"Son yarışmacımız ; Sılay Çata." İsmimin anons edilmesiyle sahnenin arkasından önüne yürüdüm. Okullar arası yapılacak bir yarışmaydı. Sadece kafamı birazcık daha toplayabilmek için kaçamak gözüyle bakıyordum.
Mikrofonu elime alıp gözlerimi kapattım.
"Küçüğüm, daha çok küçüğüm
Bu yüzden bütün hatalarım
Öğünmem bu yüzden
Bu yüzden kendimi özel, önemli zannetmem
Küçüğüm, daha çok küçüğüm
Bu yüzden bütün saçmalamam
Yenilmem bu yüzden
Bu yüzden kendime hâlâ güvensizliğim" Aklıma gelen yüzüyle gülümsedim. 1 sene 8 ay...dile bile zordu artık. Bir buçuk sene diye geçirmiştim...ama 1 sene 8 ayın her saniyesini acı çekerek geçirmiştim. Uyurken, uyumaya çalışırken hıçkırıklarla ismini sayıklamıştım.
"Ne kadar az yol almışım, ne kadar az
Yolun başındaymışım meğer
Elimde yalandan, kocaman, rengârenk
Geçici oyuncak zaferler
Ne kadar az yol almışım, ne kadar az
Yolun başındaymışım meğer
Elimde yalandan, kocaman, rengârenk
Geçici oyuncak zaferler" Gözüm kapalı olmasına rağmen altından yaşlar süzülüyordu. Gözüm kapalı, gülümsemem tüm yüzümde ve ağlıyorum...Ne kadar da içler acısı..
"Küçüğüm, daha çok küçüğüm.." Gözlerim istemsizce kendiliğinden açıldı. Gülümsemem yüzümden silindi. Karşılaştığım ela gözler ölüm gibiydi. Soğuk, ifadesiz. Gülümsedi, gözlerinin içinde ufacıkta olsa bir ışık gördüm.
Bakışlarım yanına kaydı, elini tuttuğu kıza. Kız bana doğru bakarak gülümsüyordu. Çekik gözleri, küçücük burnu, baştan başa güzellik abidesiydi. Ona doğru döndü, kız bir şeyler mırındandı,zoraki bir gülümseme yerleştirdi yüzüne sonra tekrar bana döndü.
"Uras?" dedim mırıldanarak,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Küçücüğüm||texting
Historia Corta@urasyilmaz : küçücüğüm... @urasyilmaz : ne olur çok uzaklara gitme @urasyilmaz : gidersen öleceğim @silaycata : geber
