ASİ

-Bölüm 1-

~Asena'nın anlatımıyla~

Okulun ilk günüydü.Bir yanım Okula gitmeyi hiç istemiyordu ama diğer yanım okula gidip biraz hava atmak istiyordu.En son yine asi olan tarafımı dinleyip okula gitmek için hazırlanmıştım.Altıma dar siyah kot pantolon üstüme ise koyu mor renginde bir askılı gitmiştim,onun da üstüne deri ceketimi giymiştim.Hızlıca motorumun anahtarlarını alıp annem ve babama seslendiren sonra evden çıktım.Yan eve yeni birisi taşınıyor gibi görünüyordu.Anlaşılan yine birileriyle uğraşacaktım.

Okulun kapısından girdikten sonra neredeyse bütün okul bana bakıyordu.Ee normal tabi geçen sene olanlardan sonra bakmamaları tuhaf olurdu.
Motorumu park ettikten sonra üst katlara çıkmak için merdivende yürüyordum ta ki tanıdık yüzleri görene kadar.Efe,Burcu,Gökhan,Mete ve Aylin'i gördüğümde yüzlerine bakmadan yanlarından geçip gideceğim sıra da Burcu yine her zaman ki gibi yolumu kesip konuşmaya başladı.

"Sen cidden baya cesaretliymişsin.Bari okulun ilk günü değil de 2.haftası gelseydin."

"Burcu çekilir misin? Yolu kapatıyorsun da."

"Hıh yolu kapatıyormuşum görüyor musunuz!?Geçen sene olanlardan sonra halen daha yüzümüze utanmadan bakan sensin bir de utanmadan konuşuyorsun!"

"Eee biraz daha bakarsam sağ çıkma olasılığın sence kaç?Bence sıfır ama sen bilirsin."

"Görüyorsunuz dimi nasıl konuşuyor."

"Görüyorlar tatlım ama en azından karakterimin olduğunu biliyorlar!Eee sonuçta karakterli bir insanın sözü karaktersiz,egolu bir insanın lafından çok dinlenir."

Hızlıca Burcu'yu kolundan ittip sınıfa doğru yürüdüm.Sınıfa girdim ve yine hiç şaşırmadığım gibi herkes bana bakıyordu.Her zaman oturduğum sıraya oturdum.Sonuçta sınıf arkadaşlarımın nerde oturmaları ve nereden uzakta olmaları gerektiğini öğrenmeleri gerekiyordu.Sınıf yavaş yavaş dolarken telefonumla uğraşmaya devam ediyordum.Başımı kaldırırsam herkesin bana bakacağını bildiğim için telefonumla uğraşmayı tercih ediyordum.Sınıfa öğretmenin girdiğini farketmemle telefonumu kapatıp cebime attım.İlk günden direk edebiyat dersine başlayan çok düşünceli bir öğretmenimiz vardı.2 saatlik edebiyat dersinden sonra eşyalarımı toparlayıp ayağa kalktım.Yavaşça sınıfın kapısına doğru yürüyordum ve yine herkes bana bakıyordu.Telefonumun titremesiyle telefonumu cebimden çıkarıp gelen mesaja baktım.

Ener: *20 dakika sonra her zaman ki yerimizde buluşalım :) *

Ben: *Tamam ama kaybedersen ağlamak yok :) *

Ener: * Görücez bu sefer çok hazırlıklıyım.*

Ben: *İyi öyle diyorsan öyle olsun.*

Mesajlar bölümünden çıkıp telefonumu geri cebime koydum.Herkesin pür dikkat beni izlediğini gördüğümde alaylı bir gülümseme atıp sınıftan çıktım.Hızlı bir şekilde okulun otopark bölümüne doğru yol aldım.Hızlıca oraya doğru çıkan bahçeye çıktım.
Şanslıydım ki kimse yoktu.Yavaşça otopark bölümüne doğru yürüyordum,bir anda elimin üstünde hissettiğim ikinci bir elle irkildim.Yavaşça o elin sahibine doğru döndüm ve tahmin ettiğim kişiyle karşılaştım.

"Gökhan kolumu bırakır mısın?"

"Nereye gidiyorsun?"

"Sana ne?Nereye gideceğimi sana mı sorucam?"

"Asena daha 2.ders var ve sen bu saatte okuldan ayrılıyorsun,Bana bunu açıklar mısın?"

"Açıklama yapacağım en son insan bile değilsin."