MESCİT GÜZELİ

~1.Bölüm~

Selamunaleyküm ballarım.

Yeni bir hikaye yeni bir kurgu nasıl olur bilemiyorum sonu ne bilemiyorum. Olmazsa sileriz ya😂

Yavaştan bir ithaf etmeyede başlayayım bari. Bu bölümZlalNurBalkaya ve adana_27 ye ithaf ediliyor. Umarım severek okursunuz.

Ayy bölüme geçicezde ben çok heyecanlıyım. Maydanoz'u yayınlarken bu kadar heycanlanmamıştım😂 Sanırım artık bir ailem olduğu için tepkileriniz beni çok aşırı heycanlandırıyor💙💙

Ailem olduğunuz için çoook teşekkür ederim💙

Yazmaya 11 Mayıs salı başladım. 19 Mayıs çarşamba tarihinde yayımda.
Siz okumaya ne zaman başladınız?

Hadi hayırlısı.

Bismillahirrahmanirrahim.

İki arkadaş kısa süre önce tanışmış olmalarına karşın, birbirlerini deli gibi sevmişlerdi. İkiside enerjilerinin nasıl bu kadar tuttuğunu merak ediyordu. Birlikte oturup birlikte kalkar haldelerdi. Attıkları kahkahalar tüm okulda yankılanır, bütün okul ahalisi onları tanırdı. Buna karşın onlar birbirlerinden başka kimseyi tanımazdı. Asya ve Efide...

Diğer iki arkadaş ise uzun zamandır tanışan, yine yedikleri içtikleri ayrı gitmeyen insanlardı. Onlarda birlikte oturur birlikte kalkarlardı ama onların kahkahaları okulda yankılanmazdı. Onlar uslu görünürlerdi çünkü. Hafızdı onlar, ALLAH'ın kelamı kainat rehberi sözleri ezberlemişlerdi. Ama bir tanesi bunların anlamını unutmuştu. Semih ve Baha...

Efide ve Asya yine okul kapısından girmiş, birbirleriyle selamlaşıp sınıflarına çıkmaya başlamışlardı. Duyduklarına göre bu derslerinin boş geçme olasılığı vardı. Sınıflarına çıktıklarında gerçekten dersleri boştu. Fırsat bu fırsat diye hemen okulun mescidine koştular. Çok seviyorlardı bu mescidi. Tek sıkıntısı vardı mescidin erkekler tarafını onların tarafından ayıran sadece bir perdeydi. Bu yüzden mescitte daima sessizce oyalanırlardı.

Efide ve Asya mescide girerken Semih ve Baha mescitten gülerek çıkıyorlardı. Semih Baha'ya göre daha ağır başlıydı. Ezberlediği ayetler daima Semih'le birlikteydi çünkü. Fakat Baha, Baha böyle değildi.

Baha gülerek Semih'e döndü.

"O ne biçim düşmekti?" Kahkahalarının arasından zor konuşan Baha'ya karşın Semih kızarmaktan konuşamıyordu.

Semih mescitteyken ayağı kaymış, kızlar ve erkekler tarafını birbirinden ayıran perdenin üzerine düşmüştü. Perde sağlamdı ki bu düşmeye bile dayanmıştı. Acaba bir düşüş daha kaldırır mıydı bu perde?

Efide ve Asya mescide girmiş olabildiğince sessiz kahkahalarına devam ediyorlardı. Fakat bu süreçte boş sandıkları derse müdür yardımcısı yeni öğrencilerle birlikte giriş yapmıştı.

Sınıfa şöylece bakarken bulduğu boş yere yeni öğrencileri göndertti. Sonrasında yoklama almış iki kişinin olmadığını farketmişti.

"Çocuklar Efide ve Asya gelmemişler miydi?"

"Geldiler hocam ama herhalde mescittedirler."

"Anladım tamam. Bu ders hocanız gelmeyecek zaten dursunlar bari."

Yoklamayıda aldıktan sonra bir kez daha kafasını kaldırdı hoca. Şöylece bir sınıfa baktıktan sonra bakışların yeni getirdiği öğrencilerde olduğunu farketti. Hep böyle olmaz mıydı zaten? Yeni gelen öğrenci sanki yemek gibi algılanırdı.