Lise Aşkı

14

Bir anda ne oldu da böylece gitti. Elimdekiler çok ağırdı. Evin bahçesinde durdum. Eğer bizim eve gidersem annem sürekli birşey soracak. Ben bunu şuan kaldıramam. Asiyelerin eve geçtim. Telefonum çaldı,
OĞULCAN arıyor...
-Sister nerdesiniz?
+Berk'in işi çıkmış, yolun ortasında beni arabadan indirdi de bende eve geldim.
-Bu çocuk gerizekalı ya. Bende geliyorum şimdi.
+Siz durun abi. Zaten benim işlerim vardı.
-İyi tamam.
Telefonu kapattım. Hayat, sanki ben mutlu olunca sürekli bir şeyler gönderiyor. Saatlerce orada oturdum. Kapının açılmasıyla yüksek bir çığlık bastım.
Oğulcan; Manyak mısın sen!
Ömer;Aybike küçük dilim içine kaçtı.
+Dalmışım.
Kadir;Saat geç oldu hadi yatalım baya da yorulduk. Yarın okul var.

Abim ve ben eve gittik. Öyle çok yorulmuşum ki, yatağa geçer geçmez uyudum. Sabah zor da olsa uyandım. Hazırlanıp abime baktım. Oda hazırlanmış. Dışarı çıkıp ömerleri beklemeye başladık. Emel koşarak evden çıktı.
Emel;Aybike ablaaa!! Bizim de evimiz olacak.
+Ne diyorsun. Gerçekten mi. Çok sevindim.
Oğulcan; Ohaaa çok iyi bir haber bu.
Asiyeler de ardından dışarı çıktı.
Oğulcan;Kadir abi doğrumu bu?
Kadir;Geldiğimizden beri kenara 3-5 kuruş atıyoruz. E maaş da bağlanınca. Bi ev tutalım dedik. Bizim mazlumun da tanıdığı varmış. Hemen hallettiler. Allah izin verirse yarın geçiyoruz.
-Çok sevindim Asiye.
Asiye;Bizde çok mutlu olduk. Yanlız biraz daha geç kalırsak gidecek bir okulumuz kalmaz.
Gülmeye başladık. Sonra otobüs durağına oradan da okula gittik.

Benim hala çok fazla uykum vardı.
+Kadir abi ben bir kahve alıp gitsem sınıfa. Çok uykum var. Açılması lazım.
Kadir;Tamam güzelim gel.
Ömer asiye ve oğulcan da peşimden geldi. Kahveyi alıp sınıfa çıktım.
Bizimkiler gelmiş sessiz sessiz oturuyorlardı. Gözlerim uzağa fazla bakamıyordu uykusuzluktan galiba. Arkaya doğru ilerledim. Ancak benim yerimde Beyza oturuyordu. Her zamanki gibi ama bu sefer bir değişiklik var, Berk te yanında oturuyor.
+Sen neden buradasın?
Beyza;Benim yerim burası artık.
+Ne? Berk birşey desene.
Berk; Doğru söylüyor. Sen başka yere otur.
Beyza;Dün konuşup tüm sorunları hallettik. Berk benim sevgilim. Ben sana söylemiştim.
+Sevgili derken? Ne zaman ayrıldık biz? Dün olan işin de buydu demi.

Bizimkiler olayı ağzı açık izledi.
Oğulcan; Lan şerefsiz seni öldürürüm. Dalga mı geçiyorsun sen?
Doruk; Berk ne oluyor?
Berk; Biz birbirimize göre değilmişiz bunu anladık ve ayrıldık.
+Peki bundan benim haberim varmı. Keşke ayrıldığını gelip önce bana söyleseydin.
Bu sözler bile ağzımdan zor çıkmıştı. Gözümden bir damla yaş aktı. Hızlıca sınıftan çıktım. Sinirden hiç bir şey görmüyordum. Sınıftan çıktığım gibi birisine çarptım. Sesi tanıdık geldi.
+Mehmet? İyimisin?
Dengesini kaybedip dolaba çarptığı için hafifçe kafası kanadı.
+Gel seni sınıfa götüreyim. Yara çok büyük değil zaten. Buz getireyim.
-Baya güçlüsün ha.
Kolunun altına girdim. Sınıfa götürdüm. Herkes bana bakıyordu.
Berk ayağa kalkarak
Berk; Bu kim Aybike?
+Sana ne oluyor be gerizekalı.
Abim yanıma geldi.
Oğulcan; Ne oldu bu çocuğa sister. Sinirini bundan çıkardın herhalde.
+Yok be abi. Geçerken çarptım. Dolaba değdi kafası. Buz alıp gelcem. 
Ömer; İyi benzetmişsin kuzi.
Mehmet; Bende buradayım arkadaşlar.

Berk yerinde bize bakıp kuduruyordu. Buz almaya gittim peşimden Berk geldi,
-Hayırdır omzun altına girmeler falan.
+Pardon da, sanane? Sen kim oluyorsun?
-Eski sevgilin.
+Hayır canım biz seninle hic sevgili olmadık. Sen beni hiç sevmedin. Buna eski sevgili denmez. Sen benim hiç bir şeyim olmuyorsun.
Diyerek gittim. Buzu alıp sınıfa geçtim. Arkadan berk de geldi. Buzu Mehmet'in kafasına tutuyordum. Haliyle de biraz yakındık.
-Tamam Aybike yeter.
+Nasıl yeter ya davul gibi olmuş.

Berk'ten
Sanki tüm bunları beni kıskandırmak için yapıyor. Ve başarıyor da. Çocuğa bak gördü tabi gül gibi kızı yaklaş hemen. Salak abisinin sesi de anca bana çıkar zaten. Ondan uzak durmak hayatındaki en zor şey. Bir an önce bu durumu halletmem lazım.

Aybike'den
+Hoca gelir birazdan senin sınıfın nerde?
-Bu halde derse girmemi beklemiyorsun demi.
+Gel kafeye gidelim bari.
-Sende mi geliyorsun.
+Tek başına gidebileceğine emin misin? Hem kafam dağılır.
-Olur.
Abime seslendim.
+Abi, biz kafeye gidiyoruz. Arkadaşın kafasını dağıttığım için derse gidemiyor.
Oğulcan; E sister sen nereye?
Berke bakarak,
+Bir derslik gideyim. Belki bayılır falan.
Mehmet fısıldayarak "e Yuh artık"
Abim de kafasını sallayarak onay verdi. Berk hala yerinde durmuş öylece bize bakıyor. Ama benin umrumda değil salak. Mehmetin kolunun altına girdim. Sınıftan çıktık,
-Ben yürüyebiliyorum ama sen böyle durmak istersen olur.
+Şey ya birden... Neyse boşver.
-Kütüphaneye gidelim mi?
+Neden?
-Ders vakti kimse olmuyor.
+Hmm... Olur.
Kütüphaneye çıktık.
-Ben kitapları çok severim. Tek arkadaşlarım onlar.
+Hiç arkadaşın yokmu?
-Hayatıma girmek isteyen çok oldu ama ben almadım. Kolay kolay kimseyle konuşmam.
+Zoru başardım diyebilir miyiz?
-Ehh yani.

Biraz sohbet ettik ardından zil çaldı.
+Kafan iyileşti galiba biraz.
-Biraz değil tamamen geçti. Senin ellerin değince.
+Neyse ben gideyim. Bizimkiler beni bekliyordur.
-Görüşürüz.
+Görüşürüz.
Çocuk açık açık bana yürüdü. Eskiden olsa çeker giderdim fakat birisiyle konuşmak iyi geldi inşallah umut gibi takıntılı değildir. Sınıfa indim. Beyza bizim tayfanın yanina oturmuş birşeyler konuşuyorlar. Moralim düştü, uzaktan dinlemeye karar verdim.
Asiye;Ormanda Aybikeyi kaçırmalar falan nerden bu yürek?
Berk;Aybikeyi Beyza mi kaçırdı?
Herkes sustu. Berk sınıftan dışarı çıktı hızlıca. Beni görmedi. Bende çaktırmadan peşinden gittim. Zaten bizimkiler kızı halleder. Hiç kimsenin olmadığı bir yere girdi. Telefonda birisini aradı,
+Sen nasıl bir annesin ya! İnsan evladını nasıl sevdiği kızdan uzaklaşması için tehtid eder. Hadi orasını geçtim, sevmediği birisiyle olmasını nasıl söyler. Senden nefret ediyorum.
Hepsini bir çırpıda söyledi. Ben ise olduğum yerde dondum kaldım.

Berk arkasını döndüğünde beni gördü.
-Aybike...
+Berk...
-Duydum deme lütfen.
+Berk, bana neden söylemedin?
-Seni koruyabilirdim, ama ailene de zarar vermekle tehtid etti.
+Sende o kızla sevgili oldun yani. Hiç bir şeyden korkmayan berk bundan korktu öylemi.
-Aybike, sana zarar vermekle tehtid etti diyorum.
+Benim için korktun yani.
-Evet Aybike evet. Senden uzak kalmak çok kötü, heleki başkalarıyla. Duymayan gerekiyordu.
+En başta gelip söyleseydin bir plan yapabilirdik. Ama sana kızmıyorum.
-Bunu bildiğini kimse bilmeyecek.
+Tamam.

Hayat öyle zor ki şu dönemlerde. Altından kalkabileceğim yükler ama hepsi üst üste geliyor. Bunları düşünürken Berk'in yanından ayrılmış sınıfa doğru gidiyordum. Berk arkamdan geliyor mu hiç bir fikrim yok. Sınıfa girdim. Harika Beyza' yı bir güzel benzetmiş.
+Uff harika, sanat eseri yapmışsın.
Süsen;Eh birazda benim katkım var.
Harika;Çorbada senin de tuzun olmasın mı aybik?
+Olsun olsun.
Diyerek Beyza'nın yanına yaklaştım. İçimden onu öldürmek bile geçti ama en güzelinden bir tokat yetti.
Melisa;Yetmez mi sizcede?
Asiye;Evet evet yeter bu kadar.

Berk sınıfa girdi. Bir Beyza' ya bir bana baktı.
+Sanat eseri gibi tablo.
Deyip göz kırptım. Sonra beraber sınıftan çıktılar.
Ömer; Hayırdır pek bir mutlu görünüyorsun.
+Üzülmem mi gerek.
Süsen;Sevgilin seni terk etti ha hani.
Melisa Süsen'in koluna vurdu.
+Ne yapayım, kendimi yerlere mi vurayım ağlıyım falan mı?
Süsen;Yok ondan demedim de neyse boşver.