The Forbidden Fruit

Chapter Four

Chapter 4

Insatiable

"Syval! Slow down!" Saway ko kay Syval dahil sa bilis ng takbo ng sasakyan niya.

I held so tight on the handle. He is beating the red lights. Baka ilang sandali nalang ay may pulis ng hahabol sa amin kapag hindi pa niya binagalan!

"Syval! Isa!" I warned.

Napabuga ako ng hangin ng bagalan na niya ang takbo ng sasakyan. Ang sakit na ng puso ko sa sobrang kaba. Hindi pa rin umiimik si Syval. Salubong ang makapal niyang mga kilay at madilim ang tingin. His jaw clenched making it more prominent when the shadows of the lights passed by.

"Tangina, makakarinig sa akin si Harlyn kapag nagkapeklat ka." He spoke out of nowhere.

Hindi man lang siyang bumaling sa akin ng magsalita siya. Parang may kausap siyang hindi ko nakikita, ah?

"It's fine. It's not bleeding na." Kunwaring rason ko para kumalma siya

"Damn glass. Ipapaalis ko na ang mga babasagin sa bahay natin, baby." He said again.

Natawa ako. OA talaga itong si Syval. Pangit kayang hindi glass ang mga gamit sa kusina. Plastics are not good to use.

"It was an accident. Magsorry ka kay Harlyn pagbalik mo. You shouted at her." Masungit kong saad. I even use my authoritative voice so will listen.

"But she ---"

"Gagawin mo o hindi kita papansinin?" Banta ko.

"Fuck, huwag namang ganyanan, Drinna." His voice now is soft.

"Just do it, Syval."

In the end, pumayag siya sa gusto kong mangyari. He promised that he will do it tomorrow. Pagdating namin sa emergency room. Agad na ginamot ang sugat ko. It was stiched becuass it was to big to heal itself. Hiyang hiya ako ng lumabas na kami ng hospital. He carried me bridal style like how he did a while ago.

Akala ko sa bahay niya kami didiretso pero sa amin ang uwi namin. Daddy opened the gate for us. Pinilit ko pa siyang umuwi sa bahay niya para gawin ang gusto kong gawin niya. Ayaw man niya ay napilitan siya dahil nagbanta nanaman akong hindi siya makakaisa sa akin kapag hindi siya sumunod. He texted me when he arrived.

Syval:

I'm at my house now, baby. Harlyn decided to sleep on my grandma's mansion. Sana pala diyan na muna ako para nakaisa na nga ako, makakayakap at halik pa ako bago tayo matulog.

Napangiti ako ng malawak sa text niya. Hindi naman kasi palatext sa iba itong si Syval. Sa akin lang iyan magtext ng ganiyan at masaya ako doon. I feel like I am so important.

Nagtipa ako ng sagot ko sa kanya.

Ako:

Siraulo ka talaga. Just go to bed and sleep.

Mabilis siyang nagreply sa akin.

Syval:

P'wede ba bumalik diyan? Miss na kita, baby.

Napangiwi na ako sa kaartehan niya. I decided not to answer his text and just go to sleep. In-silent ko iyong phone ko para kapag tumawag siya ay hindi na ako maistorbo.

Maaga akong nagising sa araw ng lunes. Balak kong i-drive ang kotse ko papuntang school. Kaso mukhang hindi matutuloy ang balak ko dahil kakalabas ko palang sa kwarto ko ay nasalubong ko na si Syval na paakyat sa hagdan namin. Fro sure, sa k'warto ko ang punta niya. Ngiting ngiti siya ng masalubong ako. He opened his arms widely for a hug. Medyo naghilom na ang sugat ko kaya ayos na ang kilos ko. Sa tingin ko ay aakto nanaman itong si Syval ng sobra sobra.