Castellan Series #1: Alondra Zabreana Castellan

Kabanata 21

Kabanata 21

Dictionary

After our dinner, we watch a movie and road trip. That day was so special and one of the happiest day with him.

Today is Friday, pauwi na ako ng mag isa. Abdiel is busy with his work these days and I understand that. Christmas day is Monday and after that he becomes a busy person.

He keeps on saying sorry to me so I can't help myself but chuckled. Hindi naman kailangan humingi ng paumanhin dahil trabaho naman iyon.

Sumakay na ako sa jeep upang papunta sa Escoda. Punuan pa ang jeep kaya hindi pa agad umandar ang sasakyan. Nag intay pa doon ng sandali bago umandar.

Nang makarating na ay bumababa na ako at naglakad papunta sa isa pang sakayan ng jeep na dadanan sa bahay namin.

Nang makarating ako sa bahay ay nakita ko sila Katelyn na nasa tapat ng bahay namin at nakaupo sa balkonahe.

"Anong ginagawa niyo dyan? Mukha kayong tambay!" Pang aasar ko, they chuckled sarcastically and hit my arms.

Naupo ako sa tabihan nila at ginaya ang ginagawa nila. Ang tumingin sa kawalan.

"Bakit kayo mga ganiyan? Nasan mga boyfriend niyo?"

"My boyfriend's out of town."

"My boyfriend's busy."

Tumango ako at medyo natawa sa mga pag munting buntong hininga nila.

"Hindi ko pa nakikita ang mga boyfriend niyo? Kelan ko makikita?"

"Sa susunod na." Tinuon ko naman kay Honey ang tingin ko.

"Marites ka, Sis! Sa susunod na kapag sigurado na ako!" Defensive na sabi niyo.

"Parang sabay sabay lang naman tayo nagkaroon ng jowa. Bakit mga ayaw niyo pa ipakilala?" They both shook their head.

Natawa ako at pinalo sila. We talked until we can't open our mouths. Natulog ako ng papasikat na ang araw.

Saturday, Ako ang mag isang umuwi dahil nga busy pa din si Abdiel sa trabaho. Ayoko namang sumabay sa dalawa kong kaibigan dahil para akong third wheel sa kanilang mga boyfriend.

"HEY, Baby." Ani ko, Late na si Abdiel nakauwi at buti na lang ay may inasikaso pa ako sa mansion kaya naabutan ko siya.

Abdiel look so tired. I can see the black eye bags under his eyes. Halata ang pagod niya. Nakakaawa. Gusot ang white long sleeve at maluwag na ang necktie sa leeg. Nang makita niya ako ay nagulat siya at kinain ang natitirang layo namin.

Nang tuluyang makalapit ay hinila niya ang kamay ko payakap sa kaniya. Binaon niya ang mukha sa leeg ko. I touch his head.

"Okay ka lang ba? Baka naman nagpapalipas ka ng pagkain?" Sermon ko, Hindi siya kumibo kaya hihiwalay na sana ako ngunit mas mahigpit niya akong niyakap.

"I'm tired, Baby. Let's stay this way a little more. I miss you so damn much!" Naramdaman ko ang pagdampi ng malambot niyang labi sa leeg ko.

We stayed like that for like five minutes. Nang maramdaman ko na ang pangangalay niyaya ko na siyang umakyat.

"Halika na, ihahatid na kita sa kwarto mo para makapag pahinga ka na." Hindi siya sumagot. Inalis ko ang kamay niya sa bewang ko.

Kahit pagod at inaantok ay inalalayan niya akong umakyat. Dumiretso kami sa kama niya. I tucked him to bed, I am brushing his hair to make him fall asleep.

"Goodnight, Abdiel. I love you!" Bulong ko. Tumayo na ako upang umuwi ngunit hinila niya ako.

"Sleep here, Baby." He pleaded. I sigh and nodded. Nahiga ako sa tabi niya. Mabilis niya akong niyakap at siniksik ang mukha niya sa leeg ko.