FIVE

210 16 5
                                    

ΚΑΙ ΠΙΝΩ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΣΤΡΟΦΕΕΕΕΕΕΣ
Υ ΠΟ ΒΡΥΧΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ

ΚΑΙ ΠΙΝΩ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑΑΑΑΑΑΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΕΕΕΕΣ

Υ ΠΟ ΒΡΥΧΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ

τραγουδάω καθώς κουνάω το σώμα μου σαν ξεχειλωμενη

Ο τύπος που είναι τόση ώρα από πίσω μου κατεβάζει τα χέρια του λίγο πιο κάτω και τα αφήνει στην λεκάνη μου

Δεν με νοιάζει ειλικρινά

Είμαι υπερβολικά μεθυσμένη για να καταλάβω τι κάνω

Βαρβαρα's POV

*1 ώρα μετά*

Χορεύουμε όλες μαζί στην πίστα μέχρι που νιώθω ένα τράβηγμα στο χέρι και γυρνάω

«Ααααα γεια σου μωρό μουυυυυυυυυ»

Με κοιτάει με ένα γαϊδουρινό βλέμμα

«Φεύγουμε παρε τα πράγματα σου»

«Οχιιιιιι»

«Βαρβαρα δεν θα το ξανα πω κουνήσου»

Κατεβάζω το κεφάλι και αρχίζω να περπατάω προς το τραπέζι μαζί με τις άλλες

Περνούμε τα πράγματα και βγαίνουμε έξω από το μπαρ που μας περιμένει ο Θάνος με το αυτοκίνητο

Μπαίνουμε όσες χωράμε μέσα και οι υπόλοιπες στου Κώστα

*next morning *

Πωωωωωωω το κεφάλι μουυυυυυυυ

Αυτή η Δανάη φταίει που είμαι έτσι

Ανοίγω τα μάτια και βλέπω τον Γιάννη να κοιμάται δίπλα μου

Αχου το καλεεεε

Βγαίνω από το δωμάτιο γρήγορα γρήγορα και κατεβαίνω στην κουζίνα

Μόνο που στο σαλόνι υπάρχει οοολοι η υπόλοιπη παρέα σαν πεθαμένοι να κοιμούνται στο πάτωμα της Δανάης

Καλά πως καταλήξαμε όλοι εδώ

Πφφφ τέλια

Πηγαίνω στην κουζίνα, και περνώ μια φέτα ψωμί, την τρώω γρήγορα και αμέσως περνώ παυσίπονο

Όταν ξανά βγαίνω στο σαλόνι βλέπω τον Γιάννη να ξυπνάει έναν έναν του υπόλοιπους

«Ελπίζω να έχει πολύ καφέ και παυσίπονα»

«ΧΑ πάντα αυτό το παιδι μόνο με αυτά ζει »

Αφού φάνε πιούνε όλοι αποφασίζω πως πρέπει ήρθε η ώρα να δείρω την κολλητή μου που μας έκανε έτσι

I can still recall our last summer Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang