لا أدرى كيف لاكنى احببتك

مقدمه

ندى فتاه بالواحد عشرين من العمر طموحه متفائله تحب الرسم و القراءه ،طالبه بالأكاديمية العسكريه.

احمد طالب بالأكاديمية العسكريه ٢٢عام قائد فرقه ٤
ممكن يتعصب فى اى لحظه

محمود صديق احمد المقرب طالب بالأكاديمية العسكرية طيب اوى

شهد البيست لندى

ايمان البيست برضوا

مقدمه
اول يوم بالأكاديمية للبنات يوم توتر وخوف و فرح و مشاعر متلغبطه كدا
البنات فى أولى ،الشباب فى تانيه .
وقف الطلاب فى أماكنهم لحد العقيد ما يجى و يرتبهم
العقيد:فرقه ١شباب مع ١بنات فرقه٢مع ٢................. بسرعه الكل مكانه؟
ايوا يا فندم
العقيد:تدريباتهم كالاتى ..............جاهزين
جاهزيين يا فندم
الكل راح التدريب الشبا مشرفين على البنات لأنهم اكبر منهم و فاهمين التدريبات
احمد:حد استسلم
...........
احمد:حد استسلم
...........
كلمة استسلام اتمسحت من القاموس مفيش حاجه اسمها استسلام احنا بنات اه بنات و اخدنى عهد على نفسنا أننا نحمى تراب الأرض دى ياما سمعنا مش هتقدروا لا هنقدر و هنحقق و هنكبر بتوفيق ربنا و الوالدين و اصررنا هنرفع راسنا لفوق و راس اهالينا ، دى احلامنا اللى كبرت معانا يوم بعد يوم اكيد تستاهل نتعب علشان تتحقق نتعب علشان نرتاح بعدين
وبعد يوم تدريب طويل تحت الشمس في عز الصيف
راحوا يرتاحوا
ندى:ياه انا فرحانه اوى انا مش مصدقه اللى انا هنا فى المكان اللى انا كنت بتمناه و بحلم انى اكون فيه
ايمان:ايوا كلنا فرحانين هو متعب اوى بس دا الحلم دى الفرحه اللى كنت مستنياها
شهد:بيقولك حد استسلم مين يستسلم دا ها هو متخيل بعد تعب السنين دى كلها و بكل بساطه كدا حد يقول استسلمت
مى:بنات قدمنا صحيان بدرى بكره و التدريبات قاااد كدااا يلا تنام ،تصبحوا ع على خير

بعد شهر حققت الفرقه نجاحات كتيره بقت الفرقه رقم ١فى الأكاديمية

دى اول مره اكتب فيها روايه ياريت تقولولى رأيكم

(انا ضيفت صور بس مش بتظهر و مش عرفه السبب)