CHAPTER 7
Halos kinse minuto (15 minutes) na kaming naglalakad para makarating sa bahay nila. Patuloy ko pa din siya kinakausap para malibang siya.. ang awkward kasi kung tatahimik lang ako. Alam kong siya palagi ang nagsisimula ng conversation dahil ubod ng daldal siya, talak ng talak at kung anuy ano na napag uusapan namin.. Nagkataon nga na napagkwentuhan namin yung nadulas siya nung grade 3 siya sa maraming tao.. at tawang tawa pa siya -___- Pero ngayong pagkakataon na to, iba ang sitwasyon .. kaya ako na nagsimula mag open ng topic.
Kitang kita ko kasisa kaniya yung pinaghalong emosyon..
pag-iyak..
pagkatakot..
pagkatuwa..
Kaya sinimulan ko ulit ang pagkausap sa kaniya..
"Alam mo Jen? Napansin ko lang sa buong buhay ko.. ang mga babae pala.. madaldal o mabunganga."
"Oo, wala talagang tigil ang bibig nila sa pag-rachada sa kakasalita." sabi niya.
"Parang ikaw. ^_______________^"
"HOY KEBIN!!! KUNG HINDI MO ALAM, ANG MGA BABAE ANG UNANG NAGLALAMBING.. UMIINTINDI.. NAGBIBIGAY.. NANUNUYO.. NAGPAPAKUMBABA.. AT LAGING NAG AADJUST SA ISANG RELASYON!!!" sigaw niya.
"Bakit ka ba sumisigaw? Oo na, oo na. -__- Dami mong sinabi! Kung maka asta ka parang ang dami mong naging boyfriend ah!"
"FYI. No boyfriend, since birth ako. " sabi niya.
O_______________________________________O
Nagulat ko. Seryoso ba siya? Ang ganda ganda niya at ang talino niya pero wala siya boyfriend?
"Sus. Wag na ideny. " Biniro ko siya.
"Hay ewan.."
"Oo na, joke lang. 'To naman." sabi ko.
Maya maya.. binaggit niya pangalan ko..
"Kevin.."
"Anowww?"
"May hihilingin sana ako.."
"Ano yun?"
"Uh.. gusto ko last na ngayong araw ang pakikipag-away o suntukan o pagbubulakbol mo ah."
"Bakit? Nanay ba kita? Batas ka na ba ngayoooooon?"
"EDI WAAAAAAAAAG!" sabi niya.
"'To naman. Joke lang. Ang sungit neto! Pero aminin mo.. concern ka sakin no? Yiiiiiiiiiiiiiiie. :)))))))))"
"Seryoso kasi, Kevin.. gusto ko hindi ka na makikipag basag ulo kasi kundiiii magagalit ako at AKO BABASAG NG ULO MO. At pwede ba? Umuwi ka ng maaga, mag-aral ka. Jusko, wala atang patutunguhan buhay mo kung puro ka bulakbol." sabi niya..
Natauhan ako. Wala kasing taong nagsasabi sa akin nun.. kaya hindi akong nagsalita..
Napaisip ako sa sinabi niya..
Ano kaya magiging future ko? Kung pagpapatuloy ko to. -_____-
Lumipas na ang sampung minuto (10 minutes).. nalibang ko siya hanggang nakarating kami sa bahay nila..
"Uy Kevs. Sorry talaga kung naistorbo pa kita. Malaki talaga akong abala. Kaya binabalaan na kita, maaga pa. HAHAHAHAHAHA. Okay na ko dito.. jan na yung bahay oh. Ingat ka ha? Wag mo ako kakalimutang itext o kaya tawagan kapag nakauwi ka na."
"Kunwari ka pa.. gusto mo lang tawagan kita para makapag usap tayo. ^______^ Abuso ka ah!" pabiro kong sinabi.
"ANOOOO?!? Gusto mong mamatay? HA?" Sabi niya.
" Joke lang. To naman ^___^ Pasok ka na, Ms. Sungyakin.."
"Ms. Sungyakin?"
"Ms. SUNGIT AT IYAKIN ^__________________^" Sabay takbo ako.
"LAGOT KA SAKIN BUKAS, MARK KEVIN CRUZ JAVIER!!!!!!" sigaw niya.
