Take my soul and fix me

κεφάλαιο 15

έξι χρόνια μετά.

Λυδία

-Αυτό ήταν; Απλά τον φίλησες και έφυγες;

-Ναι και μισό κάθε μέρα τον εαυτό μου που δεν κράτησα επαφές, αστείο έτσι; Έγινα η σκύλα που κορόιδευα. Αλλά βλέπετε αν το έκανα αυτό δεν θα μπορούσα να ξεχάσω. Αν και δεν είμαι σίγουρη ότι το κατάφερα.

-Πόσο καιρό έχεις να μιλήσεις για όλα αυτά; Πόσο διάστημα τα κρατάς μέσα σου;

-Έξι χρόνια.

-Είναι πολύς καιρός. Πως άντεξες;

-Δεν ξέρω αλλά ακόμα νιώθω ένα μεγάλο κενό μέσα μου.

-Έχεις μιλήσει σε κάποιον άλλον για αυτά που έγιναν;

-Εκτός από εσάς στην φίλη μου την Έμμα αλλά και σε αυτή δεν έχω πει τα πάντα.

-Τι εννοείς;

-Δεν της έχω πει για τον βιασμό, ούτε για τη μητέρα μου. Είναι δυο πράγματα που με πονάνε πολύ για αυτό όσο λιγότεροι γνωρίζουν τόσο το καλύτερο.

-Λυδία, ξέρω ότι σου είναι δύσκολο αλλά πρέπει να προσπαθήσεις να ενώσεις τα σπασμένα κομμάτια σου . Ο μοναδικός τρόπος για να γίνει αυτό είναι.

-Ναι το ξέρω δεν χρειάζεται να το ακούσω αλλά δεν μπορώ. Νιώθω ότι θα έρθουν πάλι εκείνες οι μέρες και.

-Είναι κακό αυτό;

-Όχι . Είναι ότι πιο χαρούμενο έχω μέσα μου αλλά και πάλι δεν γίνεται. Έχω θάψει τόσο καλά το παρελθόν μου, ώστε να προχωρήσω και δεν ξέρω αν αντέχω να ξαναζήσω όλα αυτά που άφησα. Πλέον έχω αλλάξει είμαι μια άλλη.

-Μια ψεύτικη Λυδία;

-Ναι, ψεύτικη, επιτυχημένη και γεμάτη μυστικά . Δεν σκοπεύω να ξαναγίνω όπως παλιά. Δεν θα ρίξω τις άμυνες μου. Την πρώτη και τελευταία φορά που έγινε αυτό το τίμημα ήταν μεγάλο για όλους μας. Ειδικά για τη μαμά μου αλλά και για τον Μάρκο

-Πρέπει. Αν θες να καλύψεις τα κενά σου πρέπει να το κάνεις και πρώτα από όλα πρέπει να μιλήσεις με τον Μάρκο.

-Δεν το νομίζω. Τελειώσαμε;

-Για σήμερα ναι. Ξέρεις πότε πρέπει να ξανά έρθεις και ελπίζω να έχουμε διαφορετικές εξελίξεις.

-Θα δείξε. Θα τα πούμε τότε.

«Κατευθύνομαι προς το ατελιέ μου. Πλέον είμαι μια επιτυχημένη ζωγράφος και πρέπει να παραδώσω και κάτι πίνακες για μια παρουσίαση απόψε. Ευτυχώς έχω μόνο λίγες λεπτομέρειες να τελειώσω. Τότε βλέπω τον Θάνο μπροστά μου και βγάζω μια μικρή κραυγή από την τρομάρα μου.»

-Με τρόμαξες.

-Συγνώμη Αλιτάκι δε το ήθελα. Σε ψάχνει η Έμμα. Μου είπε να σου θυμίσω ένα πάρτι για απόψε.

-Φτου και το είχα ξεχάσει. Ναι έχουμε ένα πάρτι σχετικά με την παρουσίαση που θα γίνει σήμερα.

-Κατάλαβα. Πρόσεχε μην πιείς πολύ.

-Εντάξει αλλά δεν είμαι πλέον μικρή.Ασε που θα έχω και εσένα δίπλα μου.

-Για εμένα είσαι. Λοιπόν πως πήγε σήμερα;

-Ε να ήθελα να το συζητήσουμε αυτό. Πάμε μέσα γιατί έχει κρύο.

«Καθόμαστε και πιάνω αμέσως το πινέλο μου και ξεκινάω να προσθέτω τις λεπτομέρειες ενώ ταυτόχρονα λέω στον Θάνο για τη σημερινή συνεδρίαση.»

-Λυδία έχει δίκιο, έπρεπε να είχες κρατήσει επαφές. Εκείνος ήταν πάντα εκεί όταν τον χρειαζόσουν.

-Λες να μη το ξέρω; Λες να μη με πονάει; Είναι η πρώτη φορά που λέω το όνομα του μετά από τόσα χρόνια και ακόμα μου ξυπνάει αναμνήσεις. Κάποιες από αυτές δεν τις θέλω.

-Λυδία μη γίνεσαι εγωκεντρική σκύλα. Πρέπει να επικοινωνήσετε και να μιλήσετε για όλα αυτά. Μόνο τότε θα ηρεμήσεις και νομίζω και ο Μάρκος.

-Θα το σκεφτώ τώρα πρέπει να τελειώσω τη δουλειά μου.

-Καλά πάω να βρω τον Λουκ. Πάντος σκέψου το.