Lise Aşkı

21

Herkes benden bir cevap bekliyordu, sanki çok büyük bir karar veriyormuş gibi. Benim hayatım için büyük bir karar olduğu doğru. Süsen artık dayanamayıp sordu,
Süsen;Aybik birşey mi söylesen artık?
+İstemiyorum...
Yiğit;Biliyordum, sen beni kullanmaya çalıştın. Bunu erkenden anladığım için mutluyum.
Kadir;Boş konuşma da git artık.

Yiğit gitti. İçimde bir huzursuzluk vardı. Cidden onu kullanmaya mi çalıştım ben? İnşallah doğru bir karar vermişimdir.

Kadir;Ne oluyor burda?
Ömer:İleri geri konuştu. Aybikeye falan bağırdı.
+Ömer için böyle bir karar verdim.
Süsen: Tabi tabi.
Melisa:Süseenn.
Süsen:Tamam.
+Başka ne olacak süsen?
Süsen;Kalbin başkası için atıyor galiba ondan dedim.
+Saçmalama. Benim kalbim benim için atıyor.

Masalı banklardan birine oturduk. Berk'te yanımıza gelmek istedi,
Berk;Biraz konuşabilir miyiz? Anlatmak istediğim şeyler var.
Kadir;Gel.
+Ben gidiyim kadir abi.
Ömer;Birşey konuşcam diyo kuzi dursana.
Kadir;Güzelim o kadar bekledin şimdi dinlemeden gidecek misin?
+Peki, ama doruklar da gelsin.

Biraz oturduk. Yüzüne hiç bakmadım en sonunda hepsi yanımıza geldi.
Doruk; Ne işin var senin burda?
Berk;Konuşmaya geldim.
Kadir;Gelin oturun birşey konuşacakmış.
Oğulcan;Abi siz dinleyin ben gidiyorum.
Süsen;Aaaa yeter ya! Oturun dinleyin sonra gitsin. Hepinizi tek tek ikna ediyoruz.

Süsen'in bağırmasıyla herkes oturdu. Kadir abim de Süsen'e bakıp göz kırptı. Gözler Berk'e döndü,
Harika;Ne anlatacaksın Berk?

                      3 yıl önce (Berk'ten)
(Gece) Birden telefonum çaldı. Telefona baktığında babamın aradığını gördüm. Telefonu açtığımda babamın sesi telaşlı ve ağlamaklı geliyordu.
-Oğlum çabuk benim yanıma geliyorsun.
+Neden? Ne oldu?
-Annen, annen öldü. Ve bu benim yüzümden oldu.
+Annem mi öldü? Ne yaptın ona!
-Beni tehdit eden birisi vardı, ilk başlarda aldırış etmedim. Sonra ilk kurbanım falan birşeyler dedi, ardından annenin ölüm haberini aldım.
+Baba...
-İlk uçakla buraya geliyorsun. Kendine dikkat et.
+Sende Baba.

Annem ölmüş. Her ne kadar beni bırakıp gitmiş olsa da, sevdiğim kızdan ayırmaya çalışsa da onu seviyordum. O benim annemdi. Babam kapattıktan sonra Harika aradı,
-Berk! Evimin camına sen mi taş attın. Ödüm bokuma karıştı. Bide ikinci kurbanım yazıp öyle atmış.
+Ne!? Harika güvenliklere şöyle evin dört yanını sarsın. Her yere baksın, dikkat edin. Tehlikeli olabilir.
-Nasıl ya sen yapmadın mi?
+Hayır. Bu olaydan kimsenin haberi olmasın kendine çok dikkat et.
-Tamam...

Hayatım her an boka sarabilir. Arkadaşlarıma veya Aybike'ye birşey yaparsa işte o zaman kötü olur. En yakın uçak bileti yarın akşam. Bu zamana kadar idare etmem gerek. Sabah oldu okula gittim, herkese çok kötü davrandım. Bunu onlara anlatsaydım, birisine birşey yapardı.

Tam gidecekken "elveda" yazarak Aybike'nin masasına bıraktım. Biliyorum çok üzülecek, çok kırılacak ama başka çarem yok. Gece valizlerimi toplayıp, gittim. Bir süre orada kaldıktan sonra babam da vefat etti. O pislik de bulundu, ama ben dönmedim. İşlerin başında durmam gerekiyor. Reşit olduğum için bana kaldı. Sonunda bir üniversiteye gidip kendi sevdiğim işin başına geçmeye karar verdim. Şirketin %80 hissesini sattım.

Daha fazla arkadaşlarımdan ayrı kalmamak için İstanbul'a gitmeye karar verdim.

Şimdiki Zaman (Aybike'den);
Berk; İşte böyle...
Doruk; Olum bana söyleseydin, babamı biliyorsun eli kolu uzundur.
Oğulcan;Ne diyeceğimi bilemedim kardeşim, haksızlık etmişiz.
Herkes birşey söyledi ama ben ağzımı açmadım. Gözümden bir damla yaş geldi. Eğer burda kalmaya devam edersem ağzımdan saçma sapan birşey çıkacak.
+Ben eve gidiyorum... Siz eğlenmenize bakın.
Süsen;Hiç bir şey söylemedin ama.
Asiye;Biraz yanlız kalsın kafasını toplayınca konuşur.

Bu kız olmasa ben ne yapardım acaba. Eve doğru yürümeye başladım, telefonu elime alıp ilk önce Asiyeye sonra da diğer kızlara "iyiki varsın 💕" dedim. Onlar olmasaydı toparlanamazdım. Sonrada eve gittim. Emel daha gelmemiş, birazdan gelir eve. Onun için birşeyler hazırlarken kapı çaldı.
+Kızlar ben size eğlen- Berk?
-Sensiz eğlence mi olur bebeğim?
+Ne oldu?
-Sen öyle birşey demeden gidince, merak ettim.
+İyyim ben.
-Böyle kapıda mı konuşcaz?

Berk bunu söylerken emel geldi.
Emel; Berk abi? Sen ne zaman geldin?
+Sen içeri geç fıstık. Ben geliyorum şimdi.
Emel;İçeri gelsene Berk abi.
Berk;Sen istersin de gelmez miyim? Gelebilir miyim?
+Gel.

Berk içeri girdi,
+Emel mutfağa gelsene ablacım yemeğini vereyim.
Mutfağa geçtik, emel sandalyeye oturdu,
+Sana en sevdiğin yemeği, sebzeli misket köfte yapıyordum yarım kaldı bak. Makarna yemek zorundasın.
-Yaaa yapsana.
+Fıstık içerde misafir var. Ayrıca kim olduğunu biliyorsun.
-Of yaa.

Berk mutfağa geldi,
Berk;Benim için sorun yok ya, sen yap.
Emel; Lütfen yap nolur nolur.
+Tamam Emel.
Sebzeleri çıkarttım ve doğramaya başladım, ardından geniş ve derin bir kaba koydum. Üstünü yağlayacakken kapı çaldı. Kapıyı açtım açmamla kapatmam bir oldu. Yiğit gelmiş, berk'i burada görürse yanlış anlayacak.

Berkin yanına gittim,
+Sen şu odaya geç ben diyene kadar çıkma.
-Neden ya?
+Anlarsın birazdan.
Ya Allah kahretsin benim odama girdi. Neyse gidip tekrar Yiğit'e kapıyı açtım.
+Şey özür dilerim içerisi çok dağınıktı.
-Sorun değil. İçeri almayacak mısın?
+Evet evet, gel.

Yiğit koltuğa oturdu,
Yiğit;Ben özür dilemek için gelmiştim.
Emel;Aybike abla, yemek yine mi yarıda kaldı? Ber-
+Emel, fıstığım yemeğini yapıcam. Yiğit abin gelmiş selam versene.
Emel;Ama ben sevmiyorum.
Hafif öksürdüm.
+Ne diyorsun emel? Hadi içeri geç yemeğine devam et.

Yiğit derin bir iç çekti,
-Kendimi sizinkilere pek sevdiremedim galiba. Harika, Süsen, Doruk, Ömer he bide Emel sanki düşman gibiler.
+Berk onların arkadaşıydı biliyorsun. Bayadır arkadaşlar, sende onun yerine geçmiş gibi olunca.
-Yine mi o şerefsiz. Sizi bırakıp gitmiş işte, demekki ufacık bir değer bile vermiyormuş. Sende o kadar ağlamışsın arkasından.
-Yiğit haddini aşma. Evet ağladım arkasından çünkü kendimden bile çok seviyordum, evet ağladım arkasından deli gibi aşıktım.

Biran sessizlik çöktü, ama içimde tutamayacak kadar dolduğum için devam ettim.
+O gittiğinden beri kendine gelemedim, belki bir mucize olur da unuturum onu diye senin teklifini kabul ettim. Yerinin dolmayacağını yeni anladım. Çünkü kimse onun bana baktığı gibi bakamaz, çünkü ben kimseye ona baktığım gibi bakamam. Kimseye ona aşık olduğum gibi aşık olamam, anlıyor musun? Kimse de ona şerefsiz diyemez. Senden özür dilerim kullanmış gibi oldum, ama inan seni kullanmadım öyle bir niyetim yoktu.
-Ben... Özür dilerim, seni kırmak istemedim. Bir şans verir misin? Söz seni hiç üzmiycem.
+Bunu kendime yapmam. Kalbimin ötesine geçerim sandım ama geçemiyorum. Onun yüzünden mi diyceksin, evet onun yüzünden. Kalbimin boş kısmını ancak o doldurabilir. Yerine başkasını koyamam.