murderer | poybat

"Soft"

Poyraz elini cebine soktu. Büyük ihtimalle telefonu arıyordu. Gözlerimi ondan ayırıp çantamı hızlıca kavradım.

Poyraz'ın bulunduğu yerden aksine doğru yürümeye başladım. Alt katın merdivenlerinden bodruma doğru yöneldim.

Elimi çabuk tutmaya çalışıyordum. Hissettiğim hayal kırıklığı ve korku o kadar büyüktü ki kalp atışlarım boş koridorda yankılanıyordu.

Arkamdan adım sesleri gelmeye başlayınca iyice panikledim.

Adımlarımı hızlandırırken bir taraftan da Sergen'i aramaya çalışıyordum.

Sergenin numarasını tuşladım telefonu kulağıma doğru götürmeme fırsat kalmadan kolumdan hızlıca çekildim.

Telefonum yeri boylamıştı. Olduğum yerde sendeledim.

Poyraz diğer elini omzuma koyarak beni duvara doğru itti.
Sırtımın acısıyla inledim.

Omzumda ki elini belime doğru indirdi.

Koridorun köşesinde bulunan temizlik odasına doğru beni sürüklemeye başladı.
Bu sırada elini belimden çekmişti.

Bir kaç kere adını seslendim ama bana doğru bakmadı bile.

Hareketleri oldukça sertti.
Temizlik odasına doğru beni ittirdi. Geriye doğru savruldum.

Siyah olan gözleri koyulaşmıştı. Kapıyı sert bir şekilde kapadı. Kapının üstündeki anahtarı çevirerek kapıyı kitledi.

Anahtara doğru bir hamle yaptım fakat Poyraz atik bir hareketle beni tekrar savurdu.

Kesik kesik nefes alıyordum. Stresten göğsüm ağrımaya başlamıştı.

Poyraz beni hızlıca duvarla arasına aldı.

Ellerimi göğsüne koyarak onu ittirmeye çalıştım.

Bir milim oynadığı söylenemezdi.

Gözlerini arsızca yüzümde gezdirdi ve gülümsedi.

Nefes almayı unutmuş gibiydim. Beni kendine doğru bastırdı.

"Sen söyle Batuhan. Ben kimim?" dedi.

Yanaklarım kızarıyordu. Bana bu kadar yakın olması hiç iyi değildi.

Aklıma gelen anılar yüzünden gözlerim dolmaya başlamıştı. Bütün vücudum karıncalanıyordu.

"Lütfen bana zarar verme." dedim.

Elini boynuma doğru götürdüğünde bağırmaya başladım.

Poyraz bu tepkime şaşırmış olacakki ellerini üstümden çekti.

Ama ben bağırmaya devam ediyordum. Kendime engel olamıyordum.

Sürekli aynı cümleyi tekrarlıyordum.