تعال نتقابل فى منتصف الاشياء..........نختبر هذا الجنون الذى يدعى أنه الحب......و تلك المجاملات التى تدعى الموده.......وتلك المشاعر التى حملناه فوق طاقتها.........تعال نتخطى البدايات.....و لنبدأ من منتصف الطريق......
صعدت ندى إلى الاعلى و بعد فتره نزلت و هى ترتدى جيبه قصيره سوداء على تيشرت صوف ابيض و جاكيت جلد اسود
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
جنى:انتى لبسه كدا ليه ندى:ريحه اشوف ماما قبل المقدم ما يوصل ياسمين:وهتروحى لوحدك ندى:ايوا انا معايا العربيه هجيب شويه حاجات و اروح البيت محمود:احمد هيروح معاكى.....ولا اى يا احمد احمد:لو ندى وافقت طبعا ندى:طب يلا يا احمد علشان منتأخرش اطلع البس بسرعه احمد:ماشى مش هتأخر وبعد قليل من الوقت نزل احمد وكان يرتدى بنطالون اسود و تيشرت اسود وجاكيت اسود ياسمين:اى الكأبه اللى انتوا فيها دى ...حد مات عندكوا منه:القائد و المساعد لازم يبقوا زى بعض ندى:يلا يا احمد فكك من الناس دى.....تسوق انت احمد:لأ سوقى انتى انا معرفش حاجه هنا ندى:تمام ماشى جنى:تحسوا ان الاتنين دول ليقين على بعض مينا:انا برضو ملاحظ كدا ذهبت ندى و احمد إلى محل هدايا و اشترت هدايا للجميع ثم اتجهوا إلى المنزل ندى و هى تحتضن والدتها:ماما عامله اى وحشانى والدة ندى هناء:وانتى اكتر يا حبيبتى انتى عامله اى سلمت ندى على الموجودين . والد ندى عاطف:ازيك يا ابنى تعالى اتفضل.....مش تعرفينا ندى:احمد بابا بابا احمد دا صديقى فى الأكاديمية و اكتر من اخ ومدربى و قائد الفرقه عاطف:تشرفنا يا ابنى ......انتوا ازاى حيتوا هنا لوحديكوا فى الوقت دا ندى:لا احنا فى معسكر فى البلد و احمد مرداش يخلينى اطلع لوحدى فجه معايا هناء:كتر خيرك يا ابنى انا مش عارفه اشكرك ازاى احمد:لا شكر على واجب يا امى ندى دى غاليه اوى عليا و علينا كلنا. تحدث الجميع فى مواضيع كثيره و من ضمنهم دراستهم،وبعد ساعه نزل احمد و ندى بعد ما ودعت أهلها وركبوا السياره احمد:انتى بيتك قريب اوى من شقتى ندى:ايوا احمد:اهلك ناس طيبين اوى ندى بضحك:امال دول طيبين خالص احمد:والله طيبين ندى:يا عم عارفه هو انا قولت حاجه دول اهلى برضك احمد:ممكن أسألك سؤال و متزعليش ندى:شكلى هزعل ..... قول احمد:مين اللى انتى كنتى بتتكلمى عليه ندى:انا ...... بتكلم على مين احمد:اللى نتى ....... اللى انتى كنتى بتحبيه وقفت ندى السياره ندى:محمد احمد:اسمو محمد ....... طب انتى كنتى بتقولى ليه ربنا يسمحوا ندى و بأن عينيها تدمع:احمد لو سمحت بلاش احمد:طب انتى بتعيطى ليه هو اى اللى حصل ممكن اسعدك ندى:لو سمحت احمد:احكيلى بالله عليكى و الله ممكن اسعدك انا حاسس ان شخصيتك غامضه اوى مش بتحبى تتكلمى عن حياتك الشخصية ندى ببكاء:انا شخصيتى منطويه انا مش عايزه اصعب على حد بالله عليك لو افتكرت بجد هتعب احمد:أهدى بس و احكيلى براحه و متخفيش ندى ببكاء:انا كنت بحبوا جدا كان نفسى بجد اكمل حياتى معاه كنت ساعتها فى تانيه ثانوى احمد:استنى استنى بس انتى عرفتيه ازاى ندى: كنت بروح دروسى من الشارع دا ومره كنت ماشيه و عربيه خبطتنى شنطتى اتكبت و وقعت جه سندنى و شال كتباتى من الارض و اخدنى المستشفى وبعد كدا كل لما اروح الدرس من هنا كان بيطمن عليا بس احمد:بس كدا ندى:ايوا احمد:امال اى اللى خلاكى تكرهيه ندى:دمرنى بجد دمرنى بمعنى الكلمه دا انا حاولت انتحر بسببه احمد:انتى مجنونه ندى:انا كنت بمشى عادى من طريقى اللى بروح منه الدرس وهو كان على طول بيسلم عليا لحد ما جه فى يوم و قالى هاتى رقمك قولتلوا لأ Flash Back محمد:ازيك عامله اى ندى: الحمدلله محمد:ندى بقولك متجيبى رقمك ندى:ليه محمد:هاتيه نتكلم مع بعض و نطمن على بعض وكدا يعنى ندى:لأ طبعا أنا مش بكلم حد محمد:انا عايز اقولك حاجه من زمان ندى: اتفضل محمد:انا بحبك ندى:نعم محمد:بقولك بحبك هاتى رقمك بقا ندى:لأ محمد: ليه ندى:كدا قولتك لا مينفعش محمد:طب بعد ما تخلصى دروس تعاليلى ندى:نعم اى تعاليلى دى محمد:محمد عيزك بجد ندى:محمد لو سمحت بلاش الكلام دا محمد:طيب يا ستي الساعه تسعه تعالى مطعم....... بس متتأخريش ندى:محمد انت مجنون انا بروحش من غير ماما و بابا مينفعش محمد:ليه ومسك ايديها ندى:ابعد كدا اى قلة الادب دى محمد:اى طب يا ستى خلاص تعالى نتجوز ندى: هتيجى لبابا محمد:لأ نتجوز عرفى ندى بصدمه:ايه انت مجنون ابعد كدا محمد:ماتهدى يا بت فى اى انتى عايزه تفهمينى انك محترمه ندى:انت واحد قليل الادب انا محترمه غصب عنك و عن اللى خلفوك انا خلطانه انى بكلم واحد زيك أفكاره و تفكيره خلط فى خلط يا متخلف يا حقير محمد:انت يعنى بالكلمتين دول عايزه تثبتيلى انك محترمه يا بت انتوا كلكوا زي بعض كلكوا بتوع فلوس و الله لو عايز فلوس هديكى طه:فى اى محمد اى اللى انت بتقوله دا انت اتجننت وذهبت ندى إلى البيت و هى تبكى و اتجهت إلى غرفتها وأغلقت الباب وبعد يومين ذهبت ندى من طريقها إلى درسها كالعادة محمد: الست الشريفه وصلت طه:اى يا محمد اللى انت بتقوله دا انت مجنون محمد:مجنون ليه دول كلهم زباله و تيجى واحده منهم تعملى فيها الست الشريفه العفيفه ضرب طه محمد فى كتفه بقوه و قال:ماتحترم نفسك بقا يا عم دا انت معندكش دم انت اى يا اخى على الاقل دى بنت مينفعش تعمل معاه كدا محمد بصوت عالى و قد سمعه كل من فى الشارع:بنت اه بنت والله انت مضحوك عليك اوى يا بنى انت متعرفش الأشكال دى دى اشكال قذره والله هى لو جت انا هديها فلوس اكتر من اللى هى بتخدوا منهم طه بيضرب احمد و بصوت عالى:ينهار ابوك اسود انت اتهبلت يلا متفوق يلا الله يخربيتك الله يخربيتك انت عارف انت عملت اى انت خليت سمعت البنت فى الارض اعمل اى اعمل اى انا قولى اى اللى انت هببته دا يارب اعمل اى يارب فى الخارج كانت ندى تسرع و هى تبكى و كل من فى الشارع ينظر لها و يستحقرها و يلعن تربيتها و اهلها فين أهلها دى دى قليله ادب فين أهلها اى بس اللى تعمل كدا اكيد طلعه من بيت كدا بردك هى هتجيبوا من برا اكيد امها و ابوها هم اللى معلمنها اى السفاله دى اخذت ندى تسرع اكثر وهى تبكى متجه الى بيتها. وصلت ندى إلى البيت واتجهت إلى غرفتها و أغلقت الباب هناء والدة ندى:ندى مالك يا بنتى ....... انت يا بت افتحى فى اى ....... انتى يا زفته افتحى يا بت...يا عاطف الحق ندى جت بتعيط و قفلت الباب عليها ومش بترد عاطف و هو يدق الباب بسرعه:بت يا ندى افتحى مالك .......انت يا بت افتحى........ ابعدى يا هناء هكسر الباب كسر الباب هناء بصدمه و بكاء :بنتيييييي....... انتى يا بت قومى انتى اى اللى انتى عملتيه دا....اتصل بالاسعاف يا عاطف بسرعه اتصل عاطف بالاسعاف و نقلت ندى إلى المستشفى. عاطف:ندى عملت كدا ليه يا هناء. هناء:والله معرف انا لقيته جيه من بره بتعيط و جرت على الأوضه و قفلت الباب عاطف:طب فى حد زعلها من صاحبها هناء:انا اتصلت بشهد و ايمان وقولتلهم قالولى أنها كانت كويسه معاهم و مفيش حاجه حصلت و هم جايين فى الطريق عاطف:امال اى اللى حصل لكل دا خرج الدكتور من الغرفه عاطف: عامله اى دلوقت يا دكتور الدكتور عبدالله اخو محمد:الحمد لله الجرح سطحى بس هى حالتها النفسيه مدمره هى زعلانه من حاجه حد عملها حاجه هناء:لأ يا دكتور هى جت من بره وقفلت اوضتها عليها و لقيناها كدا عاطف:طب ممكن نشوفها عبدالله:اتفضل بس هى نيمه دلوقت دخل عاطف و هناء الى الغرفه و بعد حوالى ربع ساعه استيقظت ندى عاطف:حمد لله على سلامتك عامله اى دلوقت هناء: الحمدلله انك بخير عاطف:مالك يا ندى مبتتكلميش ليه فى حاجه يا حبيبتى........لو فيه حاجه مزعلاكى قوليلى هناء:ندى ندى كانت تنظر إليهم لاكن لا تستطيع أن تتكلم عاطف:يا دكتور يا دكتور عبدالله:نعم يا فندم عاطف:بنتى مش بترد عليا خالص هى مالها يا دكتور و فى هذه اللحظه دخلت ايمان و شهد عبدالله:انا قولت لحضرتك أن حالتها النفسية مدمره و دخله على اكتئاب ممكن متقدرش تتكلم الفتره دى اهم حاجه انتوا متزعلهاش وحاولوا تحسنوا من حالتها و انا هاخد التقرير بتاعها معايا و أتأكد بنفسى دا سببه اى ايمان:هو اى اللى حصل لكل دا يا طنط انتوا زعلتوها فى حاجه هناء:ابدا يا بنتى هى كانت ريحه الدرس و بعدين رجعت معيطه و قفلت الاوضه عليها يعنى مفيش حد مزعلها منكم ايمان:لا يا طنط احنا استنناها قدام الدرس و هى مجتش و كانت كويسه من يومين هناء:ندى يا حبيبتي حولى كدا تتكلمى كانت تنظر لها ندى ولاكن ليست قادره على التحدث شهد:ندى طب اكتبى طيب انتى عملتى كدا ليه و مين اللى زعلك علشان كل دا لا تتحدث عبدالله:سيبوها انتوا كدا بتضغطوا عليها ...... استأذن انا عاطف:اتفضل يا ابنى وبعد يومين هناء:ندى حبيبتى كلى حاجه انتى مكلتيش من يومين عاطف:كلى يا بنتى انتى صحتك بقت ضعيفه خالص مينفعش يا حبيبتى يلا كلى و اسمعى كلام ماما عبدالله:السلام عليكم عاطف:وعليكم السلام عبدالله:اخبار ندى اى عاطف:مأكلتش من يومين يا دكتور عبدالله:ندى لازم تكلى مينفعش كدا انتى بقيتى ضعيفه جدا هناء ببكاء:يا دكتور مش راضيه تاكل اعملها حاجه طيب انا بنتى بتروح منى عبدالله:أهدى يا امى انا أن شاء الله هاخد التقرير بتاعها النهارده و اشوف حالتها هناء:ربنا يخليك خرج عبدالله من الغرفه و اخذ التقرير الخاص بندى و اتجه إلى مطعم أخيه عبدالله:ازيك يا طه عامل اى طه: الحمدلله على كل شئ اخبارك يا دكتور مفيش حد بيشوفك عبدالله'بخير ،عندى شغل كتير اليومين دول و لسه فى مريضه جيه من تلاته أيام حالتها النفسية مدمره و اخدت التقرير بتاعها علشان اشوفه طه:الله يكون فى عونك لو عايز محمد هتلاقيه جوه دخل عبدالله إلى حيث دله طه عبدالله:عامل اى يا محمد محمد: عبدالله الحمدلله عاش من شافك يا راجل عبدالله:معلش بقا الشغل كتير اليومين دول محمد:استنى شكلك جعان اجبلك اى عبدالله:لا لا يلا انا جاى اخدك عشان نروح محمد:طيب ماشى هقول لطه ياخد باله بدالى عبدالله:ماشى انا هستناك فى العربيه متغيبش ذهب محمدالى طه كى يخبره أنه سيذهب بينما اتجه عبدالله إلى سيارته وبعدها ذهب له محمد محمد:مالك سرحان فى اى عبدالله:مفيش مريضه جديد حالتها النفسية مدمره و حاولت تنتحر ولما سألت أهلها معرفوش السبب محمد:بقولك اى احنا ما قعدناش مع بعض من اسبوع سيبك من الشغل عبدالله:يلا انت هتفضل زى ما انت مش هتتغير يلا و اتجهوا إلى المنزل فى المستشفى هناء:طب اجبلك اى حاجه تكليها....... ندى حبيبتى طب نامى .....طب اعملى اى حاجه يا بنتى ما تقطعيش قلبى عليكى عاطف:انا بكمل ورق الخروج هنطلع بكرا و كل اسبوع نجبها ونيجى نطمن عليها هناء:ماشى يا عاطف فى منزل محمد و عبد الله محمد:يابنى سيب الورق دا انت مبتتعبش عبدالله:مينفعش البنت حالتها بتسوء كل يوم محمد:ورينى الورق دا اخذ الورق و أسرع إلى غرفته و اغلق الباب عليه عبدالله:محمد تعالى هنا هات الورق ....افتح يا محمد محمد:مش هفتح متحاولش عبدالله:حسابى معاك بعدين فى غرفه محمد "ورق اى دا اللى مشغول بيه عنى" محمد ندى بصدمه إلى الورق "ندى ....... يا نهار اسود هى عملت كدا ليه ...... ليكون بسببى ....اعمل اى اعمل اى" اتصل بطه:الو يا طه انت فين طه:انا فى الكافيه...فى اى محمد:استنى انا جايلك خرج محمد من الغرفه "عبدالله الورق اهو انا نازل مشوار و جاى" "جد يابنى رايح فين" اغلق الباب ورائه فى الكافيه طه:تعالى يا محمد محمد:انت عرفت اللى حصل طه:أهدى بس و خد نفسك....اى اللى حصل محمد:ندى حاولت تنتحر و هى دلوقت فى المستشفى و حالتها النفسية مدمره و عبدالله الدكتور بتاعها طه:شوفت آخرة اللى بتعمله اللهى يخربيتك ...... يالهوى لو ماتت بسببك هتعمل اى محمد:انا مش عارف خايف اروحلها طه:تعالى نشوفها من بعيد محمد:يلا فى المستشفى عاطف:تعالى يا هناء نخرج و نسبها تستريح هناء:يلا خرج الاثنان من الغرفه واتجه إلى كافتيريا المستشفى بينما اتجه محمد وطه إلى غرفة ندى ندى الاثنان بصدمه و عدم تصديق محمد:دكتور يا دكتور بسرعه البت بتموت وجدوا ندى مغشى عليها وسط دماء كثيره نخرج من يدها الدكتور:اتفضلوا اطلعوا بره دخل الدكتور إلى الغرفه و محمد ينتظر بالخارج طه:محمد البنت بتموت يا محمد هنعمل اى ....انت السبب انت السبب محمد وبدأت عيناه تدمع:يارب انا عارف انى غلط فى حقها وانى حيوان يا رب سامحني يارب اشفيها و قومها بالسلامه يارب وبعد ربع ساعه خرج الدكتور محمد:خير يا دكتور دكتور:عطنلها ابره مهدئه محمد:هى كويسه يعنى دكتور:حالتها مدمره و ميؤس منها محمد:يعنى اى يا دكتور دكتور:يعنى هى بين الحياة والموت و هننقلها العنايه المركزه عاطف:فى اى يا دكتور دكتور:انت تعرفها عاطف:انا والدها هى كويسه دكتور:بنت حاولت تنتحر و دى مش اول مره بنت حالتها مدمره وهتتنقل العنايه المركزه هناء:دى كانت كويسه قبل ما نسبها ......يارب تقوم بالسلامه ذهب محمد وطه خارج المستشفى قبل أن يلاحظ أحد وجودهم طه:انت دمرتها يا محمد البنت بتموت محمد:والله ما كان قصدى يارب طه:انت مجنون انت عارف معنى الكلام اللى انت قولته دا اى انت خليت الناس تستحقرها محمد:يلا نمشى خلاص مضت سنه و كانت ندى حالتها تتحسن يوم بعد يوم Back ندى ببكاء :انا ادمرت.....علشان كدا انا عمرى ما هحب تانى خالص احمد:انا اسف جدا ندى:متتأسفش......تعالى سوق مكانى احمد:تمام وصل احمد و ندى إلى الشقه و كان الطلاب بالاسفل يلعبون ندى:احمد انا طالعه استريح احمد:ماشى صعدت ندى بسرعه إلى فوق ايمان:احمد ندى مالها احمد :طلعت تستريح شهد:تعرف لو زعلتها فى حاجه هجيب بنزين و هولع فيك احمد:والله معملتلها حاجه شهد و ايمان بصوت واحد:اممممم.....هنعرف احمد:فى اى انتوا هتكلونى محمود:بس يا حبيبتي انتى و هى مالكم بالواد احمد:مالك انت كمان انت بتتكلم كدا ليه محمود: تصدق انى غلطان انى بدافع عنك احمد:يلا يا شباب المقدم هيوصل بدرى ورانا يوم طويل ذهب الطلاب إلى غرفهم محمود:احمد تعالى احمد:نعم محمود:احمد بجد ندى مالها هى كانت بتعيط صح احمد:ايوا محمود:انت قولتلها اى احمد:يا عمى و الله الموضوع ملهوش دعوه بيا متتعبش نفسك.......يلا روح نام فى غرفة ندى و شهد و ايمان ايمان:ندى مالك انتى شكلك معيطه شهد:ندى ردى انجزى مالك...احمد زعلك ندى:لأ مفيش ايمان:لو متكلمتيش هجيب البرميل دا و هقلبه عليكى ندى:احمد سألنى عن محمد شهد:ايه.......هو عرفه منين ندى:لما كنا بنلعب صراحه و تحدى فكره ايمان:ايوا شهد:بس سألك ليه حكت ندى لهم ما حصل وفى صباح اليوم التالى استيقظ الطلاب ذهبوا و بدأوا بالجرى و بعد الانتهاء وجدوا المقدم وائل بأنتظارهم وائل:صباح الخير صباح الخير يا فندم وائل:الكل موجود احمد:ايوا يا فندم وائل:ندى انتى مش لبسه التيرنج الرسمى ليه احمد:هى يا فندم وقع عليها القهوه امبارح و التيرنج اتبقع هى هتلبسوا من بكره يا فندم وائل:تمام يا احمد.....ابدأوا يلا بدأ الطلاب تدريباتهم احمد:ندى بصى رجلك الايمين تبقى وره و وايدك برضوا ندى:كدا احمد:استنى مسك احمد يد ندى حتى يعلمها بينما كان محمد سينفجر من الغيره و الغضب احمد:ايوا يلا ابدأى وائل:يلا مش هنفضل ندرب طول النهار يلا ابدأوا الجد بدأ الطلاب فى توجيه الضربات لبعضهم ااااااهه احمد:هاتى ايدك انتى كويسه ندى:هو انت شايفنى إرهابى احمد:ليه ندى:اى يا عم دا انا مش حسه بأيدى هو انا عدوتك احمد:استنى هجيب رباط ضاغط أعطى احمد الرباط لندى و لفته حول يدها احمد:مستعده ندى:مستعده بدأوا مره اخرى بتوجيه الضربات لبعضهم ولاكن ندى أعطت لأحمد ركله اوقعته أرضا احمد:اى دا انتى مش بتسيبك حقك ندى:انت مفكرنى ضعيفه ولا اى بعد اللى حصل انا بقيت اقوى بكتير احمد:لا دا الواحد يخاف منك بعد كدا ندى:يلا بطل كلام المقدم جاى ناحيتنا
اطول بارت كتبته متنسوش الفوت و رأيكم فى كومنت باى👋👋 معلش اتأخرت باقه النت كانت خلصه
