Chapter 6

124 70 73
                                    

Chapter 6

I don't know why she's acting weird.

Pulang-pula ang kaniyang mukha. Minsan nagnanakaw ng tingin sa akin. Kapag titingnan ko siya ay mabilis din namang umiiwas ng tingin. Nakakapagtaka na tahimik lamang siya at lumalayo ng distansya sa akin.

Dahil ba ito sa mga sinabi ko? What I said was just a joke. Allright, I just think  of her as an alien. She's definitely out of this world. Kakaibang babae. Both negative and positive.

And I never knew anyone who's more stronger and braver than Kaori Mendez.

Hindi niya parin ako pinapansin. Nauna akong naglalakad kaysa sa kaniya. Tumigil ako at mataimtim siyang tiningnan.

"I'm hungry, let's eat."

Hindi niya yata narinig amg sinabi ko. I rolled my eyes when I saw her holding both her cheeks, her eyes are closed and her lips forming a wide smile. She's definitely in 'kinikilig' mode.

Mahina kong tinampal ang kaniyang braso. Nagulat siya ng marealize ang napakalapit naming distansya.

"I said I'm hungry..." I demanded her with a husky voice. The distance between our faces is almost closing. Napalunok siya sa hindi malamang dahilan. My eyes gently followed her neck up to her lips, nose and eyes. My chest felt heavy when I met her gazed.

Just a few seconds, a known sound ruined our eye contact. Her watch is ringing like an alarm clock. I tried hard not to stifle a smile.

What an attention-seeker I am.

"J-jusko, maghinay-hinay ka Yuki, masama ka sa puso ko!"

Mabilis akong umatras at tinalikuran siya. With a secret smile on my face. I just want to check something.

"Leche! Ikaw yata ang papatay sakin, Yukio."

"What do you want to eat?"

"Bakit ka kasi biglang nagpick-up line sa akin habang nagmomoment ako? Ayun tuloy, nabigla kami ng puso ko!"

"What do you mean? What pick-up line?"

"Hala! Nakalimutan mo ba ang mga sinabi mo?! Wow, pagkatapos mong sabihing I'm out of this world?! Nilandi mo ako, Yuki!"

"N-nilandi?! Anong landi ang sinasabi mo diyan, babae?"

"Nakalimutan mo na agad! Palibhasa ang mga lalaki, ang galing mang-uto ng babae tas kakalimutan din naman kinubukasan. Hmmp!"

"Anong connect nang pagiging alien mo sa pang-uuto ng mga lalaki sa babae?!"

She gasped.

"Anong alien ang pinagsasabi mo diyan, Nicholas Yuki?!"

"What I meant was, you're out of this world cause you're an alien!"

Nagsisigawan kami sa gilid ng kalsada. Hiyang-hiya ako dahil sa mga walang kwentang pinagsasabi namin.

"Oh..." aniya.

Napalunok ako sa takot nang matalim ang pinukol na tingin ni Kaori sa akin. I think her aura changed and I feel like I don't know her anymore. Wala kangiti-ngiti ang kaniyang mukha at nangdidilim ang kaniyang mata.

It's like she's telling me I'm the number jerk in the whole world.

I put both my hands upward and sighed in defeat. Wala naman akong ginagawang masama. Siya iyang dada ng dada tas magagalit bigla. Tch, I don't understand women at all.

It was her fault for misunderstanding my gesture and words. Napailing ako sa sarili.

"Again, what do you want to eat, Kaori?"

SerendipityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon