☢︎︎NOTE☢︎︎
All of this is work of fiction, names, character's, places, event, business, event and even incident are the product of the author's imagination. any resemblance to actually persons, living, nor death or actual event is purely coincidental.
WARNING! Everyone here in the story has a grammatical errors.
Plagiarism is crime...
@all right reserve 2021...
NightUp_ToTheTeArs/Kiyo
☢︎︎ ☢︎︎ ☢︎︎
Prologue
I WANT TO SCAPE HERE...
SAWA NAKO SA ARAW ARAW NA PANG AABUSO, PANG BUBUGBOG SAKIN NG MGA MAGULANG KO...
HINDI KO KAYANG MAGSUMBONG, HINDI KO RIN ALAM KUNG BAKIT?
NATATAKOT AKO, NATATAKOT AKO SA PALIGID KO...
SAWA NA AKONG UMIYAK, MANHID NA RIN AKO SA KATOTOHANAN, MANHID NA AKO SA SAKIT...
PAGOD NA AKO...
PAGOD NA ANG PUSO KO...
_________Math score - 97/100
Nakangiti naman ako sa resulta Ng exam paper Kong nakuha.
Hindi ako sigurado pero SA tingin ko matutuwa sila mama at papa Neto.
Nasa tapat na ako ng pintuan Ng bahay namin.
May halong ngiti, pero Hindi nawala Ang kaba na pumipintig SA damdamin ko...
"Did I will make them happy for my results of my math exam paper?" Kinakabahang, bulong na batid ko SA sarili ko.
Hindi kami mayaman Hindi Rin kami mahirap sakto Lang Ang pamumuhay namin, nakakaraos naman SA pang araw araw..
Nakukuha ko naman Ang mga gusto ko Kung susundihin ko Ang lahat naman Ng gusto Ng mga magulang ko..
Pero Kung Hindi ko nasunod...
THEY WILL BE ABUSE ME at araw araw yan...
___Agad na akong kumatok SA pintuan Ng bahay namin...
Ng biglang bumukas Ang pinto, si papa pala Ang nag bukas.
"Ma! Pa!, Eto Po" unang pakita ko Kay papa Ng test paper ko, walang emosyong muka Ang binaling nito saakin 'did I make him proud?' batid Ng isipan ko.
Lumipat naman ako sa pwestuhan Ni mama, na kumakain Ng hapunan...
"Ma," abot ko Ng test paper ko Kay mama, binalingan Rin ako nito Ng walang emosyon.
Nag taka Naman akong tumayo sya..
"You lose three points huh?" Batid nito saakin..
Nagitla naman ako at napaluhod Ng biglang ibuhos ni mama saakin Ang wine na iniinom nito kanina...
'im tired to make then proud.'
'I'M TIRED.'
Agad namang binasag Ni mama sa katabi Kong lamesa Ang wine glass na hawak nito,
Maramdaman ko namang may bubog na, tumama SA pisngian ko, at Alam Kong nag dudugo Rin yon...
Tinutok naman Ni mama Ang talim Ng nabasag na wine glass SA muka ko, binalingan ko naman Ito Ng blangkong paningin.
HINDI KO NA KAYANG UMIYAK, MANHID NA ANG KATAWAN KO SA SAKIT.
"Ang sama mo nakatingin huh?, Bakit kaya mo na ako?!" Batid Ni mama at marahang hinila Ang buhok ko.
Hindi ko sya pinansin, naiinis ako sa sarili ko, Bakit di mo magawang mag sumbong SA mga pulis? o dikaya umalis SA empyernong bahay nato?.
_________Hapon nanaman, malapit na Ang takip silim...
Ayoko talaga Ng takim silim, dahil SA tuwing dadating Ang oras Ng takim silim, oras na para umuwi, ayoko SA bahay miski SA school, Wala akong mga kaibigan, Ang nag iisang inspirasyon ko SA buhay ay si senior, mashado syang misteryoso walang nakakaaalam Ng pangalan nya, o miski muka nito araw araw Kasi siya'ng may suot suot na itim na face mask, kahit na ganoon, makikita mo sa kilos niya na mabuti syang Tao, kaya nagustuhan ko Ang tipong pag uugali nito...
Nasa seawall ako Ng ilog, nakaupo, minsan iniisip Kong TUMALON nalang rito pala MATAPOS NA LAHAT NG SAKIT...
* * *
Pauwi na ako sa bahay...
Agad naman akong tumingin sa relo ko, regalo, pa saakin nito Ni kuya, sya nalang Ang kakampi ko, pag asa ko, namatay sya dahil SA sakit nya, may sakit sya SA puso, naawa ako sa kanya, Ang demonyong mga magulang ko Wala silang planong mag hanap Ng heart Donor para SA kapatid ko 'see? Magulang paba Ang tinuturingan SA kanila?', miski minsan Wala talaga Silang pakealam saamin 'kahit na mamatay kami ayos Lang SA kanila yon'..
Ipinanganak Lang kami para, Lang makuha Ang mga pesteng Mana nila, Hindi ko Rin naaintindihan Ang sitwasyon...
Kakatok na ako sa pintuan Ng walang sumagot..
Nilockan na Nila ako...
Agad naman akong lumabas, kahit ngayong Gabi Lang gusto kong ma enjoy Yung araw na AKO Lang , walang sampal, suntok at tadyak ang makakaharap ko...
Nakaramdam naman ako ng, may taong sumusunod saakin...
Hindi ko nalang ipinansin..
Ng maramdaman Kong may humanpas SA ulo ko...
THEN EVERYTHING WENT BLACK....
YOU ARE READING
I Was Save By My Stalker
RandomA girl named Maki had an unexpected incident in her life when she had an accident five years ago. Her life became complicated after the incident, she lived in the hands of his aunt and uncle when due to the incident, Maki had a trauma and amnesia so...