Ne kadar zor degil mi? Seninle beraber asla bir gelecek kuramayacağımı bildiğim halde, içimde sana karşı bitmeyen bir sevginin bir yumruk gibi orada durması.. Zordan da öte öldürücü. Beni öldürüyor çünkü. Gün geçtikçe daha bir büyüyor durduğu yerde. İnatçı bir sevgi. Tıpkı sana benzeyen. Sevgim bile senden yana. Dinlediğim her şarkı sen, her kelimesi sana çıkıyor. Ayrılık şarkısı da sen, aşk şarkısı da. Beni seven yok işte. Hepsi SEN diye haykırıyor içimde. Dışarıya aktaramıyorum bile. Kendime bile itiraf edemiyorum ki.. yalanlarla kandırmacalarla avutuyorum kendimi. Oysa ki bal gibi sen kokuyor yüreğim. İhanetlerine, yalanlarına, beni sevmemelerine rağmen SEN diyor yüreğim bana. Onca zamana rağmen bir sevgi, günden güne nasıl daha fazlalaşabilir, anlamıyorum. Bunca sene geçti, ne koyabildim ki yerine. Boş bir yürek.. Ne gidebiliyorum ne de kalabiliyorum. Öyle arada, öyle çaresiz. Öyle soluksuzum ki sensiz. Gözyaşlarım bile güçlü duramıyor artık..
