*Historia, Ymir ve Reiner'ın tabut dansçıları 19 yaşındadır.
Historia: Komşunuzun çocuğu Noah ile birlikte parka gitmiştiniz. Elinde üç külah dondurma ile banka oturmuş kitap okuyan Historia'nın yanına gidiyordun. "Ben geldim!" Historia kitabı kapatıp gülümseyerek sana baktı. Ona çilekli dondurmasını uzattın, Noah'ı göremeyince merakla etrafına baktın. "Noah nerede?" "Seninle gelmemiş miydi?" İkinizin arasında uzun bir sessizlik oldu. Historia bir anda ayağa fırladı ve panikle etrefa bakınmaya başladınız. "Noah! Neredesin?" Telaşla parkı dolaşmaya başladınız, erimeye başlayan dondurmaları panikle çöpe attınız. Parkı turladıktan sonra az önceki banka geri döndünüz. "Hiçbir yerde yok!" "Sana ona bakmanı söylemiştim, nasıl kaybedersin?" "Dondurma almaya beraber gideceğinizi söylediğini sanıyordum, benim kadar bu senin de suçun!"
"(S/A), Hisoyya" Ikiniz de aynı anda yanınızdaki çocuğa baktınız. Çocuğun kaşlarına kadar her yeri çamur olmuştu, gülümserken öndeki düşen dişinin boşluğu görünüyordu. "Size çamuy tabak yapacadım ama yanışlıkla kıdım. " Historia, üstünün kirlenmesini umursamadan çocuğu kucağına alıp sımsıkı sarıldı. "Bir daha asla gözümün önünden ayrılma tamam mı?" Çocuk ne olduğunu anlamamış gibiydi. "Taam olu." Sonrasında eve gitmeye karar verdiniz, Noah'a banyo yaptırıp dolaptaki çubuk dondurmaları yediniz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ymir: "(S/A) abya/aybey, bak." Emma, Ymir'in elinden tutarak içeri girdi, elindeki kağıdı sana uzattı. "Ymiy ve ben sana yesim çizdik." Ymir kocaman bir sırıtmayla elindeki kağıdı sana uzattı. Gülümseyerek kağıtları aldın. "Vay canına, teşekkür ederim çocuklar. Hadi şunlara bir bakalım." Önce Emma'nın resmini inceledin. Belli ki çimen olan yeşil karalamanın üstünde duran orantısız karelerden ve üçgenden oluşan bir ev; evin yanında değişik saç renklerinde ve boyutlarda çöp adamlar, hepsinin üzerinde de yamuk bir gökkuşağı vardı. "Bu harika görünüyor!" Emma kocaman gülümsedi, Ymir'in resmini aldın ve kağıda boş boş bakmaya başladın. Çizgiler içiçe girmiş, boyalar karışmış anlaması imkansız bir şeydi. "Eee, şu ortadaki bir kaplumbağa mı?" "Hayır, tabii ki de! O bir insan bak bu gövdesi, bu da elleri ve ayakları." "Peki kafasından çıkan şey ne?" "O da saçları!" Resmi masaya koydun "İkinizde harika bir iş çıkarmışsınız! Hadi siz biraz daha oyun oynarken ben de yemek söyleyeyim. Emma ellerini çırparak oturma odasına koştu. Ymir asık bir suratla seni izliyordu. "Resmimi hiç mi beğenmedin?" "En kısa sürede sana çizim dersleri almanı tavsiye ediyorum, Ymir." A
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
