Reisin Okyanusu

~Kader Yazgısı~

Merhabalar 🖐️🖐🏻🖐🏿🖐🏾🖐🏽🖐🏼

Yeni mahalle kitabıma hoş geldiniz, şeref verdiniz.

Umarım bölümü beğenir ve vote verirsiniz. Yorumu da unutmayın olur mu ? İyi okumalar
💎💎💎

Bölüm cümlesi:

~Senin var olman için hayatımı feda ettim yavrum,benden çaldığın hayatı yaşayarak vermelisin bana~

🔮⛓🔮⛓🔮⛓🔮⛓🔮
Dünya da ne kadar canlı yaşar ? Ne kadar canlı türü vardır bilir misiniz ? Ben bilmiyorum, açıkçası hiç araştırmadım da ama bir şeyi biliyorum ki yaşayan her canlının bir kader yazgısı vardır.

Bazı insanlar kader yazgısına inanır bazıları inanmazlar,bence kader denen yazgı gerçekten de var. Benim kaderim de buymuş dediğiniz zamanlar mutlaka vardır,bence kader yazgısında ne yazıyorsa biz de onu yaşıyoruz.

Burası benim mekanım, kaderimin başladığı dönüm noktam.

Bir elim karnım da bir elim abimin avuç içinde,
gözlerimden damlalar usul usul kayarken yeni taşındığımız evde gözlerimi gezdirdim. Uzun uzun bakıp bundan sonraki hayatımı geçireceğim evi dikkatle inceledim.

Benim dönüm noktam olan bu şehirde,yeni hayatıma olan ilk adımımı atmıştım. Yeni semte yeni hayata yeni bir adım atmış olsam da acılarım da benimle beraber gelmişti.

Cennet diye tanımladığım bir şehirde herkesin imrenicegi bir hayatı yaşıyordum. Güzel bir evim,harika bir ailem ve imrenilecek bir çevrem vardı. O imrenilen hayatın bana nasıl cehennem olduğunu,o cennetin benim cehennem kapılarım olduğunu anlamam aslında çok geç oldu.

Yeni mahalle'ye taşındık.

Yeni hayatıma attığım ilk adımım bile acılı ve sancılıydı. Buraya gelme sebebimiz ise çok daha başkaydı. Bunu anlatmadan önce bir şey sormak istiyorum,Abi nedir ?

Abi deyince akla koruyan, gözeten, himayesi altına alan kişi gelir.

Bir çocuk için abi demek, onu mahallede koruyacağı kişi, onunla övüneceği kişi demektir. Özellikle küçük yaştaki çocukların bir abisi olduğunda, kendilerine duydukları güven bir başkadır. Abilerinden cesaret alarak olmadık haylazlıklarda bulunurlar. Abilerin olumsuz yanları da yok değildir tabii. Bazen kızıp bağırdıkları, hatta dövdükleri bile olur. Ancak tüm bunlar geçicidir. Kardeş, abinin canı gibidir.

Benim abim bu tanıma uymayan biriydi. Selim abimin bize karşı küçüklükten gelen bir nefreti,bitmek tükenmek bilmeyen kini hep vardı oysa ona hiç bir şey yapmamıştık bile,yine de o benim abimdi, canımdı, kanımdı. Niçin beni sevmemişti ?

Selim abime bitmek bilmeyen bir kırgınlığım vardı şimdi. Bu basit bir kırgınlık da değil bu öfke bu kin ondan bana geçen şuan en sevdiğim özellikti.

Çünkü o yardım çığlıklarıma kulağını tıkayan iğrenç bir insandı. Ne öfke ne nefret hiç biri yoktu içimde ona karşı çünkü o benim hiç bir şeyimdi.

Arkadaşı olacak haysiyetsiz bana saldırdığında beni duymamayı seçmişti.

Tecavüze uğradığımda,
ruhumu o odaya gömdüğümde,bedenim kirlendiğinde beni görmezden gelmeyi seçtiği gibi ben de onu yok saymayı seçmiştim.

Arkadaşı olana o iğrenç yaratık benden,benim iznim olmadan, zorla bebek yaptı sonrada siktir oldu gitti!

Tecavüze uğradıktan sonra hayatın tüm renkleri bir bir silinirken hayat benim için canlılığını yitirmişti. Anlımda ki ve bedenim de ki bu damgayı nasıl silecektim ki ben.