මං එතනින් එන්න කියලා හිතාගෙන practice room එකෙන් එලියට ආවා.එලියට ඇවිත් වටපිට බැලුවා jimin ඔප්පා ඉන්නවද කියලා.මොකද ඉතින් අන්තිම වතාවට එයාට කියලා යන්න ඕනිනෙ.මං වටපිට බැලුවට එයා පේන්න හිටියෙ නෑ.එයා පේන්න හිටියෙ නැතින්නිසා මං company එකෙන් එලියට යන්න හිතාගෙන lift එක ලගට ඇවිදන් ගියා.
ඇවිදන් යනගමන් මං කල්පනාකරේ ඊයෙ මං දෙන්න කිව්ව letter එක Kooky ඔප්පා jimin ඔප්පාට දුන්නද දන්නෑ...ඒක එයා කියෙව්වද දන්නෑ කියලා...
ඒ ගැන හිත හිත ඉස්සරහට ඇවිදන් යනකොට එතන තිබුන මල්පෝච්චියක කකුල වැදිලා මාව වැටුනා.වැටුනට පස්සෙ කවුදෝ පිටිපස්සෙන් ඇවිල්ලා මගෙ ඉනවටේට අත් දෙක යවලා මාව කෙලින් කරා.කකුල මල්පෝච්චියෙ වැදුන නිසා ඇවිදගන්නත් බැරුවයි හිටියෙ කකුල ගොඩක් කැක්කුම නිසා මං කකුල දිහා බලාගෙනම මාව නැගිට්ටවපු එක්කෙනාට thank කරා.
"කකුල ගොඩක් රිදෙනවද රෝසි...🥺🥺"
එ ආවෙ jimin ඔප්පාගෙ කටහඩ....මං ඔලුව උස්සලා එයාගෙ මූන දිහා බැලුවා.ඔව් ඒ හිටියෙ jimin ඔප්පා තමයි.......
"වැඩිය නෑ ඔප්පා...☺️"
"හරි එහෙනම් ඔයාට යන්න පුලුවන්නෙ...😌😌"
එහෙම කියලා එයා මාව අතෑරියා මගෙ කකුලෙන් එකපාරට ලොකු කැක්කුමක් ආව නිසා මාව ආයෙමත් බිම ඇදගෙන වැටුනා.මගෙත් ඉතින් පන්ඩිතකමනෙ.බැරි නම් බෑ කියන්න ඕනෙ.ඒත් නෑ ගොනා වගේ පුලුවන් කිව්වා.................
"දැන් කිව්වනෙ කැක්කුම නෑ කියලා...ඒ වුනාට අතෑරපු ගමන් බිම 😂"
"හ්ම්ම් 🤧💔 ඔප්පා මේ ඒක නෙමේ......."
"කියන්න රෝසි........"
"ඔප්පා කොහෙද මෙච්චර වෙලා හිටියෙ මං practice room එකට යනකොට එලියට ගියා මිසක් ආයෙ ඇතුලට ආවෙ නෑනෙ...?"
"ඉන්නකො රෝසි ඔහොම බිම ඉදන් කතාකරන්න බෑනෙ.නැමිලා ඉදලා මගෙ කොන්දත් රිදෙනවා."
එහෙම කියලා එයා මාව උස්සලා අරන් ගිහින් sofa එකක් උඩ වාඩි කෙරෙව්වා.
"රෝසි......?"
"ඔව් ඔප්පා කියන්න...."
"කකුල ගොඩක් රිදෙනවද...?"
YOU ARE READING
Apple VS Mochi❤️(completed)
Fanfictionමගෙ නම රෝසි....අවුරුදු 21යි.... කොරියාවට යන්න ගොඩක් ආසාවෙන් හිටියෙ.... ඒ ඉන්නකොට යන්න චාන්ස් එකක් ලැබුනා..... කියවලා බලන්නකො....☺️😊💜️
