Twenty four Seven

CHAPTER 8

CHAPTER 8

Napahawak nalang siya sa dibdib at gulat ng makitang nasa likuran nito si William.

XXXXXXXXXX

"Good afternoon sir, you need anything sir?" Tanong ni laurence at makaramdman ng kaba sa mga tingin nito.

"Sinong kausap mo?"

"Sorry Sir kaibigan ko lang!!"

"who's friends? Why did he call at this work hour?" Nakapamulsa ito at walang reaction na nakatingin dito.

"Ahh! si Xpencer sir yung kaibigan ko , he just want me to know about the his new apartment. Nakahanap na po sya ng lilipatan" napayuko nalang si laurence ng makaramdam ng kaba.

" Ah..eh Sir---" hindi na natuloy ni laurence ang sasabihin ng magulat ng makitang wala na ito sa harap niya.

"Para po manong!! Ani ni Xpencer dahilan para tumigil ang sinasakyan at iaabot ang bayad dito.

Nagawi ang tingin ni William sa labas at makita si Xpencer , may kausap itong matanda at isang lalaki

Nakarinig ng pag ring si william ng Cellphone at agad agad na sinagot ito.

"Sir Nagawa napo namin ang pinaguutos niyo!!" ani ng nasa kabilang linya.

"Good!" Ani ni william at agad ibaba iyon.

Napatingin muli siya kay Xpencer at makitang bagsak ang dalawang balikat nito.

"Pre pasensya na pero hindi talaga pinapaupahan yung sa taas, Makakalimutin na kasi si lola kaya akala niya siguro pinapaupahan pa yung kwarto.. sorry pre!!" Ani ng binatang lalaki. Naiinis man si Xpencer ngunit wala narin siyang nagawa.

"Ganoon ba!! Ok lang!!" at ngumiti dito.

"Salamat pre ahh.. pasensya na talaga!!" tango nalang ang nagawa ni Xpencer at baglakad

Napasabunot nalang siya sa inis ng walang mahanap na malilipatan.

"Hindi ba nila alam kung gano kalaki ang binayad ko sa tricyle Nakakainis!!, "

"Hay's!! Panigurado nabasa na ni william yung note na iniwan ko..Nakakahiya naman kung babalik ako dun.. whaaahh!! Nakakainis?"

Napatigil sa paglalakad si Xpencer ng biglang may sasakyan ang tumigil sa harap niya. Napatalikod siya bigla at magsimulang maglakad pabalik ng makita si william. Nagulat siya ng maramdamang hawakan nito ang kaliwang braso niya. Napatingin siya dito at mapansin na walang reaction ang muka nito.

"A-anong ginagawa mo dito?" may pagtatakang tanong ni Xpencer. Hindi naman siya sinagot nito at maramdaman nalang ang higpit nang pagkakahawak ni william.

"Ano ba nasasaktan ako!!" Inis na ani ni Xpencer at pilit na inaalis ang pagkakahawak nito sa braso niya.

Nagitla nalang siya ng biglang yakapin siya nito.

"Please! ,don't leave me!!" Ani ni william at makarinig ng paghikbi.

Napaangat siya ng tingin at gulat ng makitang umiiyak si william.

"Sandali bakit ka umiiyak?!" Tarantang tanong ni Xpencer at hindi malaman ang gagawin. Agad nitong inangat ang muka ni william at punasan ang ilang patak ng luha nito. Nilibot ng tingin ni Xpencer ang paligid sa hiya na baka may nakakakakita sa kanila, nakaluwag siya ng paghinga ng makitang walang tao sa paligid.

"Ano ba bakla kaba? kalalaki mong tao umiiyak ka!!" Reklamo ni Xpencer habang patuloy parin sa pagpunas ng ilang patak ng luha nito. Nagtaka siya ng biglang hawakan nito ang magkabilang kamay niya.