Biliyordum, herkesin anlatamadığı bir hikayesi vardı.
Ruhlarımız anlatılamayanlarla doluydu.
Hepimizin bir acısı vardı derinlerde.
Ve hepimiz kendi hikayemizin katiliydik.
Benim hikayem ise 'O'ydu.
Ve yine ben kendi hikayemin katiliydim.
Aradan yıllar geçti. Çocukluğum kilitli bir kutunun içinde son nefeslerini verirken ruhumda sancılarla yaşamaya alışmıştım. Sahi yaşamak bu muydu? Annem beni bu kötü hayatı yaşamam için mi doğurmuştu? Ne bencillik ama! Artık aynalara bakmak bir zulümden farksızken yaşıyordum öylesine. Amacım yarını görmek değil dünü unutmaktı.
Unutmak istiyordum her şeyi. Kim olduğumu, nerden geldiğimi, kimlerle karşılaştığımı... Lakin her şeyi unutmak isterken iki şeyden asla vazgeçemezdim. Biri annem, diğeri ise o'ydu. Annem bana ilk nefesimi bahşetse de ilk defa onunla yaşadığımı hissetmiştim...
Anne, özür dilerim kalkıştığım tüm intiharlar için. Biliyorum boğazımda urganın izini göremezdin belki ama ruhumdaki yaraların hepsi bana aitti. Anne, ben ruhumda onlarca intihara şahit oldum lakin ertesi sabah yüzümde bir gülümsemeyle uyandım. O yüzden kimse sormadı bana canın acıyor mu diye. Kimse sormadı dün gece acıdan öldün mü diye...
Herkesin yüzlerce maskesi vardı bu hayatta. Benim tek maskem gülmekti. İnsanlar güldüğünde acın yok zannederler. Bunu öğrendiğimde lisede ilk yıllarımdı. O günlerden sonra hep gülümsedim. Acım yok zannettiler, daha da kanattılar. Yine güldüm, bu kızın canı da acımaz dediler daha çok suçladılar. Sonra bir gün maskemi çıkardım, karşılarına geçtim. Bu seferde maske taktığım için bana yalancı dediler. Anlamadım, anlayamadım. Kendi yalanlarını hiç mi görmediler.
Anne, ben milyarlarca insan arasında tek kaldım. Lakin onu gördüğüm gün onunla tamamlandım.
Büyüdüm. Kimse bana büyümenin kötü olduğunu söylememişti oysa. Sonra fark ettim, ben büyümemiştim büyümek zorunda bırakılmıştım. Bundan sonra da olmayan çocukluğuma acıyamazdım.
Anne, keşke bir kere olsun dizlerinde ağlayabilseydim. Belki tekrar çocuk olmazdım ama bir ihtimal beni acılarımla da yalnız bırakmazdın.
_____________________________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba. Ufak dünyama hoşgeldiniz.
Hikayeme kısa bir giriş ile başlamak istedim. Umarım beğenmişsinizdir. Ayrıca kitabı okuyarak bana şans verdiğiniz için mutluyum. Ve yine umarım ki ileride kocaman bir aile oluruz.
Bugün günlerden 07.05.2021 ve bugün benim için yeni bir başlangıç. (Sizde kendi tarihinizi yorum olarak bırakabilirsiniz 💜)
Hikayeme yorum ve beğeni ekleyerek de destek olamayı unutmayın.
