Galan: Kayıp Prenses #Wattys2015

2.Bölüm (Part1)

1.Kısım: Galan; Kayıp Prenses

2.Bölüm: Davetsiz Misafir

Part 1

Genç adamın dikkatini nehrin üzerindeki değişim çekti. Nehrin bir kaç metre üstünde hava değişmeye başlamıştı. Sis gibiydi ama bir yandan da sisle alakası yoktu. Bu çok farklıydı. Sonra hava dönmeye başladı. İlk başta beyaz olan sis daha sonra yeşil ve mavi arasında kalmış bir renge büründü. Daha sonra bu sis gibi tuhaf şey iyice yoğunlaştı.

Genç adam daha ne olduğunu anlamadan sisin içinden bir karaltı suya düştü. Karaltı suya düşer düşmez havadaki sis oluştuğu hızla yok oldu. Bu düşüşle etrafta bir ses yankılandı. Abisine bakan genç kız bu sesle yerinden sıçradı. Ne olduğunu anlamamıştı. Hemen arkasını döndü. Nehrin suyu dalgalanıyordu.

Bunların hepsi sadece saniyeler sürmüştü. Nehrin üzerinde oluşan sis benzeri şey birkaç saniyede oluşmuş ve birkaç saniyede yok olmuştu. Ne genç kız ne de abisi bu olayın şoku içinde olukları yerde donup kalmışlardı.

Genç adam ilk başta ne olduğunu anlamadı. Gördüklerine hiçbir anlam verememişti. Sanki hayal gibiyi. Ama bir tuhaf hissediyordu. Sanki içinde ki bütün sıkıntılar o sis bulutuyla yok olmuştu. bedenini bir huzur kaplamıştı. Artık kendisini parça parça değil bir bütün gibi hissediyordu. Önceden çektiği nefes ciğerlerine yetmezken şimdi tam geliyordu çektiği nefesler. Artık her şey tam geliyordu. Sanki o sis bulutu onu tamamlamıştı. Bu öyle tuhaf geliyordu ki genç adama. O alışmıştı hep parça parça olmaya, az nefes almaya ya da her zaman eksik hissetmeye. Ama şimdi her şey farklıydı. O sis bulutu genç adama anlamadığı bir şeyler yapmıştı. Aslında bir değil birçok şey yapmıştı. Genç adam buna nasıl bir tepki vermesi gerektiğini bilmiyordu. Sevinmeli mi yoksa üzülmeli miydi? Sinirlenmeli mi, sakin mi kalmalıydı? Hiçbir şey olmamış gibi mi davranmalı yoksa bu değişikliği belli mi etmeliydi? Hiçbir şey bilmiyordu. Tek bildiği şey bir bütün olmak güzel bir şeydi…

Genç adam şokun etkisinden çıktığında ne olduğunu anlamıştı. Ama düşündüğü şeyin olması imkansız gibi geliyordu. Hemen koşar adım nehre yaklaştı.  Nehre dikkatle bakıyordu. Nehre düşen o karaltıyı arıyordu.

Genç kız ancak abisi önüne geçince kendisine geldi. Az önce ne olduğunu bilmiyordu ve hiçbir fikri yoktu. Olan hiçbir şeyi görmemişti. Sadece abisinin yüz ifadesini görmüş ve arkasından gelen su sesini duymuştu. Arkasını döndüğündeyse ortada hiçbir sebep yokken öylece kalmıştı. Sanki bir süreliğine beyni durmuş ve dış ortamla bağlantısını kesmişti. Eğer abisini önüne geçmese kendisine gelebileceğinden emin değildi.

Genç kızda hemen abisinin yanına geçti. Abisi endişeli gözlerle nehre bakıyordu. O da nehre baktı ama görünür de hiçbir şey yoktu. Kafasını tekrar abisine çevirdi abisi hala nehre bakıyordu.

“Abi ne  oldu? o ses neydi? Ve sen böyle endişeyle nehirde ne arıyorsun?” diye sordu. Genç kızın sesi tedirgindi. Bu bilinmezlik onu bir yerde kokutuyordu.

Abisinin cevap vermeyeceğini anlayan genç kız abisinin kolunu tutup kafasını kendisine çevirmesini sağladı. Abisi kendisine bakınca son sorusunu tekrar sordu.