyor, beni boşluğa sürüklemeye yetiyordu. Dudaklarımı ondan ayırıp son kez dudaklarına küçük bir öpücük bırakıp geri çekildim.

Bakışları beni mest ederken gülümsedim. "Bu kadar mola yeter." Diyerek kalkıp yerime doğru ilerledim.

"Nerede kalmıştık?" Dedim yerime oturup eteğimi düzeltirken.

"Şimdi, gözlerini kapat. Hava nasıl?"

"Güneşli. Ama çok da sıcak değil. Güneş parıldıyor ve ben dondurma yiyorum."