Maxfield Parrish, Contentment, 1927
Boynumda yağmurdan bir kolye…
Islak taşlara oturuyorum bugünlerde…
Bir siyam kedisi ve ben… Pek çok şeyi geriye doğru unutuyoruz…
Eski Rus bir sevgilim vardı…
Başka birisini göze alamam bugünlerde…
Öykü safir aynalı bir salonda geçiyordu…
Her şey önce çok güzel başlıyordu…
Sen, gözünde siyah bir bant, beni dansa kaldırıyordun…
Ben seni Portekizli bir korsan sanıyordum…
Sonra ortaya çıkıyordu eski bir Rus soylusu olduğun…
Yelkenbezi fularını çıkarıp… Bir reverans yapıyordun…
Odadan yavaş yavaş herkes, soylu soysuz herkes çıkıyordu…
İkimiz bir de kediler kalıyordu… Hava alamıyorduk…
Kapıları mühürlüyorlardı… Eskil bir aşk öyküsünün içinde
kalıyorduk… Biz seni Portekizli bir korsan sanıyorduk…
Bir siyam kedisi ve ben.Lale Müldür
ŞİMDİ OKUDUĞUN
soirées d'éternité
Poesía"Sizin Tanrı'nız sizi yarattı. Dağları, denizleri, okyanusları, havayı yarattı. Sizin Tanrı'nız size her şeyi verdi. Çünkü biliyordu ki; aç olan karnınız değil, gözünüzdü."