SABRINA
umagang-umaga binulabog ako ng malalakas na katok kaya naalimpungatan ako, ayoko mang tumayo dahil inaantok ba ako pero no choice ako halatang ayaw tumigil ng nambubulabog sa akin
"what?!!!" galit kong singhal pagkabukas na pagkabukas ko palang ng pintuan
"look bitch kung anong ginawa mo!!" singhal nito pabalik
tumaas ang kilay ko sa pagsinghal sa akin ni chester na halos lumabas na ang litid ng ugat nya sa leeg, "so it's my fault now? bakit ako ba ang pumilit? masyado kasi kayong kampante at nakalimutan nyong fonacier ang kalaban nyo? sa tingin nyo kawalan kayo sa kompanya nila? baka nga piso lang share nyo sa kanila" malumanay kong aniya kay daddy na seryosong nakatingin sa akin
"ginawa ko ang lahat daddy siguro pwede na akong bumukod? ayoko na! nasasakal nako sa panghihigpit nyo!" galit kong saad
hindi makasagot si daddy, "diba eto ung gusto nyo? ang mapagtakpan ang kahihiyan kuno? heto na natupad na" dagdag ko pa
"tama na sabrina!" kalmadong banta ni chester
[i scoffed] "anong tama na? putangina mo Chester because of you nasira ako sa kanila lalo na kay dacrein nang dahil sa pagiging makasarili mo nanganganib ang buhay nya sa tingin mo titigil ako? sirang-sira nako daddy!!" puno ng hinanakit ko saad
marahas na hinablot ni chester ang braso ko palapit sa kanya, "oras na maayos ko 'tong problema siguraduhin kong hindi ka na makakawala sa akin, akin ka sabrina! akin ka!!" nangangalaiti nitong saad
tinaasan ko lang sya ng kilay at tinawanan sya
'HAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHA'
"sa tingin mo maayos pa ang problema nyo? wala ng tutulong sa inyo kung ano man yang problema nyo talo ka chester kaya tanggapin mo" sarkastiko kong saad sabay baling kay daddy
"patay na nga ang bestfriend mo daddy at ang taong mahal mo pero heto ka parin bumabalik sa nakaraan porket hindi ka nya pinili? ibabaling mo na ang galit sa mga inosenteng tao" malamig kong saad
natigilan ito sa sinabi ko, "all this time nagalit ako sa wala? napakamakasarili mo daddy kaya siguro ako nagkasakit nito dahil sa pagiging makasarili mo ako! ako ang kabayaran sa lahat ng mga kasalanan mo!" hindi ko na mapigilang mapaiyak sobrang sakit! basag na basag na ang puso ko
mismo kong ama pinagkanulo ako sa taong gahaman din kagaya nya at baliw na.
PAK! napangisi ako sa ginaw nya, see? sobrang sama pati sariling anak kaya nyang saktan
"bakit pa kita naging anak! mana ka talaga sa ina mo napakasuwail!" nangangalaiting saad nya
napahalakhak ako, "natural na magmamana ako sa kanya sino ba namang may gustong magmamana sayo na sobrang sama ng ugali daddy?" natatawa kong saad pero sa loob-loob ko nagpipigil pa ako ng galit dahil may respeto pa ako sa kanya
"hindi katakataka na isa ka ngang Smith" nanunuyang sabi ni chester
nagulantang ako sa sinabi nya anong ibig nyang sabihin, "kaya ka siguro iniwanan dahil sobrang kitid ng utak ni ama mo hindi kayang sundin tch. walang utang na loob" dugtong pa nito
