So this is love?

"46„

"Και στο τέλος όλα χάνονται"

-

"Νομίζεις με νοιαζει τι θα παθεις;" Της απάντησε ο Draco

Η Y/n εκείνην την στιγμή άρχισε να πονάει το κεφάλι της και να βλέπει μέσα από τα μάτια του Julian

Ο Harry Potter ήταν πλέον νεκρός και κανένας δεν μπορούσε να τον βοηθησει.

Όλοι έτρεξαν και πήγαν γύρω από την Y/n ενώ ο Tom ήταν πίσω και τους έβλεπε. Ήθελε να πάει δίπλα της, ήθελε να την παρει από εκεί αλλα κάτι τον σταματούσε.

Η Y/n μετά από κάτι λεπτά είχε ανοίξει τα μάτια της και από πάνω της είδε τον Tom.

Δεν ήταν κανένας άλλος, μόνο αυτός, μέσα στο δωμάτιο της.

Y/n's POV

"Γιατί είμαι εδώ;" Τον ρώτησα πιάνοντας το κεφάλι μου επειδή πονούσε απίστευτα.

"Σε έφερε ο Draco για να μπορέσεις να ηρεμήσεις και να ξυπνησεις πιο εύκολα" με απάντησε και με χάιδευε τα μαλλιά

Σηκώθηκα από το κρεβάτι αλλα ζαλίστηκα και πήγα να πέσω όμως ο Tom με έπιασε και με έβαλε να ξανα ξαπλώσω.

"Πρέπει να πάω να τον βρω, πρέπει να του εξηγήσω" τον είπα
"Είσαι αδύναμη, καλύτερα να μείνεις στο κρεβάτι" με απάντησε

Με έπιασε το χέρι κι άρχισε να μου το τρίβει αλλα το πήρα μακριά.

"Εσυ γιατί είσαι εδώ; Και δεν είσαι με τον πατέρα σου;" Τον ρώτησα κι αυτός απομακρύνθηκε

"Ανησύχησα για εσένα Y/n, μπορεί εσυ να λες πως δεν νιώθεις κάτι αν και δεν το πιστεύω αλλα εγώ νιώθω" με είπε

Σηκώθηκα και πήγα πιο κοντά του

"Έχω διαλέξει Tom, συγνώμη" τον είπα και τον αγκάλιασα

Με αγκάλιασε πίσω και τότε βγήκαμε έξω μαζί και βγήκαμε έξω από το σχολείο όπου ήταν όλοι.

Έβλεπαν τους deatheaters που ερχόντουσαν μαζί με το πτώμα του Harry.

Όλοι είχαν παγώσει και προσπαθούσαν να μην κλάψουν. Το μόνο που ακούστηκε ήταν η κραυγή της Ginny που με ράγισε την καρδιά.

Φυσικά και στεναχωρήθηκα αλλα δεν αντέδρασα επειδή ήξερα πως θα ήταν ανώφελο και επειδή το ήξερα ήδη πως είναι νεκρός.

Ο Tom με κρατουσε από την μέση και κοιτούσε τον πατέρα του ενώ εγώ κατάλαβα πως ο Draco είχε γυρίσει το κεφάλι του και μας κοιτούσε απογοητευμένα.