After what happened in the spring we went home. Walang nagsalita sa amin tingin lang ang tanging nagawa ko. Hindi ako lumabas ng kwarto ko pagkauwi namin. I locked myself at my room until it was dinner time. Bumaba ako ng tawagin ako ni Helena.
Luminga linga ako ng makaupo ako sa harap ng hapag. My eyes are looking for him, I wanna see him and ask him about what happened earlier. After thinking about the kiss I finally decided to clear everything. Masaktan na kung masasaktan gusto ko lang malinawan kung gusto din ba niya ako. Kaya kailangan ko ng itanong
"U-uh Manay Nimyah, si Huge po?" Tanong ko habang nagsasalin ito ng grape juice sa baso ko. Tinapunan ako ng makahulugang tingin nito
"Nasa kama niya nagpapahinga," is he tired? Did he already eat? Anong ginawa niya at napagod siya? Gusto kong magtanong kay Manay kaso baka ma-weirdo-han siya sa akin.
"Ahh..." Tumango ako. Umatras siya ng matapos ang pagsasalin ng juice sa baso ko. Ramdam ko ang pagmamasid nito mula sa likod ko. Pakiramdam ko ay may alam si Manay sa nararamdaman ko.
Natapos akong kumain at ginawa na ang night routine ko. I am putting cleanser to a cotton pads when my phone rang. Dad's name flashed on the screen. My heart jumped at the thought of my parents asking how am I doing, I feel like I needed them to ask what I feel these fast few days though I know I wouldn't tell them what I feel for their trusted guy.
"Dad,"
"How are you my Seven?" Mom's sweet voice welcomed me
"I'm fine mom,"
"Oh, really honey? Inaalagaan ka ba nila Manay Nimyah at Linda?" I appreciate that she asked me if I am being taking cared of but then I heard Dad saying that they shouldn't be babying me because I'm not a kid anymore. It makes a tear fell na kaagad kong pinunasan.
Did I really damage his image that much?
"Uh, I-I can take care of m-myself naman na Mommy, I'm fine."
Is this what my mistakes worth?
"Oh, but still you're my baby,"
But not Daddy's baby anymore... I heard Dad asking to talk to me kaya hinanda ko ang sarili ko.
"Are you sure you're being good to everyone there?" hindi niya man lang nagawang tanungin kung kamusta ako.
"Y-yes Dad..." tuloy tuloy na ang pag agos ng luha sa mata ko.
"Are you nice to Eugene? Baka sakit ng ulo lang ang ibinibigay mo doon," he really looks at me as the big pain in the ass!
"Y-yes Dad" Nagpaalam na ito sa akin. Mommy talked to me again and told me about the things that I should stock in my head and about them staying in Manila longer than what they told me, then the called ended. I cried myself to sleep.

BINABASA MO ANG
Caught (Dangerous Man Series #1)
RomantikIbinaba ko ang kamay ko at laking gulat ng makita ko kung sino ang nakaupo sa mahabang sofa sa harap ko, nakadekwatro, nakasandal ang likod at nakapahinga ang dalawang braso sa sofa. Hindi ko alam ang mararamdaman ko.Nanginginig ang katawan ko haban...