don't play with me, changlix

20) final

(changbin'in anlatımından)

birkaç gündür felix'in evindeydim. gözlerine girmek için sürekli onlara yardım ediyordum. felix ile de ilgileniyordum.

felix gerçekten çok güzeldi. çilleri yıldız gibi parlıyordu, bu onu daha güzel yapıyordu. ister istemez kendimi ona çekilirken bulmuştum. ben bunları düşünürken felix yanımda geldi.

"changbin, ne düşünüyorsun bu kadar dikkatli?"

iç çektim. ya şimdi ya hiç. "felix bence biz çıkalım uzamasın artık." oh be tek seferde çıkmıştı ağzımdan fakat korkudan gözlerimi kapatmıştım, hâlâ daha da kapalı duruyorlardı.

yanımda bir kıpırdanma hissettim. sağ gözümü açıp baktığımda felix ağlıyordu. tanrım.. ne yapıyorsam direk ağlıyordu. çok hassastı. bende onu böyle görmek istemiyordum. bunu onda önceden de söylediğimde 'beni düşünüyorsun' demiş ve ağlamaya başlamıştı.

"felix, bebeğim neden ağlıyorsun?"

kafasını kaldırıp bana baktı. ciddi olup olmadığımı sorgular gibi bir hali vardı. "s-sen az önce bana 'bebeğim' mi dedin?" başımı olumlu anlamda salladığımda bana sarılmıştı. bende karşılık verip saçlarını okşamaya başladım.

"bak felix. benim sana karşı hissettiğim duygular, senin bana hissettiğin duygular kadar yoğun değil. fakat ben de sana karşı boş değilim. 1 ay hiç aklımdan çıkmadın. farkında olmadan sana karşı birşeyler hissetmeye başlamışım zaten. 1 ay o kadar zordu ki. çok istedim bir an önce karşına çıkmayı ama yüzüne nasıl bakacağımı bilemedim. beni istememenden korktum. chan'a soruyordum senin nasıl olduğunu. ve beni bulduğun gün orada olduğunu bilmiyordum. keşke daha önceden gelseymişim. sende bu kadar acı çekmemiş olurdun."

"changbin-ah bunlar önemli değil. geçmiş geçmişte kaldı. şu an yanımdasın, bana karşı duyguların olduğunu söylüyorsun. daha başka ne isteyebilirim ki?" demişti. gülümsedim ve burnuna bir buse kondurdum.

"artık bana aitsin o zaman, hm?"

"hmhm."

kıkırdayıp ona sarıldım. en çok bağımlı olduğum şeylerden biri felix'in güven verici kollarıydı.

"felix? bugün diğerleri ile buluşsak olur mu?"

"tabiki!"

(birkaç saat sonra)

"hoşgeldiniz!"

"o changbin olacak insanımsı yaratık nerede?" jisung'un böyle konuşmasıyla ister istemez gülmüştüm.

"burada seni küçük sincap." konuşarak odaya girmiştim. jisung ile gözlerim buluşunca kendimi çok kötü hissetmiştim. ikimizinde anında gözlerimiz dolmaya başlamıştı.

"aptal! neredeydin? neden birden ortalıktan kayboldun? sen olmazsan ne yapardım ben salak!" diyip boynuma atlaması uzun sürmemişti.

"jisung, sadece kafa dinledim. ve senden özür dilerim. sizin ilişkinize karışmam haddime değildi. sadece sen en başından beri benim yanımdaydın, ilk defa biriyle bir yolda yürümeye başlayınca kıskandım sanırım. özür dilerim."

"hatanı anlaman güzel."

"ama bana dediklerini unutmadım. bir gün ödeşiriz." diyip jisung'a göz kırpmıştım.

"böyle aptallıklar yapmak haricinde istediğini yapabilirsiniz seo changbin bey." dediğinde herkes gülmeye başlamıştı.

herkes konuşmaya dalmışken bende felix'in yanına geçmiştim. uykusu gelmiş olmalıydı, gözleri yarı açık yarı kapalı etrafa bakıyordu. onu yavaşça kucağıma aldığımda ilk başta inkâr eder gibi olmuştu. fakat sonra uykusuna yenik düşmüş olacak ki kendini benim kollarıma bırakmıştı. ben felix'i odasına götürürken aşağıdan tezahürat yapıyorlardı.

odaya geçtiğimde felix'i yavaşça yatağına bıraktım. sonra da yanına kıvrılmıştım. birden başını yastığından kaldırıp dudaklarıma bir buse kondurmuştu. sonrasında ise utanmış, bana sırtını dönmüştü. gülümseyip felix'in boynunu öptüm ve ellerimi beline doladım.

(yazardan)

o günden bu güne birkaç yıl geçmişti. artık ikiside üniversiteye diyorlardı. felix ve changbin aynı evde yaşamaya başlamıştı. ikisinin ilişkisi çok güzel bir şekilde devam ediyordu.

changbin felix'e karşı çok fazla korumacıydı. felix ise onun bu hallerine gülüyordu. diğerlerinin ilişkileri de iyiydi. herkes günün birinde mutluluğu bulmuştu. changbin bile.

---                                                                                        ---

selaam 🙋🏻‍♀️
öncelikle kötü bir final olduğunun farkındayım. fakat başka türlü birleştiremezdim. kendi cümlelerimle yazdığım ilk fic olduğunu göz önünde bulundurursak diğer ficler gibi eşsiz cümlelerle yazılan bir fic olmadı.
diğer ficlerde kendimi geliştireceğim!
kendinize iyi bakın👋🏻