UZAK

Bölüm 8

Teoman - Fahişe ile okuyun.

Havluyu vücuduma sardım ve sendeleyerek yatağıma yürüdüm. Önceden hazırladığım kremleri vücudumdaki yara ve eziklere sürdüm. Yumuşadıkları için biraz daha hassaslaşmışlardı. Ayağa kalktım ve aynanın karşısına geçtim.

Kendimi sakinleştirmeye çalıştım çünkü berbat görünüyordum. Gözlerimin altında mor halkalar vardı. Zaten beyaz olan tenim iyice solmaya yüz tutmuş gibiydi.  Dudağım ve kaşım patlamıştı. Karnımda ,kollarımda ve bacaklarımda çürükler vardı.

Ama beni en çok dehşete düşüren boynumdaki izlerdi. Mor izler ve diş izleri.

Bunlar beni sanki basit bir sürtük gibi gösteriyordu...

Bunları kendimden insanlardan ve en önemlisi teyzemden gizlemek için kapatıcıyı elime aldım ve boynumdan başlayarak izleri kapattım.

Nihayet yüzümdeki ve boynumdaki izleri gizlemeyi başarmıştım. Dizüstü bilgisayarı elime aldım ve yatağıma uzandım. Supernatural izlemek iyi bir fikirdi.

Kapının çalmasıyla aşağı indim ve kapıyı açtım. Teyzem gelmişti. Alışverişe gitmemizle ilgili yakınıyordu. Onu geçiştirdim ve koltuğa oturdum. O da yanıma çöktü ve birşeyler anlatmaya başladı. Gına gelince dayanamadım.  Bir başladı mı susmuyor.

"Banane teyzem ya?"

"Nolur sanki beni biraz dinlesen?"

Bunu söyledikten hemen sonra çığlık atmıştı. Çatılan kaşları da cabası. Sonra alnıma elini bastırdı ve kafamı geriye itip boynumu açığa çıkardı. Elini yanlış yer olan kaşıma da koyduğu için ister istemez inledim.

Ah...ben bunu teyzemden saklamaya çalışacaktım. Aptal ben!

"Kim yaptı bunu?!Şu haline bak ,kaşın da patlamış. Kapatıcı sürünce benim  görmeyeceğimi mi sanıyorsun?!"

Olduğum yere sinmiş halde onu izliyorum. Ne diye bir şey uydurup odama çıkmadıysam. Gerçi o yine anlardı ya.

"Olanları anlatacak mısın yarın okula mı geleyim?"

Okula gelmesini istemiyordum. Belki Berke'nin yaptığını öğrenir diye. Niye onu koruduğumu bilmiyordum.

" Okuldan gelirken bir grupla karşılaştım. Apaçi gibilerdi. Çatacak yer arıyorlardı belli ki. Taciz falan etmeye çalıştılar , ben izin vermeyince biraz hırpaladılar. Sonra birileri geldi yardım falan ettiler , kurtuldum. "

Buna kolay inanmıştı. Berke               -sağolsun-  bir güzel benzetmişti ki beni sanki beş kişi birden bana dalmış gibi görünüyordum. E tabi o kaslar boşuna mı diye söylendi beynimdeki kötü kız.

Teyzem bana sarıldı  ve saçlarımla oynadı. Teyzemin yanından kalktım ve gezmek istediğimi söyledim.

Teyzem başta sinirlense de ısrarlarıma dayanamadı.

Kot pantolon ve beyaz bir gömlek giydim. Üstüme de siyah ince bir hırka.

Bir araba almadığım için kendime bir kez daha lanet ettim çünkü taksi çevirmekten sıkıldım. Ehliyet derseniz liseye 1 yıl geç başladığım için 18 yaşıma gireli birkaç ay olmuştu.

Taksiciye deniz kenarına gitmek istediğimi söyledim. Müsait bir yere gelince ücreti ödedim. Neyse ki cüzdanım hep yanımda olurdu.

Aksayan bacağımı umursamamaya çalışarak deniz kenarındaki banklardan birine oturdum. Kulaklıklarım yanımda olmadığı için telefonumu kurcalamaya başladım. Sosyal paylaşım hesaplarımı gözden geçirdim. Aylardır ne bir mesaj vardı ne de bildirim.

İşte ben buna alışmıştım.

Tamamen yalnızdım...

**************

Berke'den

Bir sert darbe daha. Bir tane daha...

Hayır bu eşit değildi. Arda bana yumruk atarken kılımı dahi kıpırdatmamıştım. Duygu'nun intikamını kendimden almak için. Ama Arda'nın beni dövmesiyle benim Duygu'yu dövmem bir değildi.

Ellerimi bağlayıp beni kızgın demirle dövseler müstehaktı bana.

Evet evet . Bunu yaptırmalıydım.

Duygu'ya niye bunları yaptım bilmiyordum. Eğer onun da basit bir sürtük olduğunu düşünseydim Uygar ile birlikte olduğunu duyunca bu kadar öfkelenmezdim.

Ama ben sadece konuşacaktım. Sonra ne oldu bilemiyorum.

Duygu'nun  korku dolu bakışları aklıma gelince yine yıkıldım. Ve kendime öfkelendim. Yine..

Bu düşüncelerle Arda'ya bana daha sert vurmasını söyledim.

O alışıktı benim bu hallerime. Her şeyimizi bilirdik zaten.

Bana Uygar ve Nihal'in Duygu hakkında bu iftirayı attıklarını az önce anlatmıştı. Kendi cezamı tamamladıktan sonra sıra onlardaydı.

Arda benim en yakın arkadaşımdı ve bu yıldan önce de duyguyla aynı sınıftaydılar. Onun sayesinde Duygu ile ilgili şeyler öğrendim.

Sonra daha da derine inmek için birsürü araştırma yaptırmıştım.

Okulda dışlandığını, ailesini kazada kaybettiğini. En önemlisi sandığım gibi biri olmadığını.

Ama o masum bulmuyordu kendini. Sigara ve alkol kullandığı için. Arada uyuşturucu kullandığını bile biliyorum artık.

Arda'yı orada bıraktım ve odama çıkıp banyoya girdim. Duygu'ya yaptıklarımdan daha kötü görünüyordum. Bu beni bir nebze olsun rahatlatmıştı. Hızlı bir duş aldım. Bir havluyu belime sardım ve banyodan çıktım. İçeride biri  vardı.

Meltem.

Benim küçüklük aşkım. Ya da bir heves. O Fransa'ya gitmeden önce sıkça beraber olurduk. Beş yıl sonra tam karşımdaydı.

Hangi ara buraya gelmişti? 

Üzerinde lacivert mini bir elbise vardı. Birkaç dakika şaşkınlıkla birbirimize baktık. Daha doğrusu ben ona baktım. Onun yüzünde kaltak bir gülümseme ve aynı gülümsemeden nasibini almış gözleri vardı.

Sonra bana yaklaştı ve dudaklarımızı birleştirdi.

Yakın arkadaş olmamıza rağmen birlikte olurduk ve kim ne derse desin o tam anlamıyla bir fahişeydi.

Bunları düşünmeden onu yatağıma yatırdım. Elbisesinin fermuarını aramaya başladım. O da elini kollarımda ve karnımda gezdiriyordu. Elbisesini omuzlarına kadar indirdim ve çenesinden aşağı inerek öpmeye başladım. O da bana uydu ve elbisesini tamamen çıkardı.

Boynunu öpmeye başladığımda aklıma Duygu'nun yumuşak teni geldi. Ve bir an dondum. Meltem gibi birini istemiyordum ki ben.

İstesem onun gibi yüzlercesini elde edebilirdim. Hızla yataktan kalktım ve altıma kot bir pantolon geçirdim. Beyaz bir t-shirti de koridorda giymek üzere elime aldım.

Ben hiç Meltem'i öylece bırakmazdım. Mutlaka işimi bitirirdim.

Bana ne olmuştu böyle?

Bu ben değildim ki.

Öncelikle bölüm geç geldiği için üzgünüm. Bu arada 1K olalı çok olmuş. Size teşekkür etmeyi unutmuşum. Teşekkürler. Oylardan da memnunum aa biraz artsa fena olmaz hani. Bir de lütfen yorum yapın.

Sizi çookk seviyorum. :-)