κεφάλαιο 11

78 28 77
                                    

Προσοχή ακολουθούν σκηνές βίας οποίος δεν μπορεί η δεν θέλει να διαβασει μπορεί να πάει στο τέλος του κεφαλαίου 

Μάρκος

«Καθόμαστε με τον Θάνο και τη Σοφία και παίζουμε επιτραπέζια όταν ακούω το κινητό μου να χτυπάει, κοιτάω την οθόνη και βλέπω το όνομα της Λυδίας. Αμέσως το σηκώνω αλλά το μόνο που ακούω είναι διακεκομμένες  λέξεις , μετά από λίγο πέφτει η γραμμή. Ξαναπαίρνω αλλά δεν απαντάει κάνεις  αρχίζω και φοβάμαι. Δεν ξέρω τι έχει συμβεί αλλά έχω τρελαθεί από την αγωνία μου, αμέσως ενημερώνω τον Θάνο και φεύγουμε κατεύθυναν για το σπίτι της.»

Λυδία

«Έχω καλέσει ασθενοφόρο νιώθω τελείως χαμένη.  Τηλεφωνώ στον Μάρκο αλλά δεν μπορώ να μιλήσω καθαρά. Μετά από λίγο διαπιστώνω ότι έχει πέσει η γραμμή, αφήνω το κινητό στην άκρη και βάζω το χέρι μου στο λαιμό της, ευτυχώς έχει σφυγμό αλλά είναι πολύ αδύναμος   . Γιατί γιατί να το κάνει αυτό; Έχω μπει στην μπανιέρα μαζί της και την έχω στην αγκαλιά μου, συνεχίζω να της μιλάω ενώ ταυτόχρονα προσπαθώ να κάνω κάτι για την αιμορραγία στα χέρια της. Γιατί μαμά γιατί να κόψεις τις φλέβες σου για αυτόν το μαλάκα γιατί δεν με σκέφτηκες; Γιατί δεν με σκέφτεται κανείς; Μάλλον είμαι ένα τίποτα. Λυδία σταμάτα επιτέλους. Ευτυχώς χτυπάει το κουδούνι και τρέχω να ανοίξω εύχομαι να είναι η ο Μάρκος η το ασθενοφόρο αλλά κάνω λάθος .»

-Τι θες εσύ εδώ;

-Που είναι;

-Να μη σε νοιάζει…  Σήκω και φύγε « λέω και του ρίχνω μια δυνατή σπρωξιά»

-Γαμημένη είμαι ο πατέρας σου απαιτώ από την πουτάνα τη μάνα σου να έρθει εδώ να μιλήσουμε και από εσένα σεβασμό.

- Ρε μαλακα την οδήγησες στην αυτοκτονία. Πως μπόρεσες; Αν δεν γουστάρεις άλλο καλύτερα να χωρίζατε η καλύτερα να μην ερχόσουν ποτέ. «Το χαστούκι ήταν τόσο δυνατό που μάτωσε η μύτη μου, με σπρώχνει με δύναμη και μπαίνει μέσα.»

-Αγάπη μου… Σε παρακαλώ μίλησε μου. Σε αγαπάω γαμώτο το κέρατο μου. Κατευθύνεται προς το μέρος της και τη βλέπει μέσα στα αίματα
« Αμέσως γυρνάει προς το μέρος μου» Εσύ.

«Τα μάτια του έχουν γίνει δύο σχισμές σαν άγριο θηρίο και τότε είναι που ξεχειλίζει η σταγόνα από το ποτήρι και αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο. Πως τολμάει; Κάνει τόσα και το παίζει και θιγμένος.. Αυτό δεν το ανέχομαι.»

Take my soul and fix meOù les histoires vivent. Découvrez maintenant