ENDED

4 1 0
                                    

PLAGIARISM A CRIME!

"Naku ang ganda ganda namn ng anak ko,manag mana ke mama" my mom says i smile and hug her and gave her a peck of kiss one her cheek...

"Hoy?! Anong tinatanga tanga mo jan?!" Naputol ang pag isip ko ang.pag iimagine ko ng sumigaw siya.

I imagined myself as jaime,my moms favorite,my dads princess,my parents everything while me? Im just Mady,my moms mistake,my dads regret,my parents slave but im still thankful that they still provided my school not until...

"Yes mom i saw her" i overheard their conversation as if something is missing and im right my moms money was missing...

"You?! Hindi ka na mag aaral! Walang hiya ka pinagaaral kana,ninanakawan mo pa ako?!" Dito na ako nalugmok ng husto

"Mama hindi ako ang kumuha ng pera nio" umiiyak kong sabi

"Anong hinde eh sabi ni Jaime nakita ka nia sa kwarto ko!" Pahdidiin nia

"Siya po ang kumuha sinakto niang naglilinis ako sa kwarto nio para ako ang masisi dahil ako naman lage!" Pagdepensa ko sa sarili ko

Sinampal nia ako at agad akong bumagsak

"Wala kang karapatang sigawan ako at pagbintangan si Jaime!"

"Mama bakit? Bakit hindi nio ako pinakikinggan? Bakit mas pinili niong pakinggan si Jaime? Dahil ba matalino siya? Dahil ba maganda siya?,sabihin nio po sakin mama hindi ko po kayo maintindihan!" Tumatangis kong sambit

"Alam mo kung bakit?! Dahil isa ka lang sa mga kasalanang ginawa ko! Hindi ka na dapat isinilang pa! Ng dahil sayo namatay ang papa mo! Iniligtas ka nia sa rumaragasang kotse dahil sa katangahan mo! Ngayon sabihin mo nga sakin kung karapat dapat pa kitang mahalin?!"

It hurts hearing those words on my own mom. She's right it was my fault saving me from death was my dads regret,and being alive is my moms mistake.

Umalis ako at nagpunta sa isang duyan habang dahan dahan ko itong inuugoy ay mau papalapit na batang umiiyak.

"Nakakainis lage nalang silang nagsisinungaling akala mo naman talaga" sambit ng bata hindi nia ata alam na nandito ako

"Bata!" Nagulat ako ng bigla siyang tumalon sa duyan habang umuugo ito

"Ano kaba?! Nakakagulat ka naman!" Sabi nia habang hawak hawak ang dibdib nia sa gulat.

Umupo siya ulit sa duyan nang bigla niang binasag ang katahimikan

"Ano ung mas masakit para sayo? Sakin kase ampon ako pero tunay na anak ang turing sa akin pero kahit ganoon hindi ko padin maiwasang magalit sa kanila dahil tinago nila ang lahat sa akin" sabe nia

"Para sakin? Mas masakit ung ako ang tunay na anak pero parang ampon ang turing sakin" malungkot kong saad

"Alam mo ba naiinggit ako sa kapatid ko kase lage siyang pinapakinggan ni mama,lage siyang maganda sa paningin ni mama,lage siyang may bagong laruan,lage siyang inaayusan,samantalang ako lage akong tinataboy anong dapat kong gawin?" Pagtatapat ko sa kanya

"Edi alisin mo ung inggit mo o kaya alisin mo ung kinaiinggitan mo"hindi ko alam pero may ngising bumalot sa mukha ko.

Gabi na ng umuwi ako pumasok ako sa kwarto at kinuha ang paborito kong ballpen dahan dahan akong pumasok sa magandang kwarto ni Jaime.

Habang nakatingin sa kanya hindi ko maiwasang masaktan lalo nat kapag tinatawag ang pangalan nia.

Napaiyak ako kaya naman nagising siya akmang sisigaw siya buti nalang at natakpan ko ang bibig nia

"Lahat nalang inagaw mo sa akin Jaime,ang atensyon ng mama ko,ang pagmamahal ng mama ko,maging ang pangalan ko kinuha mo,ako dapat si Jaime" nanggigigil kong sabe sa kanya nagulat siya sa narinig,ng alam kong hindi na siya gagawa ng ingay ay pinkawalan ko na ang bibig nia.

"Anong sinasabe mong ikaw dpat si Jaime?"

"Simple lang dahil ampon ka lang naman ng dahil sa aksidenteng pagkamatay ng papa ko ay inampon ka ng mama ko sa mismong kaarawan ko at sa araw na un pinalitan nia ang pangalan ko at ibinigay sayo na para bang patay na ako sa paningin nia,alam mo ba kung gano akong nasasaktan na makitang mimahal ka nia habang ako ay tinataboy nia?" Inangat ko ang hawak ko at itinarak sa lalamunan nia.paulit ulit ko siyang sinaksak kaseng dami ng bilang kung ilang beses ako nasaktan,sa mga oras na to wala na akong ibang maisip pa bukod sa galit at poot na nararamdaman ko.

Using my favorite pen
I killed someones favorite.

Now! I can finally says that my jealousy got,

ENDED

----------
D.I.S.C.L.A.I.M.E.R
- this is work of fiction
- picture not mine credits to the owner
-open for critism
S.O.U.R.C.E (picture)
- pinterest
----------
Hope that you like it! But if not sorry for dissapointment!

COLLECTANEAWhere stories live. Discover now