۰بنویس۰

انواع زاویه دید در داستان💢

تقصیر از ذهن کوته‌بین است که نمی‌تواند از زاویه‌دیدهای مختلف به موضوعی نگاه کند.
- جورج الیوت 🍂
- میدل مارچ 📚

•~•~•~•~~•~•~~•~•~•~

☃|• راویِ اول شخص
🥀| استفاده از «من» راوی. این روش راوی رو به یک زاویه‌دید ذهنی مشخص محدود می‌کنه.
🥀|خواننده فقط چیزی رو می‌فهمه که راوی می‌دونه. ساده و صریحه.
🥀| باید بیشتر از اینکه صدای شما باشه، صدای شخصیتتون باشه.

☃|• انواع راوی‌های اول شخص
✨| اعتراف‌گونه: انگار در حال نوشتن خاطراته.
✨| مکالمه وار: انگار داستان برای شخص دیگه‌ای روایت می‌شه.
✨| راوی غیر قابل اعتماد: راوی مشکل روانی داشته باشه یا چیزی رو پنهان کنه و...
✨| گذشته‌نگر: راوی سالخورده‌ای داستان گذشته رو تعریف کنه.

*******

☃|• راویِ دوم شخص
🥀| استفاده از «تو» راوی. روایت ممکنه خواننده یا شخصیت دیگه‌ای رو خطاب کنه.
🥀| برای تعریف داستان از زاویه‌دید «تو»، مسلما یک «من» نیازه. هر روایت دوم‌شخص، نوعی از روایت اول شخصه.

☃|• کاربرد روایت دوم‌شخص
✨| گاهی شروع یک داستان، مستقیما به خواننده می‌گه که داستان رو بخونه.
✨| این نوع روایت بیشتر در شعر و مخصوصا برای مورد خطاب قرار دادن معشوق در شعرهای عاشقانه کاربرد داره.
✨| می‌شه ازش توی ترانه‌ها، نامه‌ها، روزنوشت و روایت‌های خاص استفاده کرد.

*******

☃|• راویِ سوم‌شخص محدود
🥀| در این روش یک شخصیت که عموما قهرمان داستانه انتخاب می‌شه و تمام داستان از زاویه دید اونه–فقط اون.
🥀| وقتی از این زاویه دید استفاده می‌شه، اصلا چیزی ننویسید که خارج از ذهن شخصیت اصلی باشه چون معمولا داستان رو غیر یکنواخت و ناخوشایند می‌کنه.

☃|• کاربرد روایت سوم‌شخص محدود
✨| این سبک احتمالا پراستفاده ترین و در عین حال سخت‌ترین نوع روایته. باید به دقت نوشته بشه.
✨| نویسندگان مختلف این زاویه‌دید رو طی سالیان سال شکل دادن و می‌تونه سبک‌های مختلفی داشته باشه.

*******

☃|• راوی خارج از داستان
🥀| این روش یعنی استفاده از شخصیتی خارج از داستان که شاهد اتفاقاته. مثل شخصیت «نیک کاراوی» در رمان گتسبی بزرگ.
🥀| این روش حالتی رازآلود به شخصیت اصلی می‌ده، چون خواننده‌ها اون‌ رو فقط از زاویه‌دید راوی می‌بینن.

☃|• کاربرد این نوع روایت
✨| این راوی گاهی داستان رو با بازاندیشیِ گذشته تعریف می‌کنه و اطلاعاتی داره که شخصیت اصلی نمی‌دونه.
✨| این راوی می‌تونه شاهد داستان باشه، درباره‌ی اتفاقات نظر بده و تفسیرشون کنه ولی تاکید داستان روی اون نیست. برای داستان‌های خاصی کاربرد داره~

*******

☃|• راوی دانای کل
🥀| راوی دانای کل یا همه‌چیزدان، سبک سنتیِ روایت در قرن نوزدهمه. نویسنده، راویه و همه چیز رو درباره‌ی شخصیت‌ها میدونه: به چی فکر می‌کنن، چه حسی دارن، گذشته‌شون چیه و...
🥀| امروزه این زاویه‌دید زیاد استفاده نمی‌شه. نویسنده‌ها ترجیح می‌دن با حقیقت مطلق روبه‌رو نشن و قبول کردن انسان‌های مختلف دیدگاه‌های ذهنی مختلفی دارن.

☃|• کاربرد این نوع روایت
✨| این روایت برای حماسه‌های تاریخی بزرگ، قصه‌های دور و دراز، و رمان‌های بلند با شخصیت‌های زیاد کاربرد داره.
✨| برخی نویسنده‌ها دانای کل رو تبدیل به یه مشاهده‌گر خارجی کردن که کار سختیه، چون اگه خواننده نتونه درون شخصیت‌ها رو ببینه نمی‌تونه باهاشون همزادپنداری کنه.