Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
parmaklarımın ucunda maviden akmış bir şiir 'hasret' gözümün değdiği kalbimin değindiği sanki bir ben var mısralarının içinde fısıltılarımı haykırmış beni maviye boyamış susuzluğum maviyle yalnızlığım maviyle kederim maviyle boyanmış ruhum sürgündeki 'hain' kalbi öyle geç bulmuş o kadar yetersiz ki anlatmaya içimi harf denilen işaretler bir adam varmış, gözleri istanbul yüreği alev doğmuş, yaşamış 'motorunu ışıklı maviliklere sürmüş' bir adam varmış ilmek ilmek işlemiş içini özlemini, sevgisini, öfkesini tonla sözcüğe, mısraya sen en güzel mavi havamda serinlik var batmadan önce boyamış güneş yine gökyüzünü en güzel kızıla ağaçlarda çatlıyor tomurcuklar güzeli müjdeliyor dokunduğum mısraların keşke bilseydin denizinin en sevdiğim renk olduğunu mısralarında ruhumu okuduğumu içimdeki karayı 'nikbinlik'in ile boyadığımı odamdayım 'bu anda ne kalemim, ne defterim toprak, güneş, nâzım ve ben...bahtiyarım'
comet 🌺💜 c,e
Bu seferki şiirimi, beni şiire aşık eden, her bir mısrasında kendimden bir şeyler bulduğum, anlamım ve ilhamım Nazım Hikmet Ran için yazmak istedim. Öyle ki yüreğimin, o şu anda burada olmasa bile, bağlı olduğumu hissettiğim bu güzel insan için yazdıklarımın hepsi yetersiz ama eserimde onun olmaması ona yapabileceğim en büyük haksızlık olurdu. Şimdilik keyifli okumalar... Şiir yaşayabileceğiniz en güzel anınızda sizinle ve yüreğinizle olsun🥀 Hepinize sevgi ve huzur dolu haftalar...
