Okuldan çıktığımızda Görkem gelip Rüya'yı almıştı .Sanırım biraz yalnız kalmaya ihtiyaçları vardı.Bende rahatsız etmedim onları .
Evim okula 30 dakika uzaklıktaydı ve taksiye binmeden yürümeyi tercih ettim.
Sokakların birine girince arkamda birinin olduğunu fark ettim ve adımlarımı hızlandırdım.
Kalbim korkudan dışarı çıkacak gibi atıyordu .Normalde olsa korkmazdım ama bilmediğim bir şehirde takip edilmek gerçekten korku vericiydi .
Arkamı dönüp baktığımda hala peşimde olduklarını anladım .Tekrar ediyorum "olduklarını ".Yani çoğul,yani... 3 kişiydi bunlar .İşte şimdi sıçabilirdim .
Adımlarımı koşar haline getirdim ve aklımdan iyi şeyler geçirmeye çalıştım .Bir keresinde Furkan söylemişti "Ne kadar iyi düşünürsen okadar tehlikeden uzak olursun "
Ne kadar hızlı olsamda biri beni durdurmuştu.Güçlü ve sert elleriyle beni çekip kendine çevirdi .Ve o kadar sert sesiyle konuştu adam"şşit dur bi.Ne kadar da hızlısın ."adam alaycı gözlerle bana baktı ve diğerleri de sinir bozucu bir kahkaha attı .Korkmuştum .
Titrek sesimle konuştum ."kimsiniz ve ne istiyorsunuz benden?"Diğerleri kahkaha atarken adam bana piç gibi sırıttı ve devam etti.
"Bence senin gibi biriyle çok şey yapılır "dedi ve beni baştan aşağı süzdü .
Adamlardan diğeri beni kendine çekti ve kendine yapıştırdı .Neye uğradığımı şaşırmıştım .Kokumu içine çekti ve sessizce kulağıma fısıldadı "Seninle güzel oyunlar oynayacağız"
Adamın tiksinç sesi miğdemi bulandırmıştı ve ağızı leş gibi içki kokuyordu .
Adamı üzerimden yitmeye çalıştım ama santim kıpırdamıyordu .Adam beni kendine iyice çekmişti ve son çare olarak erkekliğine tekme attım.Adam büyük bir inlemeye geri çekilince fırsat bilip kaçmaya çalıştım .Taki birinin beni saçlarından tutup kendine çekmesiyle ."Hareketlerine dikkat et!"adam bunu büyük bir sinirle söylemişti .
Şuna gerçekten çok kötüydüm.Birinin beni tutup burdan çekmesini bekledim .
Lafımı soylememle arkadan muhteşem tonda bir ses geldi ."ne oluyor burda beyler?".dedi .
Adamların gözündeki korkuyu buradan görebiliyordum .Beni tutan adam büyük bir sertlikle yere doğru itti ve bacaklarımın üzerine düştüm .
Adamların hızlı ayak seslerini duyabiliyirdum .Saçlarım önüme düşmüştü ve karşımdaki kişinin kim olduğunu görememiştim ama sesini tanımıştım .Bu okuldaki serseri çocuğun sesiydi .
Yere doğru eğildi ve elleriyle saçlarımı yüzümden çekti .
Doğrulup yüzüne baktım .Endişeli bir ifade vardı ama tam olarak çözemiyordum.
"iyi misin ?"diye sordu.Soruyu sormasıyla ellerimdeki acıyı hissettim .Ellerimi yerden kesip baktığımda zedelenmiş ve kanıyor olduğunu fark ettim.Ellerimden tuttu ve tekrar sordu."iyi misin?"
Gözlerine tekrar baktım ve umursamaz bir tavırla "ıyiyim "dedim.Ama iyi değildim işte .Ellerime baktı "kanıyor" dedi.Ellerimi ellerinden çekip ayağa kalktım ve çantamı alıp yanından geçtim .Bir şey yapmadı .Beni kolumdan tutmasını "iyi değilsin "demesini istedim bir an.Nedense sarılmak istedim ona.
Biraz ilerledikten sonra arkama dönüp baktım ama kimse yoktu .Yalnız hissettim kendimi ,çaresiz ve babamın dediği gibi aciz .
...
Işte yine aynı yerdeyim .Rüya ile aramızda geçenlerin yaşandığı barda.
Ama bu sefer sadece kafa dağıtmak için gelmiştim .Kendimi tutup madde almayacaktım.
Masalardan birine geçtim ve etraftakileri izlemeye başladım .Hepsi nekadar mutlu gözüküyordu.Hepsi hayatı yaşıyordu ,kafalarına göre .Ama ben hep hayatın yazdıklarını yaşadım.Hep boyun eğmek zorunda kaldım karşımdakilere karşı .
Etraftakileri izlerken bir an kapıya yöneldi gözüm .Yinemi bu çocuk tamam bugün beni kurtarmış olabilirdi ama her yerden çıkmak zorunda mıydı ?.
Onunda gözü beni buldu ve şaşırır gibi oldu.Hızlı adımlarla önce barmenin yanına gitti sonra benim olduğum masaya yöneldi .
Bu sefer alaycı bir ifade vardı yüzünde .Yanıma oturdu ve "Sen buralarda takılır mıydın?"diye sordu.
Bir an ne cevap vereceğimi şaşırdım .
Ne deseydim ki ben hep burdayım zaten her gün buraya gelip madde alıyorum .Tabiki hayır .
Yüzüne ters bir bakış attım ve"sende hep benim karşıma çıkmak zorundamisin ?"diye sordum.
Sinir bozucu bir şekilde bana döndü ve"bugün karşına çıktığım için dua etmelisin "Dedi
Hah aptal sanki sana kaldım .
Biz böyle konuşurken biri lafımızı böldü ."merhaba Umut Bey"Dedi adam."Umut"demek buydu adı.
Doğrulup adama baktığımda bana madde satan adamdı .Sonra gözlerini benim üzerime dikti ve sırıttı ."Demek sende buradasın küçük hanım " dedi adam pis sırıtışını devam ettirerek .
Umut gözlerini benim üzerime dikti ve lafa karıştı ."Tanışıyor musunuz ?"dedi .Yüzünde sinirli bir ifade vardı .Cevap vermedim.Ne diyebilirdimki .Ve lafına devam etti sinirli şeklini bozmadan ."Siz tanışıyormusunuz dedim!!"Sesi gür çıkmıştı .Sanki sesindeki o muhteşemlik gitmiştı.
Hem ona neydiki benden ?Neden yanıma oturmuş , benimle konuşmuş ve şimdide sinirlenmiştı?Ben böyle düşünürken adam konuştu "Yanındaki güzellik madde almaya geliyor "dedi.
Umut bir bana birde adama bakıp ayağa kalktı .Sonra arka tarafa doğru ilerledi ve bana madde satan adamıda yanında çağırdı .
5 dakika sonra sadece Umut gelmişti .Tekrar yanıma oturdu ve suratıma ifadesiz bir şekilde baktı ve"sende mi şu madde kullanan aptallardansin ?Seni düzgün biri sanmıştım ama seninde farkın yokmuş diğerlerinden"dedi .
Bir an kalbimde birşeylerin parçalandığını hissettim .Herkes neden durmadan bana aptal olduğumu söylüyordu .Neden herkes beni küçümsüyordu?.O kadarmı değersiz gözüküyordum .O kadarmı aciz gözüküyordum insanlara?.
Kimse ne çektiğimi bilmeden ,ne hissettiğimi bilmeden yargılıyordu beni.
Yüzüne kırılmış bir ifade attım ve sessizce "Evet.Nereden biliyorsun ?"dedim .
Babamın son söylediği laf gelmişi aklıma .Babam da benim" madde kullanan aptal bir kız"olduğumu söylemişti .Gözlerim doldu bir an.Olduğum yerde bağıra bağıra ağlamak, herşeyi dağıtmak ve acı çekmek istiyordum .
Umut bana alaycı ama bir okadarda pişman gözlerle baktı .
Hem benim ne işim vardıki burda ,onun yanında .Kimdiki bu serseri çocuk hem.
Olduğum yerden hızlıca kalkıp çantamı aldım ve kapıya doğru ilerledim.Beni kolumdan tutup gitmeme izin vermemesini ,özür dilemesini ve sıkıca sarılmasını istedim ."Herşey geçecek ,ben senin ellerinden tutacağım "demesini istedim .Bir an sadece onu istedim .Neden bilmiyorum ama istedim.
Belki sadece yalnızlıktan korktuğum için istedim .Belki ,bana iyi hissettirdiği için .Pek fazla vakit getirmemiştik birlikte ama okulda görmemle icimde bir güven fırtınası koptu.Karanlık ,serseri ve kayıp bakışları vardı ama umursamadım bile.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUT ELLERİMDEN
Teen Fictionçok mutsuz olabilir insan ,çok acı çekebilir hatta mahvolabilir.Herşeyini kaybedebilir ve hüngür hüngür ağlayabilirde .Ölmek istersin bazen çünkü yaşamak için sebep bulamazsın.Bazen de acilarindan dolayı bağimli olursun sigaraya uyuşturucuya.Sen ne...