COLLECTANEA

AKO ANG KASAMA MO

"Good morning!" Bati ko kay jerome my boyfriend,gaya ng inaasahan hindi siya kumibo at patuloy lang sa pagtingin sa larawan nila ni olivia,my bestfriend.

Sila ang totoong nagmamahalan habang ako ang sagabal,dahil mas pinili ni jerome na samahan ako hanggang sa huli kong hininga kahit hindi naman ako ang mahal nia...ginawa nia iyon hindi para sa akin kundi para kay olivia...

Lage kameng magkasama sa kwarto ko dito sa ospital pero ang presensya nia ay hindi ko maramdaman...

Gabi gabi ko nararamdaman ang bigat na dinadala ko habang naririnig ko kung pano sila mag usap.

Tuwing gabi sila naguusap para tulog na ako pero hindi,pinipilit kong magising para saktan ang sarili ko,sa buong buwan ng pagsasama namin ay wala parin akong karapatan,bakit? Dahil hindi naman ako ang mahal.

"Jerome samahan mo ako" hindi siya nagtanong kung saan basta tumayo lang siya tanda na pumapayag siya.

"Alam mo nagseselos ako"panimula ko
"Pero ayos lang,alam ko namang waoa akong karapatan pagdating bagay nayan at alam ko din na ang tanging karapatan ko lang sating dalawa ay ang masaktan" buong hapon ay naglakad lang kame sa parke at hindi ko siya narinig na nagsalita pero hinawakn nia ang kamay ko at kaagad niya ding tinanggal marahil akala nia ako si olivia dahil minu minuto siyang tumitingin sa larawan ni Olivia.

Ang sakit isipin na parang ako ung kasama nia pero iniisip nia si Olivia.

Sunday night is my fav. Day

Habang nahihirapang huminga ay pinilit ko pading tumingin kay jerome,iniisip ko na kaming dalawa lang ang nandito,na walang doktor na nagpapanik at magulang na tumatangis...

Inabot ko ang kamay nia

"M-mahal k-kita" panimula ko,pinipilit ko ang sarili ko kahit alam kong mahina na ako

"Masaya ako na k-kahit h-hindi ako ang laman ng p-puso m-mo a-atleast,

A-AKO ANG KASAMA MO" at sa unang pagkakataon nakita kong kumawala ang luha sa mga mata nia,masaya akong nakita iyon at alam kong magiging masaya na sila ngayon.