«Έλα εμείς σε κανένα μισάωρο ξεκινάμε για το σπιτι του μπορείς να στείλεις την διεύθυνση στον Γιάννη γιατί δεν τον εμπιστεύομαι»
«Ναι ναι τώρα στέλνω»
«Οκε μπαι»
Γυρνάω και ξανά κοιτάω τον Λεωνιδα που συνεχίζει να με κοιτάει όπως πριν
«Τώρα προχωρά γιατί θα πάνε τα παιδιά σπιτι σου πριν από εμάς»
«Γαμω-»
«Επ μην μιλάς περπατά»
Βγαίνουμε επιτέλους από το σπιτι και μπαίνουμε στο αμάξι
Μετά από λίγα λεπτά παρκάρει έξω από το σπιτι του και χωρίς να πω κάτι βγαίνω και ξεκινάω να περπατάω προς την είσοδο
«Ρε μικρό μου σε παρακαλώ μην μου είσαι θυμωμένη εντάξει κατάλαβα έκανα μαλακια συγγνώμη
Απλά μην μου έχεις αυτά τα μούτρα για όλο το βράδυ»
«Γιατί τι έχουν τα μούτρα μου δεν κατάλαβα»
«Υπέροχα είναι απλά έχουμε αυτή την σοβαρή έκφραση που με σκοτώνει»
«Καλά θα σκεφτώ το έτοιμα σου σοβαρά και θα σιυ απαντήσω σε λίγο τώρα άνοιξε πριν έρθουν τα παιδιά»
Ανοίγει την πόρτα και ξεκινάμε να ανάβουμε φώτα βάζουμε μουσική και τριγυρνάω να δω αν είναι όλα έτοιμα
Ακούω το κινητό του να χτυπάει
Ήταν ακριβώς δίπλα μου
Τώρα εγώ να κοιτάξω ή όχι
«ΑΧ ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ ΛΙΓΟ ΡΕ ΜΠΕΜΠΙ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΤΟ ΕΝΑ ΗΧΕΙΟ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΚΑΛΩΔΙΑ»
Μουχαχαχαχαχαχα όχι μόνο θα δω ποιος είναι
Αλλά θα μιλήσω κι ολας
Βλέπω την οθόνη του κινητού και το όνομα του Άρη αναγράφεται με άσπρα γράμματα πάνω της
Υπέροχο ;
Χωρίς να το πολυ σκεφτώ το σηκώνω
«Ναι;»
«Εμ Δανάη εσυ;»
«Ναι εγώ είμαι Γεια...»
«Γεια εμ είναι ο Λεωνιδας κοντά σου;»
«Βασικά έγινε κάτι με ένα ηχείο και προσπαθεί να το φτιάξει θες να του πω να σε πάρει μετά;»
«Ναι αν μπορείς!»
«Εντάξει άντε γειαα»
Ουαου
Υποκλιθείτε
Μόνο εγώ μιλάω τόσο χαλαρά στο εξ μου παύλα αγόρι της φίλης μου παύλα ξάδερφο του αγοριού μου
KAMU SEDANG MEMBACA
I can still recall our last summer
Fiksi RemajaΔεύτερο βιβλίο του A Bet?! Never Again ολος περίεργος ζητήθηκε Ο Άρης επιστρέφει από την Γερμανία δυο χρόνια μετά αφού τελείωσε την φοίτηση του εκεί. ___________________________________________ Έκανε ένα βήμα στο πλάι και μια κοπέλα εμφανίστηκε από...
