"Mbase jeta nuk eshte mallkim"[Completed]

Chapter 39

"Mabye life isn't a curse"
-39-

Arabella:Do ishte bukur,fo te ndihmoj dhe un me pergaditjet pasi sot nuk jemi ne mesim eshte e shtune.
Reina:Do ishte shum bukur.

Pasi e perfunduam mengjesin,vendosa te shkoj ne shtepi njehere qe te pastrohem e te pushoj pak pastaj ne ora 17:00 te vij dhe te fillojm me pergaditjet.
U pershendeta me Vernonin dhe shkuam ne shtepi me Nenen.
Pasi mberriten shkova drejte tek dhoma qe te marr nje dush.
Me te vertet u lehtesova pasi u pastrova,u vesha dhe tera floket.
Arona:A mund te hyj bij?
Arabella:Po eja nene.
Ajo u ul pran meje dhe me perqafoi.
Arona:Te dua bija ime.
Arabella:Edhe un nene,a ka ndodhur diqka?
Arona:Asgje thjeshte me behet zemra mal kur te shoh aq te lumtur afer tij.
I buzeqesha.
Arona:Te lutem me lajmra kudo qe te shkosh.
Arabella;Nene me te vertet me fal me kishte dalur fare nga mendja,te lutem me fal..
Arona:Ne rregull bij,ska gje,por thjeshte mos me lere ne merak.
Arabella:Te premtoj se nuk do e beje me.

-Ora 16:44-
Vendosa ne qese fustanin pasi atje do rregullohem,u nisem me nenen per tek shtepia e Vernonit.
Pasi mberritem se pari shkova dhe  elash fustanin tek dhoma e Vernonit me pas fillova te ndihmoj me pergaditjet.
Reina:shum faleminderit me te vertet e vetme nuk do dilja zot.
Arabella:Gjithmone ketu jam per ju.
Ajo me perqafoi dhe vazhduam me dekorin me pas..

Dhe tani fale zotit cdo gje ishte e perfunduar,shkova te vishem ne dhome dhe rregullova floket.
Bera nje makeup pak me te rend kesaj rradhe pasi ishte feste solemne dhe do dukej me bukur.
Nga pas dikush me futi duart ne bele.
Padyshim qe do ishte Vernoni!
Arabella:A ti je?
Vernon:Pse kur tjeter do ishte?
Me kthey para.
Vernon:Kush po prisjte qe te ishte?
Me tha me tone serioz,sa e dua kur bene keshtu.
Arabella:Epo nuk te tregoj pasi eshte sekret.
U ktheva para dhe e ndjeva qe po me zberthente zinxhirin e fustanit.
Arabella:Cfare po bene ti?A je cmendur pas pak do te vijn musafiret.

Arabella:Largohu Vernon!
E mbertheba prap dhe po rregulloja fustanin,ai mi kishte ngulur syte ne nje shikim serioz.
Vernon:Perse hoqe menget e fustanit dhe perse eshte i qare deri tek maja e kembes?
Arabella:Epo kam deshire ta mbaje ne kete menyre a mos ke ndonje problem ti?
Vernon:Po natyrishte qe kam,tani te gjithe do ti ngulin syte duke te te shikuar.
Arabella:E cka me intereson mua un jam vetem e jotja,dhe mendoj vetem per ty.
Ai filloi te qeshte dhe me perqafoi,dolem qe aty dhe shkuam poshte,musafiret kishin filluar te hynin dhe ne shkuam tek dera ti mirekprisnim.

Epo po shkonte shum bukur deri ne ate momentin kur pash nje vajz afer Vernonit..
Shkova menjehere afer tij dhe..
Arabella;Pershendetje!
X:Oh kush je ti?
Po me shikonte nga koka deri tek kembet.
Vernon:Kjo eshte Arabella e dashura ime.
X:E d..dashura jote?
Ajo mbeti e habitur.
Ja zgjata doren dhe ajo ma zgjati!
X:Un jam Klarisa,nje mike e Vernonit.
Vernon:Jemi miq prej femirise,ajo eshte sikur motra ime.

Epo ne syte e saj nuk dukej ashtu.
Klarisa:Eh nga cfare familje vjen ti?
Arabella;Un jetoj vetem me nenen time ajo eshte sekretare ne nje firme te njohur ne Amerike.
Klarisa:Me behet qejfi!
Vernon;Jam shum me fal qe kam dike si ajo afer.
Ajo dha nje buzeqeshje te rreme.
Klarisa:Sa shum me mungojne kohet kur kemi qene bashk,a te kujtohet njehere se si me pate shpetuar nga nje vetur,e cila perpak do me aksidentonte,ti ate dite mbete Heroi im dhe ende je.
Vernon:Ti je motra ime natyrishte qe per ty do ja jeten.
Oh e gjora arrija ta shihja se si lendohej kur Vernoni e therriste "moter".