!!!Tanıtım kısmını okumadan kitaba başlamayın!!!
Myg021 : Dersimde o kafanı gömdüğün defteri bir kenara bırakıp derse odaklansan nasıl olur?
Eunlili : Anlayamadım?
Eunlili : Sen kimsin?
Myg021 : Söylesene şu deftere ne yazıyorsun? Geldiğim günden b...
Özür dilerim. Bugün... Yine acılarıma şahitlik ettin. Ama merak etme bu sondu.
Sence gitmeli miyim?
Kabul eder mi beni?
Çok acı çekiyorum dostum...
Sırtımdaki yaralar kabuk bağlamıştı :') Bugün yeni, kanayan yaralarım açıldı...
Çok canım yanıyor. Kafamı masanın kenarına çarpmıştım Bay Min evime geldiği gün. Aldığım darbeyle sendeleyip yere düşmüş ve masaya çarpmıştım. Hah! Feci şekilde yarılmıştı ama onlar bana vurup kahkaha atmaya devam ettiler. Zar zor kendime gelip tek başıma hastaneye gitmiştim.
Bunlar canımı yakmıyor dostum. Yıllar öncesinden acı denen şeyi unuttum. Canımı yakan bundan on sene önce o içimdeki, küçük kalbimdeki heyecanın boşa çıkması. O gün o kadar çok sevinmiştim ki bir ailem olacak diye... Ama boşunaymış.
Bugün benim için son damlaydı dostum. Şu an evden bir hayli uzaklaştım ve nereye gittiğimi bilmiyorum. Camları kırık bir otobüs durağında bekliyorum ancak dışarıda kimse yok. Seoul bu günlerde çok fazla soğuk ve üzerimde sadece kısa kollu bir tişört var. Tüm kıyafetlerimi onlar aldığı için bana vermediler. Her şeyim o evde kaldı.
Bay Min'in yanına gitmeye çekiniyorum ancak sanırım ondan başka gidecek bir yerim yok.
Tek başıma gidebileceğim bir yer gibi değil onu arayacağım sanırım...
Umarım bundan sonra güzel bir hayatımız olur dostum...
Eun Lili'den....
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
