Love Never Ends

Hoofdstuk 5

Heey een nieuw hoofdstukje! I hope you enjoy!! Reacties en Like's zijn welkom! Groetjes MrRandomness!!

Dennis p.o.v. ;

Ik denk nog steeds aan gisteren, bij het meertje. Ik vertrouw het niet zo. Ik fiets het laatste stukje wat sneller naar school en ik parkeer mijn fiets.

'Heeeeeyyy Dennis!' Ik hoor Mike met een over de top gay-stemmetje praten. Ik draai me om en hij ligt helemaal in een deuk met zijn vrienden.

'Wat?!' Ik probeer zo dapper over te komen, niet dat het ook lukt, maar het is een poging. Hoop ik.

'Heb je lekker gezoend met die nieuwe?!' Dave maakt een zoen gebaar en ze liggen weer in een deuk.

Huh?! Hoe weten hun dat ik heb gezoend?! Ik pak mijn rugzak van mijn fiets af en wil langs hun lopen. Tot dat Kevin mij terug duwt.

'Laat me er gewoon langs!' Mijn stem klinkt fel.

'Okee, is goed. Homo'tje.' Kevin laat mij los en ik loop zo snel mogelijk weg. Waar zou Joey eigenlijk zijn?

Ik loop de school binnen en ik zie Joey, hij wacht mij op bij mijn locker. Een warm gevoel overspoeld mij. Hij glimlacht naar mij, ik glimlach terug en loop naar hem toe.

'Hey,' zegt hij met nog steeds een glimlach. 'Ik heb even op je gewacht,' maakt hij zijn zin af.

'Hey, ik zag het. Wat lief.' Glimlach ik en ik pak mijn boeken uit mijn kluisje.

Even later gaat de bel en we lopen samen naar de les, wiskunde. Leuk zeg! Sarcastisch..

Joey p.o.v. ;

Tijdens de les kan ik mijn hoofd er maar niet bijhouden. Ik heb net wiskunde gehad en toen had ik precies hetzelfde. Ik kijk naar de klok. Nog 3 minuten. Dan is er een einde aan deze eindeloze geschiedenisles. Ik zie in mijn ooghoek Dennis zitten. Hij kijkt naar mij. Ik kijk terug. Hij glimlacht even.

Ineens krijg ik een propje naar mijn hoofd gegooid. Ik pak het op en vouw het open ; 'We weten het, homo'. Wie weten het? Hoe kunnen diegenen het weten?! Ik kijk rond me heen.

Ik zie Mike met Dave fluisteren en ze kijken mijn kant op. Ineens word mijn shirt naar achteren getrokken. Ik draai me met een ruk om en zie Kevin grijnzen.

'Wat is er? Kunnen homo's daar niet tegen?' fluisterd hij met een irritant toontje. Wat kinderachtig om zo iets te zeggen zeg.

Ik draai weer terug. De bel gaat. Ik pak zo snel mogelijk mijn tas in en ik wacht even op Dennis.

'Stefan vroeg of we bij hun kwamen zitten,' zegt Dennis terwijl hij zijn tas inpakt.

'Ohw, is goed.' We zitten wel vaker bij Stefan en nog wat vrienden.

We lopen naar beneden en naar de kantine. Het is behoorlijk stil en donker. Er hangt een groot wit scherm in de kantine. Er verschijnt na een tijdje een filmpje, van 2 jongens die bij een meertje zitten. Wacht eens even! Dat zijn Dennis en ik!!

'Dat zijn wij! Wie hebben dit gedaan?!' fluister ik naar Dennis. Maar hij kan niet antwoorden, hij is helemaal in schock.

Het filmpje gaat gewoon verder. De jongens, wij dus, komen dichter bij elkaar en zoenen. Vervolgd door geritsel en de jongens draaien zich om naar de kant van waar het gefilmd is.

Ik kan het niet geloven. Er verschijnt een fel licht voor mijn ogen. Iemand richt een spotlight op ons. Stefan doet een stap aan de kant en Dennis en ik staan nu helemaal in de spotlights. Iedereen kijkt ons aan. Ik kijk naar Dennis die langzaam tranen in zijn ogen krijgt.

'Het spijt me.' Dat zijn zijn enige woorden en hij loopt weg.

'Nee niet weg gaan! Het is net zo leuk!' Mike's stem klinkt als een echo door de kantine. Zijn stem is net zo pesterig als altijd. Iedereen begint te lachen. Alsof het robots zijn die door Mike en zijn vrienden worden bestuurd. Het is vreselijk.

Ik kan niet langer blijven staan en ren ook weg. Ik ren door de deur. Een koude lucht overspoelt mij. Ik wil weg, weg van hier.

'Joey!' Dennis komt naar mij toe.

'Wat wil je van me!' Mijn stem trilt. Ik pak mijn tas van mijn schouder en zoek naar mijn fiets sleutel.

'Niet gaan, alsjeblieft.' De stem van Dennis begint nu ook te trillen.

'Het is allemaal jouw schuld! Als ik niet met jou was meegegaan, was dit nooit gebeurd!' Enkele warme tranen lopen over mijn koude wangen.

Dennis legt zijn hand op mijn wang en veegt een traan weg. 'Ga alsjeblieft niet weg.'

Ik trek me terug en pak mijn sleutel.

Dennis p.o.v. ;

'Joey, alsjeblieft. Ik wist er niks van!' Ik wist zelf ook niet we gefilmd werden. Ik zie dat Joey al zijn fiets heeft gepakt. Ik wil hem net achterna gaan maar ik word tegen gehouden.

'Hey homo, ga je nu al naar huis?' Ik draai me om en Mike staat met een grijns achter me.

'Laat me met rust!' Mijn ogen tranen en ik heb een brok in mijn keel.

Ik duw hem weg. Ineens klinkt er een hoop getoeter achter ons, vervolgd door een harde klap.