Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hızır (a.s) ile Ölüm Meleği
Günlerden bir gün oturmuş, Allah’ı zikretmekle meşgul Hızır (a.s.)ın canını almak için yanına ölüm meleği Azrail (a.s) gelir. Hz. Hızır (a.s) durumu anlayınca hüngür hüngür ağlamaya ve çırpınmaya başlar.Bir ALLAH dostunun ölüm karşısında gayet metin ve soğukkanlı olmasını bekleyen Azrail (a.s)”Bu ne telaş, bu ne telaş ey Hızır, ne kadar yufka yürekliymişsin, ne bu gözyaşları, Ölümden mi, yoksa dünyadan ayrılacağından mi korkuyorsun?”diye sorunca Hızır (a.s)
‘Hayır’der: ´Tek korkum, öldüğümde Allah’ı biraz daha fazla zikretmekten uzak kalışımdır. Çünkü ardımdan insanlar Allah’ı anarlarken,bol bol ibadet ve taat te bulunurlarken, ben bu eşsiz zevkten mahrum kalacağım.
Halbuki ben kıyamete kadar Allah’ı anmayı ve Ona gece gündüz ibadet etmeyi diliyorum.´ Bunun uzerine uluAllah (c.c) Azrail (a.s) ´Ey Azrail,Hızır’ın ruhunu alma. Bırak yaşasın. Çünkü o yaşamayı kendisi için değil, benim için, beni daha çok anmak için istiyor.Bıraktakıyamete kadar yeryüzünde beni ansın,bana yalvarıp yakarsın´diye emr eder.
Ve devamlı olarak Allah’ı anmakla meşguldur.Yüce ALLAH cümlemizi, yüce adını yüreğinden ve dilinden düşürmeyen gerçek müminlerden eylesin…
