κεφάλαιο 41

15 4 0
                                    

Λυδία

-Λυδία όλα καλά; «βλέπω τον Μάρκο να έρχεται προς το μέρος μου δίνοντας μου ένα φιλί.»

-Ναι απλά σκέφτομαι όλα αυτά που είπαμε πριν.

   Είμαστε οι δυο μας , η Έμμα έχει πάει με τον Λουκ σε μια συναυλία ενώ ο Θάνος με τη Σοφία κάπου μυστικά όπως μας είπαν.
-Νομίζω ότι πρέπει να διαβάσουμε την τελευταία σελίδα από το ημερολόγιο.

-Δε τη διάβασες; «τον ρωτάω όλο απορία και εκπλήσσομαι βλέποντας τον να γνέφει αρνητικά»

-Ωραία τότε θα την διαβάσω δυνατά και ελπίζω να λέει κάτι καλό.

1/8
Αυτό είναι για εσένα. Ήσουν είσαι και θα είσαι η μοναδική. Αμέσως μετά από τον αποχαιρετισμό με τον Κώστα μείναμε οι δυο μας, μου στάθηκες περισσότερο σαν οικογένεια παρά σαν φίλη και σου είμαι παντοτινά ευγνώμων για αυτό. Χαίρομαι που δεν έκανες διακρίσεις και αγαπάς τα παιδιά μου το ίδιο με τα δικά σου. Ευχαριστώ για όλα ακόμα και για τις στιγμές που νομίζω ότι δεν αξίζω. Είσαι η καλύτερη φίλη και να ξέρεις ότι σε αγαπώ και θα σε αγαπώ για πάντα και πάντα θα σε προσέχω, γιατί εσύ μου έμαθες τι θα πει χαρά και ευτυχία με έμαθες να ζω . Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.

-Αυτό ήταν.  Ειδικά η πρόταση που νόμιζε ότι δεν άξιζε ήταν ακριβώς τα λόγια που μου είπες πριν το ατύχημα και με τσάντισες τόσο πολύ Μάρκο. «του λέω και του δίνω ένα χαστούκι στο μάγουλο.» Στο χρωστούσα για να βάλεις μυαλό. Μην ξαναπείς ποτέ κάτι τέτοιο.

-Εει που πας; «Με ρωτάει μπερδεμένος,ενώ τρίβει το μάγουλο του»

-Πρέπει να δω τη μαμά σου επειγόντως «του απαντάω ενώ ντύνομαι βιαστικά.» Ούτος συ άλλος σε αυτή χρωστάει τα πάντα όπως εγώ και ο Θάνος. Σε αυτή αναφέρεται η τελευταία σελίδα. «του δίνω ένα πεταχτό φιλί και φεύγω, αρπάζοντας μαζί και τη σελίδα από το ημερολόγιο.»

  Είμαι έξω από το σπίτι της, πηγαίνω να χτυπήσω όμως για μια στιγμή το χέρι μου μένει μετέωρο λίγα εκατοστά πριν το κουδούνι  και αναρωτιέμαι αν είναι μέσα , «όμως αν δε χτυπήσω δε θα το μάθω έτσι;» και αν δεν είναι θα περιμένω μέχρι να έρθει πρέπει να ξέρει. Χαμένη μες στις σκέψεις μου δεν καταλαβαίνω ότι η πόρτα έχει ήδη ανοίξει και στην είσοδο είναι η κύρια Στέλλα χαμογελαστή.

-Λυδία κορίτσι μου τι κάνεις; Πέρνα μέσα

Χαίρομαι που δε σχολιάζει ποτέ  τη συμπεριφορά μου όσο και παράξενη να είναι, είναι ένα από τα πράγματα που θαυμάζω σε αυτή .

-Νομίζω ότι αυτό είναι δικό σας. «της λέω κάπως απότομα και της δείχνω το χαρτί που κρατάω. Εκείνη με κοιτάζει παραξενεμένη όμως μόλις βλέπει το γραφικό χαρακτήρα της μαμάς μου παίρνει το χαρτί από το χέρι μου χωρίς καταπάνω ερωτήσεις « Ευτυχώς» σκέφτομαι ποτέ δεν ήμουν καλή στις εξηγήσεις.

-Αυτό είναι από το ημερολόγιο;  «Με ρωτάει ενώ ακόμα κρατάει το χαρτί με τοση προσοχή σαν να είναι το πιο πολύτιμο αντικείμενο στον κόσμο.»

-Ναι διαβάστε το και θα καταλάβετε, μετά μπορείτε να το κρατήσετε άλλωστε σας ανήκει «της λέω με ένα τεράστιο χαμόγελο»

Όση ώρα διαβάζει προσπαθώ να καταλάβω το τι νιώθει, πάντα ήταν καλή στο να κρύβεται. Στο τέλος τη βλέπω να έρχεται προς το μέρος μου και να με κάνει μια τεράστια αγκαλιά η οποία ομολογώ πως με έπιασε απροετοίμαστη.

-Λυδία μου σε ευχαριστώ «Μου λέει ενώ τα δάκρυα της έχουν ήδη μουσκέψει την μπλούζα μου.»

-Εγώ σας ευχαριστώ «της λέω ανταποδίδοντας την αγκαλιά και πλέον έχουν ενωθεί τα δάκρυα μας.»

-Για πιο πράγμα; «με ρωτάει ενώ με σφίγγει περισσότερο, δεν απαντάω απλά μένω για λίγο ακόμα εκεί και μετά τραβιέμαι ενώ στο πρόσωπο μου έχει σχηματιστεί ένα τεράστιο χαμόγελο πλέον νιώθω πιο ελεύθερη.»

-Εμ πρέπει να φύγω. Όμως υπόσχομαι να ξαναέρθω.

-Όποτε θες. «Μου απαντάει ανταποδίδοντας το χαμόγελο.»

Σοφία

Καθόμαστε με τον Μάρκο και συζητάμε για το μέλλον, δε φανταζόμασταν ποτέ ότι θα γίνουν όλα αυτά που έγιναν αφού η μαμά μας χώρισε από αυτόν. Καλύτερα όσο ήταν μαζί φοβόμασταν για τη ζωή μας τώρα τόσο εγώ όσο και αυτός έχουμε μια ευτυχισμένη ζωή ενώ τα όνειρα μας πραγματοποιούνται.

-Τελειώσατε την εργασία με τη Λυδία; «Τον ρωτάω βλέποντας τη δουλειά που έχουν κάνει»

-Σχεδόν. Μας μένουν κάποιες λεπτομέρειες, άλλωστε έχουμε μια εβδομάδα για την παράδοση έπειτα από μια μικρή καθυστέρηση. «Μου απαντάει κάπως αφηρημένα»

-Αχα και ; «Τον πιέζω να συνεχίσει,  γιατί ξέρω ότι κάτι σκέφτεται.»

-Τι και 

-Όχι σε εμένα αυτά Μάρκο ξέρω ότι κάτι σοβαρό σκέφτεσαι αλλά φοβάσαι να το κάνεις. «του λέω μεταξύ σοβαρού και αστείου ενώ δέχομαι ένα μαξιλάρι στο πρόσωπο»

-Υπάρχει κάτι που να μην παρατηρείς; «Με ρωτάει ενώ αποφεύγει το μαξιλάρι που του πετάω πίσω» . Θέλω να κάνω πρόταση γάμου στη Λυδία αλλά δεν ξέρω πως. Εννοώ...

-Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι, τη γνωρίζεις καλύτερα από τον καθένα απλά να είσαι ο εαυτός σου και άσε σε εμένα τα υπόλοιπα.

-Τι θα κάνεις; «Με ρωτάει γεμάτος ανυπομονησία»

-Δε μπορώ να σου πω είναι νωρίς ακόμα απλά εσύ διάλεξε πότε θες να της το πεις. Μην ξεχνάς ότι δε θα είμαι μόνη «του λέω με αρκετή αυτοπεποίθηση»

-Ωραία μια εβδομάδα είναι αρκετή για να ετοιμαστείς;

-Ναι. Όμως από εσένα θέλω πλήρη μυστικότητα ώστε να μην καταλάβει κάτι  και να στείλεις μήνυμα στον Θάνο να μιλήσετε.

...........

Γεια σας τι κάνετε ;

Συγνώμη που άργησα όμως δεν είχα χρόνο

Πείτε μου γνώμη

Μέχρι το επόμενο τα λέμε:)

Take my soul and fix meWhere stories live. Discover now