Ears and Rhymes

Kabanata 22 (1496 words)

Kabanata 22: Sayaw

"Oh bakit you're here na ha?" Pinagtaasan ako ng kilay at humalukipkip.

"Wala. May kukunin lang ako, tsaka 'di mo lang kwarto 'to hindi ba?" Sagot ko habang naka-ngisi. "And please, I know hindi ka naman naiinis sa'kin. I bought you some sweets to make it up to you."

I sighed, "Here hold my hand, lay your head here in my chest. Hayaan mong isayaw kita habang ika'y inaawitan ko kasabay ng pakikinig mo sa pintig ng puso ko." Bulong ko sa kanya.

"I love you." Aniya,

"I love you more, mahal." Naging tugon ko, tumitig siya sa akin at ningitian ko. "Hindi ba, sabi ko naman na, hindi ka naman talaga galit o ano."

I held her hand and her waist on the other. In just a snap, that romantic music was heard inside the room, kasabay din ang pag-off ng mga ilaw at pag-ilaw ng kandila. I swayed smoothly so she could get herself to that slow rhythm.

"You're wrong. Galit talaga ako... kanina. If only you never melted my heart with those gestures of yours, nakatikim ka na sana sa'kin." She replied, habang nakangiting nagpapakipot.

"Sino ba namang hindi malulusaw sa sobrang hot ko?" Hirit ko.

"Shuuush! Can you refrain from those hirits you let go? Ang corny kasi."

"Sa pagkakaalam ko, mas corny ang pagiging in love." I replied,

"So anong connect no'n sa pagiging corny mo?" She looked straight to my eyes and then crossed her arms,

"Dahil hindi ko aakalaing maikukumpara ko sa mundo ang kagandahang taglay mo."

"And that counts me in as your world. I knew about that, mahal." Sunod naman nyang hinawakan ang mga braso ko.

"Gustong-gusto ko talagang nakahawak ang mga kamay mo sa kahit saang parte ng katawan ko, ang lambot lang. I wanna dance with you until this music here in my heart stops."

"Ayses. Ay nalang ta nimo mahal oy." Pagbara naman nito sa nasabi ko.

"Oh bakit? Totoo naman kasi. Promise."

"Anong totoo? Di naman kita mundo ah, you're not even sphere-headed HAHAHAHA." Paghagalpak nito sa tawa.

"Minsan na nga lang ako maging corny, babarahin pa."

"Pero jokes aside, mahal. Napangisi man pud ko nimo tungod ana." Aniya, kinukurot ang pisngi ko.

"Napangiti? Eh tumawa ka nga ng malakas d'yan, daig mo pa ko sa lakas ng tawa mo." I replied, "But sige, gagawa na ako ng brunch para sa ating dalawa.

"Palangga tika, Crux." 

"And I love you more than you think." I replied, bringing my smile from ear to ear.

"So when's the wedding?" She asked, excited na excited.

"Do couples need to have so? Tanong ko lang." I asked, grinning.

"Aba syempre. Wait, you're confusing me. Nagpapaka-bitter ka nanaman ba?"

"It's not that. I mean, uhm I just don't want to talk about it muna. I am not the wealthiest guy around Corrales, pero ikaw galing ka sa mayamang pamilya. Lapitan kaya natin tatay mo?"

"Pagpuyo raw! You already told me na 'di mo na kailangan ng tulong ng tatay ko." Sinaway niya ako matapos ipaalala sa akin ang sinabi ko dati.

"I know I said it, but just imagine how elegant and beautiful our wedding would be kung ang gagastos para sa'tin ay 'yang tatay mo."

"So weird. Sure ka ba talaga d'yan, mahal?"

"Oo naman, sure man gyud ko." I replied, proud na proud.

"Okay fine. Then ime-message ko na si Papa, about it. Pero do we have the date na ba?"

"Next month na kaya?" Walang pag-alinlangan kong sagot.

"Ha? Next month?! Parang ambilis naman yata." Gulat nitong tugon sa akin.

"Just kidding. Fine, I'll wait for about four or five months. As soon as we get our funds for it ready, tell me. By the way, laro tayo mahal?"

"Ano namang lalaruin natin?"

"Take off your aids on your ears, I want us to play a game."

"Ha? Sure ka ba?! Gusto mo bang makatikim ng suntok mula sa kamay ko, Crux?"

"Pero mahal, maglalaro lang naman tayo, tsaka paminsan-minsan lang 'to." I replied, nakiusap.

"Fine.  What are we gonna do ba?" Pagmamataray nitong tanong sa akin.

Sa kabilang banda, nag-isip naman ako ng mga posibleng topic para sa lalaruin namin, "Are there anything that would interrupt us? Baka may mga ipapagawa pa sa'yo, Hestia."

"At sa tingin ko, mukhang may mga pinagagawa rin sa'yo. May mga natapos ka ba ha?"

"Ha? May mga pinapatapos nga ba? Wait check ko mail ko sa phone." I replied, bahagyang nagulat.

"So, meron din 'di ba?"

"Oo naman, meron talaga 'yan..." Sagot ko, nakangiti.

"Oh, what are you waiting for, Mr. Jimenez? Now, move!"

"Nah, there's no way na susundin kita."

"There's no way until I'll surprise you with these." Ini-abot ni Hestia ang cellphone niya sa akin at pinatignan ang mga pictures.

"Eh ano naman 'tong mga 'to?" My brows furrowed, staring at her.

"I rephrased and rewritten some of your works. I-prinesent ko naman yung iba sa boss mo, through e-mail." Aniya, nagmataray na lumingon sa akin.

"Aguy! 'Di ko pa naman tapos i-revise ang mga posibleng mali-mali do'n. Ba't naman sinubmit mo kaagad nang di ako kinokonsulta?"

"Bingi ka ba?" Manginis-inis n'yang pagkakasabi. "I just told you nga po ay ni-rewrite ko na po those para sa inyo." 

"Sabi ko nga..." Sabay halik ko sa kaniyang pisngi.

"Yuck! Do'n ka nga! Ka-dirty!" Pag-iinarte nanaman niya at sinamahan pa ng pag-irap nito sa akin.

"Ang ganda mo... palagi." Pag-titig ko sa kanya at naging hirit ko, mariin ko siyang tinitigan habang naaaninag pa rin ang pagka-inis sa kaniyang mukha.

"Thanks G, you never thought about joining any dramas, plays or something else's, doesn't suit any way you're showing your expressions. Ang baduy."

"Haha of course, I would never... baka maagawan ko ng career 'yong mga kinababaliwan mo sa showbiz. Sino-sino nga mga 'yon? 'Di bale, mas gwapo naman ako kaysa sa mga 'yon."

"Buti nalang..." Aniya, sabay halik nito sa pisngi ko,

"Buti nalang? What do you mean?"

"Never mind, maisayaw nga ulit kita. 'Lika rito..." I stood up and gave her my hand, glaring to her.

"Sus! You always move your pieces the unexpected." She smiled and kissed me on the cheek while we started swaying arms and danced to the humming sound I made. The windows are opened and the overlooking view of the sea between the mountains completed the romantic mood.

"You know me... I'm always the unpredictable. I love you..." I embraced her burying my face within her neck.

"But, one thing... what if kaya no? why don't you try showbiz?"

"Marunong lang akong kumanta, and yes, I've always been that worst shameless guy in this world that made your father hate me to death, but I would never ever risk my life in that type of career you have."

"Psh. What if nga lang 'di ba? You're so negatibo talaga!"